Μπορεί κυβερνητικά στελέχη να θέτουν ως στόχο ολοκλήρωσης της τρίτης αξιολόγησης το Eurogroup της 4ης Δεκεμβρίου, περιορίζοντας στις 100 ημέρες τη συνολική διαδικασία, ωστόσο το ΔΝΤ φαίνεται διατεθειμένο να θέσει όλα τα θέματα στο τραπέζι και όχι μόνον αυτά που με την πρώτη ματιά αναδεικνύονται ως τα πλέον «ακανθώδη».
Αν και στελέχη από τα υπουργεία Εργασίας και Οικονομικών εστιάζουν στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς για τις περικοπές οικογενειακών και αναπηρικών επιδομάτων και την κατάργηση συνδικαλιστικών προνομίων και ειδικά την τροποποίηση του καθεστώτος των απεργιών, ωστόσο Κοινοτικοί αξιωματούχοι φοβούνται πως το ΔΝΤ θα κινηθεί πέραν αυτής της θεματολογίας και θα ανοίξει και άλλα μέτωπα.
Σύμφωνα με το αναθεωρημένο Μνημόνιο η κυβέρνηση θα πρέπει να υλοποιήσει 35 βασικά προαπαιτούμενα έως το τέλος του έτους. Κυβερνητικά στελέχη δε υπερθεματίζουν και δηλώνουν βέβαια πως μέσα στο διάστημα αυτό θα υλοποιηθούν 90 από τα 113 προαπαιτούμενα μέτρα που η Ελλάδα πρέπει να εφαρμόσει έως το τέλος του προγράμματος (Αύγουστος 2018).
Η κυβερνητική προσοχή πέφτει στα οικογενειακά επιδόματα για τα οποία οι θεσμοί ζητούν από την Ελλάδα να εφαρμόσει το πόρισμα της Παγκόσμιας Τράπεζας το οποίο προτείνει κατάργηση του ειδικού επιδόματος των 500 ευρώ για τις οικογένειες με 3 και άνω παιδιά, αφαίρεση του επιδόματος τέκνου για το τρίτο και άνω παιδί από όσους έχουν υψηλό εισόδημα, αναδιανομή του επιδόματος των 500 ευρώ σε οικογένειες με χαμηλό εισόδημα ή εναλλακτικά θέσπιση κατώτατου ορίου για την καταβολή του επιδόματος σε δικαιούχους με εισοδήματα έως 10.000 ευρώ.
Η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας πονοκεφαλιάζει ειδικά με τις αλλαγές που ζητούν οι δανειστές στον συνδικαλιστικό νόμο και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων για την κήρυξη των απεργιακών κινητοποιήσεων. Η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί για αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982, που θα προβλέπουν ότι προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία θα πρέπει να συμμετέχει το 51% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα σωματεία. Πρακτικά σε αυτές τις περιπτώσεις θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να ληφθεί απόφαση για απεργία, κάτι που εύλογα προκαλεί τις αντιδράσεις σωματείων και εργαζομένων.
Ωστόσο, στελέχη της ΕΕ που εμπλέκονται στις διαπραγματεύσεις εκφράζουν την ανησυχία πως η τρίτη αξιολόγηση δεν θα περιλαμβάνει μόνον καταγραφή της προόδου στην εφαρμογή των πολιτικών, την επιθεώρηση της οικονομικής κατάστασης και τυχόν αλλαγές στη στρατηγική του προγράμματος, δεδομένου ότι το ΔΝΤ βλέπει την ανάγκη παρεμβάσεων και ζητά δημοσιονομικά, διαρθρωτικά και χρηματοπιστωτικά μέτρα.
Στον δημοσιονομικό τομέα, το ΔΝΤ αναμένεται να εστιάσει στη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης (με τη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων για την προσωρινή απασχόληση), καθώς και στην εκκαθάριση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου.
Στον χρηματοπιστωτικό τομέα το ΔΝΤ θα επαναξιολογήσει την αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τη στρατηγική για τη χαλάρωση των capital controls, ενώ αναμένεται να θέσει ζήτημα διασφάλισης της επαρκούς κεφαλαιοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Στον διαρθρωτικό τομέα, το Ταμείο εκτιμάται πως θα εξετάσει την αποτελεσματικότητα μεταρρυθμίσεων όπως π.χ. η απελευθέρωση του εμπορίου τις Κυριακές, η απλοποίηση της αδειοδότησης επενδύσεων και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων.
