Ροή
Παρά τα «hawkish» σχόλια των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σχετικά με την «τροχιά» αποκλιμάκωσης των επιτοκίων, η Deutsche Bank, διατηρεί την πάγια θέση της, για εκκίνηση των μειώσεων από τη συνεδρίαση του Απριλίου.
Σύμφωνα με τους οικονομολόγους του οίκου, το μήνυμα από τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ το Δεκέμβριο, ήταν ένα ξεκάθαρο «όχι σε μειώσεις των επιτοκίων στο πρώτο τρίμηνο, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο προς το δεύτερο τρίμηνο». Όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, η ΕΚΤ θα ήθελε περισσότερα δεδομένα από την εξέλιξη των μισθών, προτού προβεί σε μειώσεις στα επιτόκια, σταθμίζοντας όλα τα δεδομένα και διατηρώντας την αρκετά επιφυλακτική και αβίαστη ρητορική της και στη συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 25 Ιανουαρίου.
Έτσι, ο γερμανικός οίκος αναμένει την πρώτη μείωση των επιτοκίων στη συνεδρίαση του Απριλίου του 2024, διατηρώντας σταθερή του εκτίμησή του για τον ευρύτερο κύκλο χαλάρωσης της πολιτικής της ΕΚΤ, με μειώσεις της τάξεως των 150 μονάδων βάσης το 2024 και διαδοχικές μειώσεις κατά 50 μονάδες βάσης από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο.
Όπως αναφέρει ο Mark Wall, επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank, «υποθέτουμε ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να εκπλήσσεται από την καθοδική πορεία τόσο της ανάπτυξης (ήπια ύφεση, στασιμότητα στο πρώτο τρίμηνο) όσο και του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη (επιστροφή στον στόχο της ΕΚΤ ήδη από τα μέσα του τρέχοντος έτους, ένα χρόνο νωρίτερα από ό,τι είχε εκτιμήσει η Φρανκφούρτη). Καθώς οι χρηματοοικονομικές συνθήκες παραμένουν σφιχτές και η αγορά εργασίας αρκετά ευάλωτη, συνεχίζουμε να αναμένουμε πως η ΕΚΤ θα προχωρήσει πιο άμεσα σε μειώσεις επιτοκίων για να αποφευχθεί το «overtightening» (υπερβολική σύσφιξη της πολιτικής)».
Από την άλλη, με τις εντάσεις στην Ερυθρά Θάλασσα θα αποτελούν έναν κίνδυνο για μια «αναθέρμανση» του πληθωρισμού, τα στοιχεία για την αγορά εργασίας να είναι ελαφρώς καλύτερα, τις προσδοκίες για τον πληθωρισμό να μην ομαλοποιούνται πλήρως και τις χρηματοοικονομικές συνθήκες να έχουν χαλαρώσει ελαφρώς, τα σχόλια των αξιωματούχων της ΕΚΤ έχουν ένα σαφές μήνυμα... «όχι μειώσεις στο Q1», αλλά ακόμη και τα «γεράκια» δεν αποκλείουν μειώσεις το καλοκαίρι.
Σε αυτό το πλαίσιο, το ρίσκο γύρω από την έναρξη των μειώσεων των επιτοκίων τον Απρίλιο, μετατοπίζεται ελαφρώς από το νωρίτερα (το Μάρτιο) σε αργότερα (Ιούνιο) όπως και το ρίσκο για τον ρυθμό μείωσης από τις 50 μονάδες βάσης στις 25 μονάδες βάσης. «Το αργότερα δεν σημαίνει αυτόματα και χαμηλότερα, αλλά εάν η μετάδοση της νομισματικής πολιτικής κορυφωθεί νωρίτερα και η αγορά εργασίας αποδειχθεί πιο ανθεκτική, η ΕΚΤ μπορεί να μη βιαστεί τόσο στο να ανταποκριθεί στον αποπληθωρισμό» αναφέρει o Wall.
Καθησυχαστική η Deutsche Bank για την κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα
Ως προς το γεωπολιτικό ρίσκο και τη σύνδεση με την πορεία της νομισματικής πολιτικής, η Deutsche Bank επισημαίνει πως οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή αποτελούν μια απειλή για τη ναυτιλία μέσω της Ερυθράς Θάλασσας προς τη Διώρυγα του Σουέζ. Τα πλοία στη γραμμή Ασίας - Ευρώπης επιλέγουν να διέρχονται από την Αφρική, αυξάνοντας το ταξίδι τους κατά 15 - 20, με το κόστος διέλευσης και μεταφοράς στη γραμμή να έχει διπλασιαστεί. Αν και αυτό δημιουργεί έναν πιθανό κίνδυνο για «αναθέρμανσης» του πληθωρισμού σε επίπεδο καταναλωτή και θα μπορούσε να αποτελέσει έναν λόγο για την ΕΚΤ να είναι πιο προσεκτική, δεν ισοδυναμεί - σε κλίμακα - με το πανδημικό σοκ της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Η εκτροπή πλοίων γύρω από την Αφρική αποτελεί μια μερική διακοπή της εφοδιαστικής αλυσίδας στην Ευρώπη (η λιμενική δραστηριότητα και η πραγματική παραγωγή δεν διαταράσσονται όπως στην πανδημία). Εάν όλη η ναυτιλία εκτρέπεται γύρω από την Αφρική, η διατάραξη θα είναι προσωρινή και η αλυσίδα εφοδιασμού θα βρεθεί σε ένα νέο πλαίσιο ισορροπίας μετά από 2 - 3 εβδομάδες - υπάρχει επίσης πλεονάζουσα χωρητικότητα στην παγκόσμια ναυτιλία. Η ζήτηση αγαθών είναι πιο αδύναμη από ό,τι κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ η αναλογία αποθέματος - παραγγελίας είναι σχετικά υψηλή και τα περιθώρια διευρύνθηκαν σημαντικά το 2022, κάτι που συνεπάγεται ότι υπάρχει ένας όγκος αποθεμάτων για την απορρόφηση του αυξανόμενου κόστους σε ένα περιβάλλον ασθενούς ζήτησης.
