Ροή
Αν έχεις τύχη διάβαινε λέει η ελληνική παροιμία κι ο εν λόγω κύριος την επιβεβαιώνει, αφού κατάφερε να βγει ζωντανός από δύο από τα μεγαλύτερα τρομοκρατικά χτυπήματα παγκοσμίως. Ο λόγος για τον 36χρονο Matthew ο οποίος εκτός από το χτύπημε της 11ης Σεπτεμβρίου έζησε και τη φρίκη του Παρισιού.
Όταν οι ΗΠΑ άλλαζαν για πάντα, την 11η Σεπτεμβρίου 2001, ένας άνδρας που βρισκόταν στο ισόγειο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου για επαγγελματικό ραντεβού, ήταν μεταξύ εκείνων που διασώθηκαν από το τρομοκρατικό χτύπημα που είχε συγκλονίσει τη Νέα Υόρκη.
Ο ίδιος άντρας, ο 36χρονος Αμερικανός Matthew- το επώνυμό του δεν έχει γίνει γνωστό- την Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου 2015, βρισκόταν στο Bataclan του Παρισιού από όπου και γλίτωσε με μια σφαίρα στο πόδι, από την τρομοκρατική επίθεση που στοίχησε τη ζωή σε 89 άτομα.
Όπως αφηγείται στη γαλλική Le Monde, όταν άκουσε τους πυροβολισμούς κατάλαβε πως κάποιος είχε ανοίξει πυρ και έτρεξε προς την έξοδο. «Ίσως είναι η αμερικανική μου κουλτούρα…», λέει.
Όταν χτυπήθηκε από τη σφαίρα έπεσε κάτω αλλά κατάφερνε να συρθεί προς την έξοδο την ώρα που οι δράστες σταμάτησαν να πυροβολούν για να ξαναγεμίσουν τα καλάσνικοφ. Έτσι βρέθηκε «τρία με τέσσερα μέτρα από την έξοδο με δύο- τρεις ανθρώπους πάνω του».
«Πλησίαζε εκατοστό το εκατοστό. Κάποια στιγμή είδα την έξοδο σε απόσταση αφής. Την άγγιξα με το ένα δάχτυλο, μετά και με δεύτερο», περιγράφει.
Μόλις έφτασε έξω, εξαντλημένος, κατέρρευσε στο πεζοδρόμιο όπου έσπευσαν να τον βοηθήσουν ο δημοσιογράφος της Le Monde, Daniel Psenny, κι ένας άλλος άνδρας.
Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που ο Matthew σώθηκε στο παρά πέντε από τρομοκρατικό χτύπημα, καθώς είχε γλιτώσει και όταν το αεροπλάνο της United Airlines έπεφτε πάνω σε έναν από τους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, πριν από 14 χρόνια.
«Τότε έτρεξα το μισό Μανχάταν», περιγράφει, «αλλά αυτό που έζησα στο Μπατακλάν ήταν χίλιες φορές χειρότερο».
Ο Psenny κατάφερε να σύρει τον Matthew σε ασφαλές μέρος και στην προσπάθειά του αυτή χτυπήθηκε και ο ίδιος από σφαίρα των τζιχαντιστών.
«Έκανα τον νεκρό», αναφέρει ο Matthew στη Le Monde. «Όταν ένιωσα κάποιον να με τραβά από τα χέρια δεν σήκωσα καν το κεφάλι μου να δω. Είπα, τουλάχιστον από μέσα μου, "σε αγαπώ, άγγελέ μου"».
Μαζί του επρόκειτο να είναι και η γυναίκα του, αλλά τελευταία στιγμή αποφασίστηκε να μην τον συνοδεύσει στη συναυλία επειδή δεν βρήκαν babysitter για να προσέχει τα παιδιά τους.
Μέσα στο κτήριο πια, όπου τον είχε τραβήξει ο Psenny, οι γείτονες προσπάθησαν να περιορίσουν την αιμορραγία και των δύο. Ο Μάθιου ήταν τόσο σοκαρισμένος που πέρασαν δύο ώρες για να μπορέσει να θυμηθεί τον αριθμό τηλεφώνου της γυναίκας του, για να την πάρει να της πει πως είναι ζωντανός.
Χάνοντας αίμα και παραμένοντας παγιδευμένοι μέσα στο διαμέρισμα- καθώς ήταν σε εξέλιξη η επιχείρηση των γαλλικών αρχών στο Μπατακλάν, τόσο ο Matthew όσο και ο Psenny φοβήθηκαν πως θα χάσουν τη ζωή τους πριν φτάσει κάποια βοήθεια.
Τελικά η αστυνομία επέτρεψε στους τρομοκρατημένους κατοίκους να βγουν από τα σπίτια τους τρεις ώρες αργότερα και τότε οι δύο τραυματίες μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο.
«Δεν σκεφτόμουν τίποτα, ενεργούσα με βάση το ένστικτό μου. Είχα το ανθρώπινο αντανακλαστικό να μην αφήσω κάποιον να πεθάνει μπροστά στα μάτια μου αλλά ήταν και οι συνθήκες που μου το επέτρεψαν», λέει ο Psenny που απορρίπτει τον χαρακτηρισμό «ήρωας». «Αν έπεφταν προς τα εμένα πυροβολισμοί χωρίς αμφιβολία δεν θα είχα βοηθήσει τον Matthew».
Οι δύο άνδρες ξανασυναντήθηκαν στο νοσοκομείο και κανόνισαν να πιούν ένα ποτό μαζί, όταν θα έχουν πλήρως αναρρώσει.
