Αντιμέτωπη με σκληρά διλήμματα βρίσκεται η κυβέρνηση στο Eurogroup, καθώς μπορεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος να οδεύει στις Βρυξέλλες με συμβιβαστική πρόταση και αναλυτική παρουσίαση των ελληνικών θέσεων για όλα τα εκκρεμή ζητήματα στις βαλίτσες του, πλην όμως το σκηνικό που προδιαγράφεται θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για την ελληνική πλευρά, η οποία εξακολουθεί να απορρίπτει διαρρήδην το ενδεχόμενο προληπτικής νομοθέτησης μέτρων για το 2018 και εντεύθεν.
Όπως διέρρευσε όμως διαφαίνεται πως το συμβιβαστικό πλαίσιο, στο οποίο καταλήγουν οι κ.κ. Schaeuble και Lagarde είναι ο λεγόμενος «αντίστροφος κόφτης», δηλαδή νομοθέτηση των μέτρων από τώρα και μη εφαρμογή τους σε περίπτωση που οι στόχοι για το μεσοπρόθεσμο διάστημα επιτευχθούν κανονικά. Όπως επιμένουν κυβερνητικοί κύκλοι, το Μαξίμου δεν νομοθετεί προληπτικά μέτρα για μια σειρά από λόγους: αρχικά, στην κυβέρνηση εκτιμούν πως και πάλι το ΔΝΤ θα πέσει έξω στις «δυσοίωνες» προβλέψεις του, αφετέρου κυβερνητικοί κύκλοι βλέπουν και συνταγματικά εμπόδια στην a priori νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων, για την περίπτωση που δεν επιτεχθούν στόχοι.
Από την άλλη, ο χρόνος για την ελληνική κυβέρνηση στενεύει. Εχθές, οι Βρυξέλλες οριοθέτησαν περίπου τον χρονικό ορίζοντα προκειμένου να βρεθεί λύσει έως το ερχόμενο Eurogroup, στις 20/2. Και, είναι σαφές πως μπορεί οι Ευρωπαίοι να μην επιθυμούν μια αναζωπύρωση της ελληνικής κρίσης, από την άλλη η κυβέρνηση είναι με την πλάτη στον τοίχο, καθώς, αν δεν επιτευχθεί λύση έως τις 20 Φεβρουαρίου, τότε η ένταξη στην ποσοτική χαλάρωση δεν θα είναι επιλογή για την ΕΚΤ, ενώ και η χώρα θα μπλέξει στον εκλογικό κύκλο Ολλανδίας και Γαλλίας, με αποτέλεσμα η πολιτική συζήτηση να περιπλέκεται ιδιαίτερα.
Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση βρίσκεται για άλλη μια φορά αντιμέτωπη με ένα συγκεκριμένο δίλημμα: σκληρά μέτρα από τη μια και αδιέξοδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία από την άλλη. Το Μέγαρο Μαξίμου προσπαθεί, ομολογουμένως, να περάσει…ανάμεσα από τα εμπόδια, αλλά το εγχείρημα είναι πολιτικά εξαιρετικά δύσκολο, λόγω του συγκερασμού θέσεων μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ που φέρεται να έχει επέλθει. Κατά συνέπεια, η κυβέρνηση θα κληθεί να διαχειριστεί θέματα όπως η μείωση του αφορολόγητου, η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις, τα εργασιακά, τα ενεργειακά κ.α., ενώ την ίδια ώρα υπό αίρεση βρίσκεται και η απόφαση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που αποτελούν κομμάτι της λύσης-πακέτο που επιζητεί το Μαξίμου. Άλλωστε, το Βερολίνο ξεκαθαρίζει πως δεν πρόκειται να συναινέσει στην υιοθέτησή τους τώρα, αν και κάποιοι εκτιμούν πως παρασκηνιακά αυτά θα περιγραφούν, προκειμένου να καλύπτονται τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΚΤ που τα θεωρεί προϋπόθεση για την ένταξή μας στο QE.
Κάπως έτσι, το Μέγαρο Μαξίμου μπορεί να επιμένει πως η μπάλα βρίσκεται στο γήπεδο του ΔΝΤ, το οποίο «θα πρέπει να αποφασίσει τι θέλει να κάνει», όπως λέγεται, πλην όμως από ευρωπαϊκούς κύκλους εκτιμάται πως η ελληνική κυβέρνηση έχει δύσκολες, αλλά απαραίτητες αποφάσεις μπροστά της, προκειμένου να μην αναβιώσει το πρώτο εξάμηνο του 2015. Σε κάθε περίπτωση, στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup λύση δεν αναμένεται, αλλά το Μαξίμου θέλει αφενός να φύγει ο κ. Τσακαλώτος από τις Βρυξέλλες με ένα χρονοδιάγραμμα για την επιστροφή των θεσμών και από την άλλη να καταλάβει πού έχει κάτσει η μπίλια μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ, προκειμένου να αναπροσαρμοστούν ανάλογα και οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί.
Σε κάθε περίπτωση, το Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνεται πως ο χρόνος μετρά αντίστροφα ως τις 20 Φεβρουαρίου, αν και αυτό δεν κάνει την κυβερνητική θέση διόλου ευκολότερη, με δεδομένα τα δύσκολα πολιτικά διλήμματα που έχει να διαχειριστεί.
