4η βιομηχανική επανάσταση, χωρίς Υπουργείο Βιομηχανίας;

Αθανάσιος Σαββάκης
Viber Whatsapp Μοιράσου το
4η βιομηχανική επανάσταση, χωρίς Υπουργείο Βιομηχανίας;

Αυτό που σήμερα λέγεται «4η βιομηχανική επανάσταση», δεν είναι τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από μια μετάβαση της παραγωγικής δομής σε μια νέα εποχή. Ο όρος «4η βιομηχανική επανάσταση» υποδηλώνει ότι όλα τα συστήματα στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ακόμη και αυτές οι γραμμές παραγωγής, δια-συνδέονται και επικοινωνούν μεταξύ τους, με κεντρικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία να καταλαμβάνει το στοιχείο της διαλειτουργικότητας. Η νέα αυτή πραγματικότητα έχει ως πυρήνα της τον συνδυασμό της δύναμης της αυτο-εκπαίδευσης των ίδιων των μηχανών (Machine Learning), της επιστήμης των Δεδομένων (Data Science) και της Τεχνητής Νοημοσύνης (Αrtificial Intelligence) που αθροιστικά δημιουργούν τεράστιες προκλήσεις και ευκαιρίες, για τη μεταποιητική δραστηριότητα παγκοσμίως.

Πως όμως η Ελλάδα προετοιμάζεται για ν’ αντιμετωπίσει τη νέα – μεγάλη αναπτυξιακή πρόκληση; Και, κυρίως, πως θ΄ αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της στην αγορά εργασίας; Γιατί είναι φανερό ότι η «4η βιομηχανική επανάσταση» θα αναδιαρθρώσει εκ βάθρων την παγκόσμια αγορά εργασίας.

Για το συγκεκριμένο θέμα, οι προβλέψεις μιλούν από μόνες τους. Ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας πρόσφατα διατύπωσε συγκεκριμένες ποσοτικές προβλέψεις για τη διάρθρωση της παγκόσμιας αγοράς εργασίας τα επόμενα χρόνια, εξ’ αιτίας και της «4η βιομηχανική επανάστασης». Σύμφωνα με τις προβλέψεις αυτές μέχρι το 2022, περισσότερα από 150 εκατομμύρια άτομα θα χάσουν τη δουλειά τους, ενώ άνω των 300εκ. νεοεισερχομένων στην παγκόσμια αγορά εργασίας, δεν θα έχει τη δυνατότητα απασχόλησης, αφού δεν θα μπορεί να βρει δουλειά. Έρευνες για τις δεξιότητες στην Ευρώπη, καταγράφουν ότι από τους 7 στους 10 εργαζόμενους ζητούνται ψηφιακές δεξιότητες, ενώ ένας στους τρεις δεν διαθέτει τέτοιες. Τα επόμενα 10 με 15 χρόνια αναμένεται κυριολεκτικά κυριαρχία της χρήσης των ρομπότ στη βιομηχανία, η οποία θα έχει σαν αποτέλεσμα να χαθούν περίπου 800 εκ. θέσεις εργασίας, οι οποίες αντιστοιχούν περίπου στο 20% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία δεν είναι τίποτε άλλο παρά προβλέψεις για τις επιπτώσεις της «4ης βιομηχανικής επανάστασης» η οποία είναι προ των πυλών και σε πολλές χώρες του Δυτικού κόσμου έχει ξεκινήσει η αντιμετώπιση των επιπτώσεών της στην κοινωνία και, φυσικά, στην οικονομία.

Χώρες όπως: η Αυστρία, το Βέλγιο, η Τσεχία, η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ουγγαρία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και συνολικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, ήδη «τρέχουν» προγράμματα για την 4η βιομηχανική επανάσταση.

Βεβαίως, αυτά σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ιαπωνία έχουν ξεκινήσει την υλοποίηση αντίστοιχων πρωτοβουλιών πριν χρόνια.

Δυστυχώς η Ελλάδα εξακολουθεί να αναζητεί τον βηματισμό της, παλινδρομώντας ανάμεσα σε ιδεοληψίες του παρελθόντος για τη θέση της μεταποίησης στην οικονομία και τη βιομηχανική δραστηριότητα, και σε ασυμφωνίες σε υψηλό επίπεδο, για το είδος και τη μορφή της παραγωγικής βάσης της χώρας, και του τρόπου αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πατρίδας μας.

Η πρόσφατη έξοδος της χώρας μας από τα μνημόνια, δεν συνεπάγεται ότι έχουν λυθεί, και μάλιστα «αυτόματα», τα πολλά και συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών, ούτε, επίσης αίρονται οι στρεβλώσεις στη δομή της οικονομίας μας, που έχει δημιουργήσει ένα πλήρως αντιπαραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης.

Η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, και ειδικά η μεταποίηση, δύσκολα θα γίνει διεθνώς ανταγωνιστική, όσο το λειτουργικό της κόστος παραμένει σαφώς πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό των ανταγωνιστών της. Κόστος ενέργειας, φόροι, τέλη, εισφορές, κλπ, εκτοξεύουν κυριολεκτικά το κόστος της καθημερινής μας λειτουργίας στα ύψη.

Γι’ αυτό στον ΣΒΒΕ υποστηρίζουμε ότι το κεντρικό ζητούμενο την επόμενη μέρα είναι ακριβώς η αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος της χώρας. Στο νέο παραγωγικό υπόδειγμα κεντρικό ρόλο πρέπει να διαδραματίσει η μεταποιητική δραστηριότητα της χώρας μας, με την υλοποίηση παραγωγικών επενδύσεων και την παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας.

Αυτό προϋποθέτει θεσμικές μεταρρυθμίσεις που πρέπει ν΄ αναλάβει η δημόσια διοίκηση, με πρώτη αυτή της επανασύστασης του Υπουργείου Βιομηχανίας.

Το Υπουργείο Βιομηχανίας αποτελεί αδήριτη ανάγκη, αν πραγματικά θέλουμε να εφαρμόσουμε μια ρεαλιστική και συνεκτική βιομηχανική πολιτική. Η ανασύσταση του Υπουργείου Βιομηχανίας μπορεί και πρέπει να εισφέρει θετικά στην ανάταξη της οικονομίας της πατρίδας μας και στην οικοδόμηση του νέου παραγωγικού μοντέλου. Άλλωστε, η δημιουργία του Υπουργείου Βιομηχανίας είναι απαραίτητη για ν΄ αξιοποιηθεί η κρίσιμη μάζα γνώσεων και εμπειριών που διαθέτουν σήμερα οι υγιώς δρώσες μεταποιητικές επιχειρήσεις, οι οποίες παραμένουν στην Ελλάδα στη δύσκολη εποχή της οικονομικής κρίσης. Είναι οι επιχειρήσεις που, κυριολεκτικά, έχουν βάλει «πλάτη» στο να εξέλθει η χώρα από την κρίση, και μάλιστα με υψηλότατο κόστος: οικονομικό, προσωπικό και οικογενειακό.

Επιπλέον, και για να τοποθετηθεί η βιομηχανία πραγματικά στην πρωτοπορία της ανάπτυξης της χώρας, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση η προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα και στο ελληνικό οικονομικό περιβάλλον του συνόλου των κατευθύνσεων της ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής, οι οποίες, χωρίς αμφιβολία, διαμορφώνουν σήμερα τον μελλοντικό παραγωγικό ιστό της Ευρώπης, έργο που πρέπει να αναλάβει το Υπουργείο Βιομηχανίας.

Τέλος, αν μια τέτοια μεταρρυθμιστική απόφαση, συνοδευτεί και από συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων για τη βιομηχανία και τη μεταποίηση σ΄ ένα μόνο σημείο της δημόσιας διοίκησης, τότε το επόμενο προαπαιτούμενο για την επιτυχημένη αλλαγή του παραγωγικού μας μοντέλου είναι ένα: η κωδικοποίηση της νομοθεσίας που αφορά τη λειτουργία της μεταποίησης στη χώρα.

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider