Ο κόμπος των γερμανικών ομολόγων έφτασε... στο χτένι;

Αν κάποιος είχε τη δυνατότητα να σηκωθεί με ένα φανταστικό... αερόστατο, πάνω από τον «θόρυβο» των γεγονότων που φτάνουν στα αυτιά και τα μάτια μας, μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες, πριν καταλήξουν να μας κάνουν να αναρωτιόμαστε τι πραγματικά συμβαίνει σ’ αυτό τον κόσμο, θα βλέπαμε «καθαρά» τρία γεγονότα αυτή την εβδομάδα: 

• Ξημερώματα Δευτέρας επιβεβαιώθηκε η νίκη του πιο αντιευρωπαϊκού κόμματος της Ιταλίας.
• Σχεδόν ταυτόχρονα οι αγορές σχεδόν αγνοούσαν το «γεγονός» αυτό και γνώριζαν την πιο απότομη κατάρρευση του βρετανικού χρέους από το 1957 με την στερλίνα να βυθίζεται.
•  Η γερμανική κυβέρνηση του κ. Σολτς σε πολύ χαμηλούς τόνους παρενέβει «συνιστώντας» στα ασφαλιστικά Ταμεία της χώρας να φύγουν όσο πιο γρήγορα μπορούν από τα βραχυμεσοπρόθεσμης διάρκειας ομόλογα.

Τα τύμπανα «χτυπούσαν» για την Ιταλία, η στερλίνα υποχρέωνε την Κεντρική Τράπεζα της Βρετανίας να βγει στην αγορά για να τη σώσει και η γερμανική κυβέρνηση χτυπούσε... καμπάνες για την επιβίωση του πιο ισχυρού ασφαλιστικού συστήματος της Ευρώπης. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που οι «τρύπες» από το σαμποτάζ στους δύο αγωγούς του NordStream πολλαπλασιάζονταν αυξάνοντας τις απειλές του πολέμου στην Ευρώπη. 

Από εκεί ψηλά, από το φανταστικό μας αερόστατο θα βλέπαμε μία κόκκινη κλωστή να διαπερνάει τα τρία «γεγονότα». 

Μια κλωστή που από εκεί ψηλά μοιάζει με «φιτίλι», που η μία του άκρη ξεκινάει από την Ουάσιγκτον «περνάει» από την Φρανκφούρτη – δύο σημεία που αποφασίζουν την αύξηση των επιτοκίων - και η άλλη του καταλήγει στο ευρώ. Αυτή την φορά, αντίθετα από ότι συνέβη το 2010 – 12, αυτή η εκρηκτική «κόκκινη κλωστή» έχει ένα χοντρό «κόμπο» στο Βερολίνο. Πόσο χοντρό; Αρκεί να δει κανείς που βρίσκονται οι αποδόσεις του πάλαι ποτέ ισχυρού Bund, ναι αυτό που ο Σολτς ψιθυρίζει στα ασφαλιστικά Ταμεία να μειώσουν τα ανοίγματά τους… Γιατί; Γιατί οι αποδόσεις τους ανεβαίνουν και οι τιμές τους διολισθαίνουν σχεδόν με την ταχύτητα του Ευρώ. 

Τόσο πιο γρήγορα, όσο περισσότερο λιγοστεύει το φυσικό αέριο που φθάνει στα γερμανικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. 

Κάτι τέτοια βλέπουν στη Ρώμη οι Αδελφοί της Ιταλίας και ζητάνε με απαίτηση από τον «υπηρεσιακό» Ντράγκι να «νερώσει» με περισσότερο έλλειμμα του νέου προϋπολογισμού.  

Λέτε αυτό που βλέπουμε, από εδώ ψηλά, να είναι αυτό που... φαίνεται;