Η Ταϊλάνδη και η Καμπότζη συμφώνησαν σε κατάπαυση του πυρός που θα ξεκινήσει τα μεσάνυχτα της Δευτέρας, όπως δήλωσαν οι ηγέτες των δύο χωρών, μετά τη φονικότερη σύγκρουση μεταξύ τους εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία, η οποία προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον 36 ανθρώπων και οδήγησε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να εγκαταλείψουν την περιοχή.
Ο προσωρινός πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης, Phumtham Wechayachai, και ο πρωθυπουργός της Καμπότζης, Hun Manet, αντάλλαξαν χειραψία αφού συναντήθηκαν δια ζώσης για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασαν οι συγκρούσεις πριν από πέντε ημέρες κατά μήκος των αμφισβητούμενων συνόρων των δύο χωρών. Από την Πέμπτη, οι δύο χώρες αντάλλαξαν επιθέσεις, που περιλάμβαναν κατά διαστήματα αεροπορικές επιδρομές και εκτοξεύσεις ρουκετών.
Ωστόσο, ακόμη και το πρωί της συνάντησης, οι συγκρούσεις συνεχίζονταν, με ήχους εκρήξεων να ακούγονται κοντά στα σύνορα. Η κατάσταση φάνηκε να ηρεμεί μόνο το απόγευμα, όταν οι ηγέτες της Ταϊλάνδης και της Καμπότζης κάθισαν στο τραπέζι των συνομιλιών στην Πουτρατζάγια, μια πόλη περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο από την πρωτεύουσα της Μαλαισίας.
Οι συνομιλίες στην Πουτρατζάγια οργανώθηκαν από Μαλαισιανούς και Αμερικανούς αξιωματούχους, στην επίσημη κατοικία του πρωθυπουργού της Μαλαισίας, Anwar Ibrahim. Ο Edgard D. Kagan, πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μαλαισία, ήταν ο κορυφαίος Αμερικανός διπλωμάτης στη συνάντηση.
Σύμφωνα με Μαλαισιανούς αξιωματούχους, Κινέζοι διπλωμάτες παρευρέθηκαν ως παρατηρητές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα, που και οι δύο έχουν στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα στην Ταϊλάνδη και την Καμπότζη, έχουν εντείνει τις πιέσεις τους προς τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας για να σταματήσουν τις εχθροπραξίες.
Η έξαρση ήταν μέρος μιας ευρύτερης διαφωνίας με ρίζες που εκτείνονται σε περισσότερο από έναν αιώνα και αφορούν τμήματα μιας περιοχής γνωστής ως «Σμαραγδένιο Τρίγωνο», όπου συναντώνται τα σύνορα της Ταϊλάνδης, της Καμπότζης και του Λάος. Η συνοριακή διαμάχη μεταξύ Ταϊλάνδης και Καμπότζης έχει τις ρίζες της στην οριοθέτηση των συνόρων κατά την αποικιακή εποχή, την εποχή της Κινεζικής Ινδοκίνας. Τα σύνορα, μήκους άνω 800 χιλιομέτρων, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ασαφή, ειδικά στις ορεινές και δασώδεις περιοχές που χωρίζουν τις ταϊλανδέζικες επαρχίες Σουρίν και Σισακέτ από τις καμποτζιανές επαρχίες Oddar Meanchey και Preah Vihear.
Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκονται αρκετοί ναοί της εποχής των Χμερ, συμπεριλαμβανομένου του διάσημου Preah Vihear (ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO) και του λιγότερο γνωστού αλλά σημαντικού Prasat Ta Muen Thom: και οι δύο βρίσκονται σε περιοχές που διεκδικούνται τόσο από την Καμπότζη όσο και από την Ταϊλάνδη.
Παρά την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου του 1962, που ανέθεσε τον ναό του Preah Vihear στην Καμπότζη, οι γύρω περιοχές παραμένουν αντικείμενο ισχυρών εδαφικών διεκδικήσεων και επαναλαμβανόμενων στρατιωτικών συγκρούσεων, με αποκορύφωμα την περίοδο 2008 και 2011 με τουλάχιστον 28 θανάτους και χιλιάδες εκτοπισμένους.
