Αν μπορούμε να αναγνωρίσουμε κάτι στον νέο Αμερικανό πρόεδρο, για την ώρα τουλάχιστον, είναι ότι τα λέει «χύμα και τσουβαλάτα». Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι πόσα από αυτά μπορεί –και θέλει– να υλοποιήσει.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της «ανορθόδοξης» πολιτικής του είναι το δολάριο, το οποίο πριν από δύο εβδομάδες χαρακτήρισε «υπερβολικά ισχυρό» -κάνοντας μια πρωτοφανή δήλωση για Αμερικάνο πρόεδρο. Έκτοτε, το αμερικανικό νόμισμα δέχτηκε ισχυρές πιέσεις, αλλά κατόρθωσε γρήγορα να ανακάμψει.
Το νόμισμα είναι ο «καθρέφτης» μιας οικονομίας: μια ισχυρή οικονομία συνοδεύεται από ένα ισχυρό νόμισμα. Όσο και αν θέλει ο νέος πρόεδρος να ενισχύσει τους ρυθμούς ανάπτυξης και ταυτόχρονα να αποδυναμώσει το δολάριο, δεν μπορεί να έχει «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Ή μήπως μπορεί; Ο Στιν Γιάκομπσεν, επικεφαλής οικονομολόγος της Saxo Bank προειδοποιεί ότι ο Τραμπ είναι πιθανό να ακολουθήσει μια πολιτική αποδυνάμωσης του δολαρίου, με σκοπό να ενισχύσει τις εξαγωγές κάνοντας τα αμερικανικά προϊόντα πιο δελεαστικά στους καταναλωτές των ξένων κρατών. Η λογική αυτή συνάδει με την προεκλογική ατζέντα του, η οποία περιλαμβάνει τον επαναπατρισμό των αμερικανικών βιομηχανιών και την ενίσχυση του εξαγωγικού προφίλ της χώρας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό θα το πετύχει μέσω μιας νομισματικής πολιτικής de facto αποδυνάμωσης του δολαρίου με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που ακολούθησε ο πρόεδρος Νίξον. Ο τότε υπουργός Οικονομικών, Τζον Κόναλι, είχε δηλώσει στους G7 το 1971 στη Ρώμη ότι «το δολάριο είναι μεν δικό μας νόμισμα, αλλά και δικό σας πρόβλημα».
Πριν λίγες ημέρες, ο Τραμπ δήλωσε ότι οι ΗΠΑ έχουν λειτουργήσει μέχρι σήμερα σαν «άβουλα όντα», όταν οι άλλες χώρες χρησιμοποιούσαν το ισχυρό δολάριο για να προωθήσουν τις εξαγωγές των προϊόντων τους και να ενισχύσουν την παραγωγικότητά τους –βλέπε Κίνα, Ιαπωνία, Γερμανία. Για την τελευταία, μάλιστα, ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι χρησιμοποίησε το «εξώφθαλμα υποτιμημένο» ευρώ για να εκμεταλλευτεί τις ΗΠΑ, καθώς και τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης.
Αυτή η επιθετική ρητορική απέναντι στα υπόλοιπα διεθνή νομίσματα αποτελούν ένδειξη των προθέσεων του Τραμπ να προχωρήσει σε έμμεση υποτίμηση του νομίσματός του, σημειώνει ο Γιάκομπσεν. Όπως είναι λογικό, οι επενδυτές παρακολουθούν τον Τραμπ μπερδεμένοι –αν όχι παγωμένοι. Αν ο νέος Λευκός Οίκος έχει σκοπό να «χτυπήσει» το δολάριο, τα σχέδιά του έχουν… κοντά πόδια, επισημαίνει η The Wall Street Journal.
Όταν –και εφόσον– ο Τραμπ ξεκινήσει να υλοποιεί το πρόγραμμα αύξησης των δημόσιων δαπανών που έχει εξαγγείλει, για τόνωση της ανάπτυξης, το δολάριο θα ακολουθήσει, μοιραία, τους ανοδικούς ρυθμούς της οικονομίας –είτε το θέλει η Ουάσιγκτον είτε όχι, σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα.
Όσον αφορά στις απειλές για επιβολή δυσβάστακτων δασμών στα προϊόντα που εισάγονται από την Κίνα, το Μεξικό και τη Γερμανία, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι εντάσσονται στο σκληρό παζάρι που κάνει ο Τραμπ για να πιέσει τις χώρες αυτές να αγοράσουν προϊόντα «made in USA».
Σε κάθε περίπτωση, η συναλλαγματική πολιτική που καταστρώνει ο Trump κάθε άλλο παρά «ντόμπρα» είναι και μένει να φανεί τι τριγμούς θα προκαλέσει στη διεθνή οικονομική σκακιέρα.
