Ροή
Ξεκάθαρο σήμα για μείωση των επιτοκίων έστειλε σήμερα η πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, καθώς για πρώτη φορά διευκρίνισε ότι μία μικρή μειοψηφία αξιωματούχων ζήτησε κίνηση «εδώ και τώρα», γεγονός που ενισχύει ακόμη περισσότερο τα σενάρια των αγορών και τα επιχειρήματα όσων είχαν προδικάσει επιτοκιακή μείωση τον Ιούνιο.
Η μείωση των επιτοκίων γίνεται τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά επιτακτική, λαμβάνοντας υπόψη τα βαθιά προβλήματα του «πυρήνα», ο οποίος άλλωστε δίδει και την κατευθυντήρια γραμμή τόσο της δημοσιονομικής όσο και της νομισματικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ. Την ίδια στιγμή, η Λαγκάρντ επανέλαβε τις παραινέσεις προς τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης να αποσύρουν άμεσα τα μέτρα στήριξης την ώρα που καλούνται να πάρουν τη «σκυτάλη» για ανάληψη δράσης στο πλαίσιο του νέου πλαισίου δημοσιονομικών κανόνων.
Ακόμη ένας λόγος μείωσης τον Ιούνιο
Η Λαγκάρντ ανέφερε ότι «μόνο κάποια λίγα» μέλη του Δ.Σ. ένιωθαν αρκετοί σίγουρα ότι ο πληθωρισμός έχει επιστρέψει στο στόχο και κατά συνέπεια ότι έχει έρθει η ώρα για μείωση των επιτοκίων. Οι αξιωματούχοι αυτοί, οι οποίοι είχαν κάνει τον τελευταίο καιρό μεμονωμένες δηλώσεις για την ανάγκη άμεσης μείωσης των επιτοκίων, συσπειρώθηκαν απέναντι στη μεγάλη πλειοψηφία που θέλουν να νοιώσουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ως προς τη σταθερή πορεία αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού προτού κάνουν κίνηση. Αυτό σημαίνει ότι η ισορροπία ανάμεσα στα «γεράκια» και τα «περιστέρια» δεν θα αργήσει να επιτευχθεί, προσφέροντας ακόμη ένα λόγο για μείωση των επιτοκίων τον Ιούνιο.
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι τι μέλλει γενέσθαι μετά τον Ιούνιο και από ποιους παράγοντες θα εξαρτηθούν οι περαιτέρω αποφάσεις, δεδομένου ότι η πρόεδρος της ΕΚΤ δεν θέλησε να δεσμευθεί εκ προτέρων για την κατεύθυνση της νομισματικής πολιτικής.
Πληθωρισμός και οικονομία
Άλλωστε και ο πληθωρισμός συνεχίζει να αποκλιμακώνεται, από το 2,6% του Φεβρουαρίου στο 2,4% το Μάρτιο, παρότι ο δρόμος δεν θα είναι ομαλός, όπως τόνισε για μία ακόμη φορά η Λαγκάρντ. Τους επόμενους μήνες αναμένεται να παρουσιάσει διακυμάνσεις γύρω από τα σημερινά επίπεδα για να συγκλίνει προς το στόχο του 2% έως τα μέσα του επόμενου έτους, εν μέσω του βραδύτερου ρυθμού αύξησης των μισθών και του συνεχιζόμενου αντίκτυπου από τη μέχρι τώρα περιοριστική πολιτική.
Ωστόσο, τα ρίσκα για την οικονομία παραμένουν αρνητικά εάν ο πληθωρισμός συνεχίσει να υποχωρεί πιο γρήγορα του αναμενομένου και οι επιπτώσεις της πολιτικής νομισματικής σύσφιγξης αποδειχθούν πολύ πιο ισχυρές. Μία βραδύτερη παγκόσμια οικονομία σε συνδυασμό με περαιτέρω αποδυνάμωση του παγκόσμιου εμπορίου θα μπορούσαν να επιβαρύνουν την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με την ΕΚΤ.
Από την άλλη, η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία και η έκρυθμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή παραμένουν σημαντικές πηγές γεωπολιτικής έντασης και ρίσκου. Αυτό σημαίνει ότι επιχειρήσεις και νοικοκυριά χάνουν ολοένα και περισσότερο την εμπιστοσύνη τους και οι αλυσίδες τροφοδοσίας γίνονται πολύ πιο ευάλωτες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πορεία των τιμών αγαθών. Εάν δε, αυξηθούν οι μισθοί περισσότερο του αναμενομένου ή τα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων αποδειχθούν πιο ανθεκτικά, τότε μπορεί να υπάρξει νέο κύμα πληθωρισμού.
Ελλοχεύει όμως και ο εξής κίνδυνος, κατά την Λαγκάρντ: ο πληθωρισμός να εκπλήξει καθοδικά, εάν η νομισματική πολιτική πλήξει τη ζήτηση περισσότερο του αναμενομένου ή εάν το οικονομικό περιβάλλον στον υπόλοιπο πλανήτη παρουσιάσει ξαφνική επιδείνωση. Ήδη, η ΕΚΤ σημείωσε ότι οι συνθήκες χρηματοδότησης είναι περιοριστικές και οι προηγούμενες επιτοκιακές αυξήσεις εξακολουθούν να επιδρούν ανασταλτικά στη ζήτηση, συμβάλλοντας σε πτώση του πληθωρισμού. Πού βρίσκεται όμως η «κόκκινη γραμμή» ή το όριο στη ζήτηση;
Η ΕΚΤ απάντησε ότι είναι έτοιμη να προσαρμόσει όλα τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή της για να διασφαλίσει την επιστροφή του πληθωρισμού στο 2%.
ΕΚΤ προς κυβερνήσεις
Την ίδια στιγμή, η ΕΚΤ κάλεσε ξανά τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης να αποσύρουν τα ενεργειακά μέτρα στήριξης ούτως ώστε η διαδικασία αποκλιμάκωσης του πληθωρισμού να προχωρήσει με σταθερό ρυθμό, δεδομένου ότι η πλήρης και έγκαιρη εφαρμογή του αναθεωρημένου πλαισίου δημοσιονομικών κανόνων της Ε.Ε. θα βοηθήσει τις χώρες μέλη να μειώσουν τα ελλείμματα των προϋπολογισμών τους και τις αναλογίες του χρέους τους.
Άλλωστε, στόχος των εθνικών δημοσιονομικών πολιτικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με την πρόεδρο της ΕΚΤ, είναι να καταστήσουν την οικονομία πιο παραγωγική και ανταγωνιστική, γεγονός που με τη σειρά του θα συμβάλει στην αποκλιμάκωση των πιέσεων των τιμών σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Επίσης, η αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος του Ταμείου Ανάκαμψης και η ισχυροποίηση της ενιαίας αγοράς θα ευνοήσουν την ενίσχυση της καινοτομίας και θα αυξήσουν τις επενδύσεις στην πράσινη και ψηφιακή μετάβαση. Η Λαγκάρντ επανέλαβε ότι οι πιο συντονισμένες προσπάθειες για την ολόκληρη της τραπεζικής ένωσης και της ένωσης αγορών κεφαλαίου θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν μαζικές ιδιωτικές επενδύσεις άκρως αναγκαίες για την επίτευξη της παραπάνω μετάβασης.
Αποδυνάμωση του «πυρήνα»
Σε όλα αυτά, θα πρέπει να προστεθεί και το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα στην «καρδιά» της Ευρωζώνης, το «σκληρό πυρήνα» που είναι η Γερμανία. Περισσότεροι από ένας στους πέντε Γερμανούς κινδυνεύουν να διολισθήσουν στην φτώχεια ή σε κοινωνικό αποκλεισμό, κάτι που πριν από μία δεκαετία φαινόταν αδιανόητο, σύμφωνα με την ομοσπονδιακή στατιστική υπηρεσία της χώρας.
Την ίδια στιγμή, κορυφαίοι βιομηχανικοί όμιλοι μπορεί να αποδειχθούν η «Αχίλλειος πτέρνα» της Ευρώπης τις επόμενες εβδομάδες, όταν θα ανακοινωθούν τα εταιρικά αποτελέσματα πρώτου τριμήνου.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες BMW και Mercedes, ο γίγαντας χημικών BASF, η φαρμακοβιομηχανία Bayer και η κατασκευάστρια τσιπ Infineon είναι μεταξύ των επτά εισηγμένων του STOXX Euro 50 που αναμένεται να οδηγήσουν σε πτώση 7% τα κέρδη ανά μετοχή του δείκτη, εξαιρουμένου του κλάδου ενέργειας, σύμφωνα με υπολογισμούς του Bloomberg Intelligence.
Αναφορικά με τη γερμανική οικονομία, τα τρία κορυφαία οικονομικά ινστιτούτα έχουν προβλέψει για φέτος ρυθμό ανάπτυξης μόλις 0,1%. Η κατάσταση αυτή καθιστά επιτακτική τη μείωση των επιτοκίων για να δοθεί ώθηση τόσο στη Γερμανία όσο και στις υπόλοιπες μεγάλες οικονομίες του ευρώ, που δέχονται ολοένα και μεγαλύτερες πιέσεις να τιθασσεύσουν τα υψηλά ελλείμματα και τα αυξανόμενα χρέη τους.
