Ροή
Η ξεκάθαρη αυτοδυναμία που κατέκτησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, για δεύτερη συνεχόμενη τετραετία -κόντρα στη συνήθη φθορά που συνεπάγεται η παραμονή στην εξουσία, αλλά και παρά τις αλλεπάλληλες διεθνείς κρίσεις που έπρεπε να διαχειρισθεί- του δίνει μία πολύ ισχυρή λαϊκή εντολή. Οι πολίτες έδωσαν το «πράσινο φως» στη Νέα Δημοκρατία για να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της.
Αυτή όμως η ισχυρή λαϊκή εντολή, συνεπάγεται και μία, εξίσου μεγάλη, πολιτική ευθύνη. Ο λόγος για μία ευθύνη η οποία είναι πλήρως αντιληπτή από τον κ. Μητσοτάκη όπως φάνηκε στην – ξεκάθαρη – τοποθέτησή του μετά το κλείσιμο της κάλπης. Μετέφερε το μήνυμα της σκληρής δουλειάς χωρίς έπαρση ή αλαζονικές συμπεριφορές, για να είναι ο Πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων.
Η νέα κυβέρνηση λοιπόν, έχει την εντολή και τη δυνατότητα να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Ένα πρόγραμμα το οποίο θα πρέπει να οδηγήσει με ασφάλεια την Ελλάδα σε μία νέα εποχή. Θα πρέπει, εν μέσω συνεχώς μεταβαλλόμενων διεθνών συνθηκών, να εξαλείψει κάθε εμπόδιο που έχει απομείνει ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα η επιχειρηματικότητα. Θα πρέπει επίσης να διασφαλίσει (αφουγκραζόμενη και το μήνυμα που μετέφερε η κάλπη από τα «δεξιά» της Νέας Δημοκρατίας), πως η ανάπτυξη θα διαχυθεί σε όλους, ενισχύοντας -άμεσα και εμφανώς- την κοινωνική συνοχή.
Υπάρχουν πολλά πλεονεκτήματα, που «χτίστηκαν» την προηγούμενη 4ετία μέσα και από τη συστηματική δουλειά του οικονομικού επιτελείου. Μετά και την ισχυρή αυτοδυναμία, ανοίγει ο δρόμος προς την επενδυτική βαθμίδα, με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτή κομίζει για τον ιδιωτικό τομέα, αλλά και για τα κρατικά ταμεία. Επίσης, η ισχυρή πορεία των κοινοτικών προγραμμάτων (Ταμείο Ανάκαμψης, ΕΣΠΑ κλπ) δίνουν αναπτυξιακή πνοή, το ίδιο και το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα που πλέον λαμβάνει νέα λαϊκή ψήφο, μαζί βεβαίως με το πακέτο του προεκλογικού προγράμματος της ΝΔ.
Από την άλλη πλευρά, είναι ξεκάθαρο πως η συγκυρία που διανύουμε είναι πάρα πολύ δύσκολη. Όχι μόνο στο οικονομικό πεδίο, αλλά και ευρύτερα. Υπάρχουν πάρα πολλά μέτωπα και απειλές. Εγχωρίως πρέπει να αντιμετωπισθεί ο πληθωρισμός, το υψηλό κόστος δανεισμού και τα υπόλοιπα προβλήματα που παραμένουν σε μία χώρα όπως η Ελλάδα που προσπαθεί να ξεφύγει από τα βαρίδια των μνημονίων σε επίπεδο ευημερίας και παραγωγικότητας, ώστε να φτάσει τη «Δύση». Διεθνώς, πέρα από τις πολύ κρίσιμες διαπραγματεύσεις για τα πλεονάσματα και για το χρέος, υπάρχουν και οι διεθνείς απειλές που εκτείνονται από την ενεργειακή κρίση και τα ελληνοτουρκικά, έως τα νέα μέτωπα που προκύπτουν, όπως έδειξε και η ανταρσία στη Ρωσία.
Την επομένη των εκλογών, το επόμενο «σήμα» θα δοθεί μέσα από τη σύνθεση της Κυβέρνησης, αλλά και από τις δομικές αλλαγές που έχουν προαναγγελθεί αναφορικά με τη λειτουργία της. Ο πήχης προσδοκιών είναι υψηλός, όχι μόνο λόγω της προεκλογικής δέσμευσης για ταχύτατη εκκίνηση του κυβερνητικού έργου, αλλά και γιατί αυτήν την ταχύτητα επιτάσσουν τα (πολλά) ανοικτά μέτωπα σε διεθνές οικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο.
Η ισχυρή λαϊκή εντολή δίνει το δικαίωμα για ρήξεις, για ριζικές αλλαγές, για άλματα που θα δημιουργήσουν νέες συνθήκες για την οικονομία και για την κοινωνία. Οι επιλογές που θα γίνουν και η επιτυχής υλοποίησή τους είναι και η μεγάλη ευθύνη που αναλαμβάνει η νέα κυβέρνηση.
