Ροή
Βαρύ ήταν τελικά το αντίτιμο για τη διάσωση των ελληνικών τραπεζών. Τελικά οι τράπεζες για μία ακόμη φορά διεσώθηκαν μεταφέροντας το βάρος της διάσωσης στους παλαιούς μετόχους και δη στους Έλληνες φορολογούμενους, καθώς το Δημόσιο ήταν ο μεγαλύτερος μέτοχός τους.
Η διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης που επιβλήθηκε από τους δανειστές αναδεικνύει το Ελληνικό Δημόσιο ως το μεγάλο χαμένο των Μνημονιακών πολιτικών, ενώ ταυτόχρονα δίνει τη δυνατότητα στους ξένους θεσμικούς επενδυτές ν' αντισταθμίσουν τις απώλειες που υπέστησαν από την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση. Επαναλαμβάνεται δηλαδή, τηρουμένων των αναλογιών, η ιστορία με το κούρεμα των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, το οποίο συμφωνήθηκε το 2012 αφού προηγουμένως οι ξένες τράπεζες τα είχαν ξεφορτώσει στις ελληνικές τράπεζες και στα ασφαλιστικά ταμεία.
Στο νέο επεισόδιο της ανακεφαλαιοποίησης η διαδικασία του βιβλίου προσφορών, η οποία δεν είναι πλήρως αδιάβλητη, επέτρεψε να διαμορφωθούν οι τιμές των νέων μετοχών σε εξευτελιστικά επίπεδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, ακόμη και στην περίπτωση της Alpha Bank, όπου όπως απεδείχθη υπερκάλυψε κατά περίπου 1 δισ. ευρώ το ποσό της αύξησης, μεγάλη επενδυτική τράπεζα έδειχνε μία προτίμηση για τις χαμηλές τιμές, σπρώχνοντας έτσι την τιμή προς τα κάτω.
Έτσι με ένα σμπάρο πέτυχαν δύο τρυγόνια. Πρώτον περιόρισαν τη υμμετοχή του Δημοσίου στα ελάχιστα δυνατά επίπεδα. Ταυτοχρόνως έδωσαν τη δυνατότητα στους ξένους θεσμικούς επενδυτές να αγοράσουν φθηνά μεγάλα πακέτα αποκτώντας έτσι τον έλεγχο των τραπεζών. Συνακόλουθα, το Δημόσιο και κατ’ επέκταση οι Έλληνες φορολογούμενοι δεν θα μπορέσουν να ανακτήσουν τα δανεικά κεφάλαια που έχουν διατεθεί μέχρι στιγμής για τη σωτηρία των τραπεζών τα οποία αισίως θα φθάσουν τα 50 δισ. ευρώ. Ενδεικτικά η συμμετοχή του Δημοσίου στην Αlpha Bank περιορίζεται πλέον στο 10% από 65% που ήταν πριν, ενώ στην Εurobank το Δημόσιο θα κατέχει μόλις το 5% του μετοχικού κεφαλαίου από 35% που είχε. Για την Εθνική και την Πειραιώς η απομείωση του Δημοσίου είναι μικρότερη καθώς στις τράπεζες αυτές θα συμμετάσχει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου με μετοχές και CoCos.
Η άλλη όψη τους νομίσματος αφορά τους ξένους θεσμικούς και ενδεχομένως κάποιους Έλληνες που καλύπτονται πίσω από τους πρώτους. Όλοι αυτοί λοιπόν αγοράζοντας τις νέες τραπεζικές μετοχές με 1 έως 3 σεντς την κάθε μία, βρίσκονται πλέον σε μία εξαιρετικά ευνοϊκή θέση η οποία θα τους επιτρέψει στο εγγύς μέλλον να αντισταθμίσουν μέρος ή και το σύνολο των 8 δισ. ευρώ περίπου που έβαλαν στην πρώτη ανακεφαλαιοποίηση. Για όσους δεν είχαν συμμετάσχει τότε η σημερινή τους επένδυση τους ανοίγει το δρόμο για γρήγορο και εύκολο κέρδος.
