Ροή
Τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός μεγάλου ανοικτού υπαίθριου μουσείου φυσικής ιστορίας 20 εκατομμυρίων ετών, το οποίο θα λειτουργήσει παράλληλα με τη νέα οδό από την Καλλονή στο Σίγρι και που θα συνδέσει την Κεντρική με τη Δυτική Λέσβο, και ιδιαίτερα στο τμήμα του από την Άντισσα προς το Σίγρι, ανακοίνωσε ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Σιγρίου Λέσβου Νίκος Ζούρος. Η ανακοίνωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του 25ου ετήσιου απολογισμού του Μουσείου που έγινε διαδικτυακά λόγω των μέτρων προστασίας από τον κοροναϊό.
Η υπαίθρια αυτή μεγάλη έκθεση, θα περιλαμβάνει 15 θέσεις θέασης απολιθωμάτων που ήρθαν στο φως στη διάρκεια των σωστικών ανασκαφών που πραγματοποιεί το Μουσείο κατά μήκος του οδικού άξονα από το καλοκαίρι του 2018.
Ιδιαίτερη θέση θα έχουν τα ευρήματα που αποτελούν και το γεγονός της περασμένης χρονιάς. Ειδικότερα εντοπίσθηκε μεγάλο απολιθωμένο δένδρο που διατηρήθηκε ακέραιο με τα κλαδιά και τις ρίζες του. «Πρόκειται για σπανιότατο εύρημα καθώς είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται απολιθωμένο δένδρο με τα κλαδιά του, από το 1995 οπότε ξεκίνησαν οι ανασκαφές στην περιοχή της Δυτικής Λέσβου από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου» είπε ο κ. Ζούρος.
Επίσης, σε απόσταση δύο χιλιομέτρων, σε μια ακόμη εντυπωσιακή απολιθωματοφόρα θέση αποκαλύφθηκαν σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης, εντυπωσιακοί κορμοί δένδρων που βρίσκονται τοποθετημένοι σε διαδοχικά επίπεδα, ο ένας πάνω στον άλλον. «Η ανασκαφή συνεχίζεται και αναμένεται τις προσεχείς μέρες να αποκαλυφθούν πλήρως και νέοι απολιθωμένοι κορμοί και τα άλλα απολιθώματα προκειμένου να συντηρηθούν και να μελετηθούν. Ειδικότερα αποκαλύφθηκαν σε έκταση λίγων τετραγωνικών μέτρων 90 κορμοί μεγάλων και μικρών κωνοφόρων και καρποφόρων δένδρων, διαφορετικής ηλικίας. Από τη μελέτη των σχηματισμών της περιοχής φαίνεται ότι η θέση αντιπροσωπεύει μια παλαιοκοιλάδα» είπε ο κ. Ζούρος και συνέχισε: «Τα νέα ευρήματα αποτελούν μάρτυρες της βιαιότητας των ηφαιστειακών εκρήξεων που σκέπασαν με ηφαιστειακά υλικά την Λέσβο πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια. Οι κορμοί των δένδρων αφανίσθηκαν από τη βιαιότητα των αερίων των ηφαιστειακών εκρήξεων. Μεγάλες ποσότητες ηφαιστειακής στάχτης κάλυψαν αρχικά την βλάστηση. Στη συνέχεια έντονες βροχοπτώσεις προκάλεσαν εκτεταμένες πλημμύρες που σάρωσαν την περιοχή παρασύροντας μαζί με την ηφαιστειακή στάχτη και τμήματα κορμών δένδρων. Οι γιγάντιες λασποροές έφραξαν τις κοιλάδες συσσωρεύοντας τους κορμούς των δένδρων σε επάλληλα επίπεδα».
