Σε μια περίοδο κατά την οποία οι επενδυτές μετοχών παραμένουν αισιόδοξοι, ελπίζοντας μεταξύ άλλων ότι το σίριαλ των δασμών θα έχει ένα σχετικά αίσιο τέλος, οι αγορές ομολόγων εκπέμπουν σήματα ανησυχίας.
Στο επίκεντρο βρίσκεται το αυξανόμενο δημόσιο χρέος των ΗΠΑ, αλλά η αγορά δείχνει να τιμολογεί και τη γενικότερη στροφή προς έναν πολυπολικό κόσμο όπου, πιθανότατα, τα επιτόκια θα πιέζονται προς τα πάνω.
Υπενθυμίζεται ότι οι αποδόσεις των 30ετών κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ έφτασαν πρόσφατα σε πολυετές υψηλό στο 5,15%, από τα επίπεδα του 5% όπου βρίσκονται στις αρχές του έτους. Στο ίδιο διάστημα, τα γερμανικά 30ετή ομόλογα έχουν ανέβει κατά περίπου 40 μονάδες βάσης και των ιαπωνικών κατά 70 μονάδες βάσης.
Σύμφωνα με την Lisa Shalett, επικεφαλής του Global Investment Office της Morgan Stanley Wealth Management, τα παραπάνω υποδηλώνουν ότι:
Πρώτον, οι επενδυτές συνεχίζουν να είναι εξαιρετικά αβέβαιοι σχετικά με τις πολιτικές των ΗΠΑ, αν και στο τέλος αυτού του σίριαλ, που δείχνει να καθυστερεί, οι αυξημένοι δασμοί είναι πιθανό να εστιάζουν σε συγκεκριμένους μόνο κλάδους.
Όπως εξηγεί η Shalett, σε αυτό το περιβάλλον πολιτικής αβεβαιότητας το λεγόμενο «ασφάλιστρο κινδύνου» για τα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου, δηλαδή η επιπλέον απόδοση που απαιτούν οι επενδυτές για τη διακράτηση αμερικανικών τίτλων, αυξάνεται.
Δεύτερον, ο προϋπολογισμός των ΗΠΑ, γνωστός ως «The One, Big, Beautiful Bill», εντείνει τις ανησυχίες για την βιωσιμότητα του χρέους της χώρας. Όσο αυξάνεται το δημόσιο χρέος, τόσο πιθανότερο είναι να αυξηθούν και τα επιτόκια, που σημαίνει ότι θα απαιτείται όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού για δαπάνες πληρωμής τόκων.
Αυτό αντανακλάται στις αποδόσεις των 10ετών αμερικανικών ομολόγων, οι οποίες έχουν φτάσει στο 2,15%, το υψηλότερο επίπεδο από το 2008.
Τέλος, η στροφή προς έναν «πολυπολικό» κόσμο είναι πιθανό να πιέσει τα επιτόκια διεθνώς προς υψηλότερα επίπεδα. Πολλές κεντρικές τράπεζες μειώνουν την έκθεσή τους σε αμερικανικά assets, όπως το δολάριο. Αυτή η εξέλιξη πιέζει ανοδικά τις αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων και, κατά συνέπεια, οδηγεί σε αύξηση του κόστους κεφαλαίου διεθνώς.
Στο μεταξύ, καθώς όλο και περισσότερες χώρες προσπαθούν να ενισχύσουν την οικονομική τους ανεξαρτησία, ενδέχεται να χρειαστούν μεγαλύτερες κρατικές παρεμβάσεις και δημόσιες δαπάνες, ειδικά στην Ιαπωνία και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό θα μπορούσε να αυξήσει τον δανεισμό των κρατών και, επίσης, να πιέσει τις τιμές των κρατικών ομολόγων.
Τι μπορούν να κάνουν οι επενδυτές
Η Lisa Shalett συστήνει στους επενδυτές να ακολουθήσουν μια πιο ενεργητική διαχείριση του μετοχικού τους χαρτοφυλακίου, να λάβουν υπόψη τους την αυξημένη μεταβλητότητα, την προοπτική των υψηλότερων πραγματικών επιτοκίων και την αδυναμία του δολαρίου, και να διαφοροποιήσουν το χαρτοφυλάκιό τους αυξάνοντας την έκθεσή τους σε μετοχές εκτός ΗΠΑ, εμπορεύματα, ενεργειακές υποδομές και hedge funds. Επιπλέον, θα μπορούσαν να αυξήσουν την έκθεσή τους σε μικρής διάρκειας πολιτειακά ομόλογα και ομόλογα της κατηγορίας investment grade.
Από την πλευρά τους, σε ξεχωριστή ανάλυση της Morgan Stanley Wealth Management, οι Monica Guerra και Daniel Kohen εξηγούν ότι οι προβλέψεις του νέου προϋπολογισμού των ΗΠΑ, τουλάχιστον στην παρούσα τους μορφή, στο πεδίο της εταιρικής φορολογίας επαναφέρουν μια σειρά από διατάξεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα. Για παράδειγμα, 100% μπόνους απόσβεσης για επενδύσεις σε εξοπλισμό, άμεση έκπτωση φόρου για δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης εντός ΗΠΑ, καθώς και διευρυμένο πλαίσιο έκπτωσης φόρου για δαπάνες πληρωμής τόκων έως το 2029.
Στην τελική τους μορφή, οι διατάξεις αυτές ενδεχομένως να περιλαμβάνουν τροποποιήσεις, αλλά ο προσανατολισμός τους είναι σαφής. Με αυτό το δεδομένο, και παρά το γεγονός ότι ιστορικά η απόδοση του S&P 500 δεν παρουσιάζει στενή συσχέτιση με αλλαγές στο φορολογικό πλαίσιο, υπάρχουν κάποιοι κλάδοι που μπορούν να ωφεληθούν από συγκεκριμένες προβλέψεις του νομοσχεδίου.
Οι επενδυτές επομένως μπορούν να εστιάσουν σε μετοχές επιχειρήσεων με αυξημένη έκθεση στις ευνοϊκές φορολογικές ρυθμίσεις, με αυξημένη δραστηριότητα εντός ΗΠΑ, κυρίως του βιομηχανικού κλάδου, της ενέργειας και των επικοινωνιών. Με έμφαση, ίσως, στις μετοχές της καθαρής ενέργειας, καθώς το νέο νομοσχέδιο προβλέπει σταδιακή μόνο κατάργηση των ενισχύσεων προς τον κλάδο, σε αντίθεση με τις πιο «σκληροπυρηνικές» αρχικές εισηγήσεις για πλήρη και άμεση κατάργησή τους.
