Ροή
Έχουν περάσει 7 ημέρες από την έναρξη της κακοκαιρίας και δεν έχει ακουστεί κανένα στοχευμένο μέτρο για τη στήριξη των κτηνοτρόφων του θεσσαλικού κάμπου. Γιατί ειδικά των κτηνοτρόφων; Διότι πρώτον τα ζώα έχουν την κακιά συνήθεια να τρώνε κάθε ημέρα και δεύτερο, όλες οι ζημιές μπορούν δυνητικά να επουλωθούν, ζημιά όμως στη φέτα δεν χωράει! Και η Θεσσαλία μπορεί να έχει διάφορα ποσοστά κάλυψης του εθνικού μας διαιτολογίου αλλά σε κάθε περίπτωση είναι το σήμα κατατεθέν για τη φέτα.
Η κτηνοτροφία σε κάθε περίπτωση είναι η κινητήριος δύναμη της επαρχίας.
Οι μισές καλλιεργούμενες εκτάσεις απευθύνονται σε αυτή. Καλαμπόκια, κριθάρια, μηδική, σανά, βρώμη. Επιπλέον γύρω από τα ζώα και τη παραγωγή φέτας, κινείται ένας ολόκληρος κόσμος. Ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το εξής: Εάν πάτε μια εργάσιμη ημέρα προς το μεσημέρι που ο κόσμος αρχίζει και μαζεύεται στην πλατεία στην Ελασσόνα, (περιοχή της Θεσσαλίας που δεν επλήγη) θα δείτε ότι τα περισσότερα επαγγελματικά αυτοκίνητα, έχουν να κάνουν με τη κτηνοτροφία και την φέτα: μηχανήματα άλμεξης, συμπληρώματα διατροφής ζώων, κτηνιατρικά είδη, μηχανήματα τυροκόμισης, φυράματα, ταΐστρες, εξοπλισμός για κτηνοτροφικά κτήρια. Όλος αυτός ο κόσμος τώρα είναι αφενός χωρίς επαγγελματικό αντικείμενο, αφετέρου ανοικτός στην αγορά με πιστώσεις, δάνεια, ανοίγματα.
Και τα ζώα περιμένουν να φάνε... Πολλές από τις ζωοτροφές χάθηκαν μέσα στο νερό. Η πρόσβαση στα μαντριά δύσκολη, το περιβάλλον καταθλιπτικό. Η ζωή όμως δεν σταματά και τα στόματα ανθρώπων και ζώων πρέπει να τραφούν.
Σωστά η κυβέρνηση έθεσε σαν πρώτη προτεραιότητα τη διάσωση των συνανθρώπων μας που κινδύνευαν. Αυτό όμως αφορά τη μισή κυβέρνηση: τη πολιτική προστασία, τον στρατό τους Δήμους, την πρόνοια... Δεν είδαμε να κινητοποιούνται σε πρακτικό επίπεδο τα λεγόμενα παραγωγικά υπουργεία που αντικείμενο έχουν την με κάθε τρόπο συνέχιση της παραγωγής παράλληλα με την διάσωση.
Δεν θα ενοχλούσε κανένα εάν το ΥΠΑΤΤ άρχιζε να μοιράζει ζωοτροφές στις πλατείες των χωριών! Μη σας ξενίζει καθόλου η εικόνα, ότι δήθεν παραπέμπει σε άλλες εποχές και καταστάσεις. Έκτακτη ανάγκη είναι και τα ζώα πρέπει να τραφούν. Πως θα τραφούν με δηλώσεις συμπάθειας και αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα;
Και μάλιστα θα έπρεπε το όποιο αρμόδιο Υπουργείο να πάει στα χωριά που παράγουν ζωοτροφές και να αγοράσει με βάσει το τελευταίο εκδοθέν τιμολόγιο: πόσο πούλησες τριφύλι προχθές? Πόσο γράφει το τιμολόγιο? 10 λεπτά. Οκ επειδή το έχεις στην αποθήκη κι έχεις κάνει έξοδα με 15 λεπτά φόρτωσέ το και στείλε το στον Παλαμά Καρδίτσης. Υπάρχει επίγνωση των γραφομένων διότι τυγχάνω και παραγωγός ζωοτροφών. Αλλά εδώ έχουμε μια έκτακτη ανάγκη, δεν έχουμε καθημερινότητα. Δεν σημαίνει ότι τη νύφη θα την πληρώσουν μόνο οι Φαρσαλινοί και οι Λαρισαίοι. Θα τη μοιραστούμε όλοι. Όπως μοιραστήκαμε την επιτυχία της φέτας και τα κονομίσαμε πουλώντας πέρυσι ζωοτροφές 30 λεπτά από το χωράφι.
Τι να κάνουμε γύρισε το παιγνίδι και θα βάλουμε όλοι πλάτη…
Και τώρα που όλοι μιλούν για δημόσια υγεία και μολύνσεις από νεκρά ζώα, θα έπρεπε όλοι οι διαθέσιμοι κτηνίατροι και οι τελειόφοιτοι φοιτητές της Κτηνιατρικής να ήταν στο πεδίο.
Να συμβουλεύσουν να θεραπεύσουν, να παροτρύνουν, να διευθετήσουν. Ένας τέτοιος μήνας ισοδυναμεί με πολλούς άλλους μήνες πρακτικής άσκησης και θα μπορούσε να γραφεί στο μητρώο των μελλοντικών πτυχιούχων κτηνιάτρων: Ήμουν κι εγώ εκεί θα λέει με υπερηφάνεια!
Αυτό δεν σημαίνει κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού? Δεν είναι τα πανεπιστήμια κρατικοί οργανισμοί, δεν είναι τα ερευνητικά ιδρύματα, δεν είναι οι πάσης φύσεως κτηνίατροι που εκδίδουν πιστοποιητικά και βεβαιώσεις?
Όλοι έξω, εδώ και τώρα!!! Αύριο θα είναι αργά.
Ειδική βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στους μικρο κτηνοτρόφους, αυτούς που για διάφορους λόγους έχουν μικρά κοπάδια ή απλώς οικόσιτα ζώα.
Αυτοί πρέπει πάσει θυσία να παραμείνουν στο επάγγελμα, είναι πολλές χιλιάδες και συμπληρώνουν τις μεσαίες και μεγάλες μονάδες στην προσφορά γάλακτος. Γιατί το γάλα, πρόβειο και κατσικίσιο, ίσα ίσα που φτάνει για την παραγωγή της φέτας. Άλλοι είναι σχετικά μεγάλοι σε ηλικία, άλλοι ετερο-επαγγελματίες και κρατούν λίγα ζώα έτσι για συμπληρωματική απασχόληση και εισόδημα, άλλοι από αγάπη για τα ζώα, άλλοι για να ταΐζουν ότι τους μένει από τις καλλιέργειες, ο καθένας έχει το λόγο του. Και αυτό το λόγο πρέπει όποιος είναι αρμόδιος να ψάξει να βρει και να θεραπεύσει, ώστε να συνεχίσει ο καθένα να παράγει γάλα.
Και το χειρότερο: οι επιτήδειοι καραδοκούν. Με συχνότητα ένα σοβαρό κρούσμα νοθείας το χρόνο, μας πιάνουν διεθνείς ανταγωνιστές μας με τη γίδα στη πλάτη. Δύο τέτοια κρούσματα ήταν τελευταία Θεσσαλοί.
Όλα αυτά έπρεπε να είχαν γίνει χθες. Παράλληλα με τη διάσωση ανθρώπων.
Θα ξαναθυμίσουμε την ιστορία με τον καρδιολόγο, που είχε αγοράσει μια δασική έκταση και ήθελε άδεια από δασαρχείο να την κάνει κάτω γυαλί όπως έλεγε, για να μη πάρει φωτιά. Όταν τον ρωτούσες τι ήθελε να την κάνει στη συνέχεια, σου έλεγε δεν ξέρω θέλω να την σώσω. Ως καρδιολόγος, ήξερε πως εάν σώσει τον ασθενή κάτι θα τον έκανε, αυτός ή οι συνάδελφοί τους άλλων ειδικοτήτων. Εάν όμως τον έχανε...
Έτσι και τώρα, να στηρίξουμε τους όποιους λίγους έμειναν στην κτηνοτροφία πριν ψάξουν αλλού δουλειά και μετά ψάχνουμε εμείς για φέτα. Είναι που είναι πανάκριβη, σκεφτείτε να την παίρνουν και με το δελτίο...
