Ροή
Η πρώτη σαφής εικόνα για τον αριθμό και την προέλευση των υποψήφιων «μνηστήρων» εξαγοράς της ΛΑΡΚΟ πρόκειται να αποτυπωθεί σήμερα Δευτέρα, 1 Φεβρουαρίου, καθώς εκπνέει η διορία υποβολής μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος στον πρώτο από τους δύο διαγωνισμούς που έχουν προκηρυχθεί για την ιδιωτικοποίηση της μεταλλευτικής βιομηχανίας.
Υπενθυμίζεται ότι ο διαγωνισμός αυτό αφορά τα περιουσιακά στοιχεία της ΛΑΡΚΟ που ανήκουν στο Δημόσιο, με κυριότερο το μεταλλευτικό εργοστάσιο της Λάρυμνας, καθώς και τις μισθώσεις του τοπικού δημόσιου μεταλλείου, όπως και του μεταλλείου στο Λούτσι. «Τρέχει» από το ΤΑΙΠΕΔ, για λογαριασμό του Δημοσίου, παράλληλα με τη διαδικασία που διενεργεί ο Ειδικός Διαχειριστής για την παραχώρηση των μεταλλείων και των μεταλλευτικών δικαιωμάτων που βρίσκονται υπό την κυριότητα της βιομηχανίας.
Αν και οι δύο διαδικασίες είναι ανεξάρτητες, η «αρχιτεκτονική» της ιδιωτικοποίησης έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ευνοείται η μεταβίβαση του συνόλου των περιουσιακών στοιχείων στον ίδιο αγοραστή, με σκοπό να είναι ενισχυμένες οι πιθανότητες συνέχισης δραστηριοποίησης της ΛΑΡΚΟ. Γι' αυτό τον σκοπό, έχει προβλεφθεί ρήτρα «εκατέρωθεν πλειοδοσίας» (shoot-out clause), με συνέπεια o προτιμητέος επενδυτής σε κάθε έναν από τους δύο διαγωνισμούς να έχει το δικαίωμα, αλλά όχι την υποχρέωση, να πλειοδοτήσει και στον άλλο διαγωνισμό, υπό την προϋπόθεση ότι ικανοποιεί τα τεχνικά και οικονομικά κριτήρια επιλογής που έχουν καθοριστεί.
Με βάση πληροφορίες σχετικά με τους επενδυτές που έχουν ζητήσει διευκρινίσεις για τη συμμετοχή στους διαγωνισμούς, εκτιμάται πως κατά την πρώτη φάση της ιδιωτικοποίησης αναμένεται να καταγραφεί σημαντική συμμετοχή, τόσο από διεθνείς επιχειρήσεις όσο και από ελληνικές εταιρείες. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα σηματοδοτήσει την επιτυχημένη έναρξη της ιδιωτικοποίησης, χωρίς βέβαια να προδικάζει πόσοι και ποιοι από αυτούς τους «μνηστήρες» θα δώσουν το «παρών» και στην υποβολή δεσμευτικών οικονομικών προσφορών.
Η ΛΑΡΚΟ είναι ένας από τους πέντε μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο, και τον μοναδικό παραγωγό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ μεταξύ των πελατών συγκαταλέγονται οι μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα στη Δυτική Ευρώπη. Μάλιστα, η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση νικελίου για την κατασκευή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα προσθέτει μία ακόμη σημαντική προοπτική ανάπτυξης, αν και για την υλοποίησή της θα χρειάζονταν σημαντικές επενδύσεις ώστε να τροποποιηθεί ο τρόπος παραγωγής.
Ανεξάρτητα πάντως από το αν η ΛΑΡΚΟ θα αλλάξει ή όχι παραγωγικό «προσανατολισμό», σε κάθε περίπτωση ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να δαπανήσει κεφάλαια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ ώστε να μειώσει το ενεργειακό κόστος, το οποίο αυτή τη στιγμή κινείται σε δυσανάλογα υψηλά επίπεδα. Επενδύσεις θα χρειαστούν επίσης για να συμμορφωθεί η βιομηχανία στην περιβαλλοντική νομοθεσία – καθώς αυτή τη στιγμή επιβαρύνει τον Ευβοϊκό Κόλπο με χιλιάδες τόνους σκουριάς. Παράλληλα, θα πρέπει να διευθετήσει τις ανεξόφλητες οφειλές προς τη ΔΕΗ, αλλά και να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με την επιχείρηση για νέα σύμβαση προμήθειας ρεύματος.
