Ροή
Ποια είναι η μεγαλύτερη απειλή αυτή τη στιγμή για την παγκόσμια οικονομία;
Σημαίνοντα πρόσωπα της διεθνούς οικονομικής σκηνής κλήθηκαν από το Bloomberg να απαντήσουν στο ερώτημα. Στασιμοπληθωρισμός, πόλεμος, λανθασμένες πολιτικές αλλά και κλιματική αλλαγή, ήταν μερικές από τις απαντήσεις.
Laurence Boone, υπουργός της Γαλλίας για τα ευρωπαϊκά ζητήματα
Ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει ο κόσμος και ιδιαίτερα η Ευρώπη σήμερα είναι η ενεργειακή και επισιτιστική κρίση. Πρώτον, μια γιγάντια άνοδος των τιμών τις καθιστά απρόσιτες για πολλούς ανθρώπους, όχι μόνο τους φτωχούς αλλά και για την κατώτερη μεσαία τάξη. Μια δεύτερη συνέπεια θα είναι ένας μεγαλύτερος κίνδυνος λιμού στην Μέση Ανατολή και την Αφρική και ενεργειακές ελλείψεις όχι μόνο αυτόν τον χειμώνα αλλά και τον επόμενο. Αυτό εγείρει τον κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής στην Ευρώπη. Στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, έχουμε δει την Αραβική Άνοιξη περίπου 10 χρόνια πριν και γνωρίζουμε πως οδήγησε σε μια μεγάλη πολιτική και κοινωνική αναταραχή.
Raphael Bostic, Πρόεδρος της Federal Reserve της Ατλάντα
Ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος είναι το ότι οι Αμερικανοί καταναλωτές αρχίζουν να περιμένουν ότι οι τιμές θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν και αρχίζουν να παίρνουν αποφάσεις ως προς τις δαπάνες τους βασιζόμενοι σε αυτήν την υπόθεση. Ενώ δεν έχουμε δει αυτές τις πληθωριστικές προσδοκίες να ξεφεύγουν, ο κίνδυνος μεγαλώνει όσο περισσότερο τα επίπεδα του πληθωρισμού παραμένουν ανεβασμένα. Η Fed κάνει οτιδήποτε μπορεί για να μην παγιωθούν οι υψηλότερες τιμές.
Maurice Obstfeld, Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
Η παγκόσμια κοινότητα αντιμετωπίζει μια πλατειάς έκτασης και επιταχυνόμενη περιβαλλοντική αποσταθεροποίηση, που εγείρει αλληλένδετες απειλές που ποικίλουν από την κλιματική αλλαγή ως την απώλεια της βιοποικιλότητας, την αποψίλωση των δασών, τη διάλυση των μικροπλαστικών στους ωκεανούς και το πόσιμο νερό. Οι επιδεινούμενες παθογενείς απειλές είναι μόνο τα συμπτώματα της σύγκρουσης του ανθρώπινου είδους με τα πλανητικά όρια. Εν τω μεταξύ, τα εγχώρια πολιτικά συστήματά μας και οι μηχανισμοί παγκόσμιας διακυβέρνησης μοιάζουν όλο και πιο ανίκανα να αντιμετωπίσουν τους υπαρξιακούς κινδύνους που αντιμετωπίζουμε. Πουθενά αλλού δεν εκδηλώνονται περισσότερο τα εμπόδια για δράση απ’ ότι στις ΗΠΑ, όπου ο σφικτός έλεγχος της κυβέρνησης από μια εσωστρεφή και οπισθοδρομική πολιτική μειοψηφία, υπονομεύει κάθε ελπίδα ότι η εγχώρια πολιτική ή παγκόσμια ηγεσία θα αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις της νεωτερικότητας.
Tidjane Thiam, Εκτελεστικός Πρόεδρος της Freedom Acquisition I Corp. και πρώην CEO της Credit Suisse Group
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε αυτό το σημείο του κύκλου είναι εκείνος των λανθασμένων πολιτικών. Θα είναι ένα ευαίσθητο καθήκον η ανεύρεση του σωστού μείγματος πολιτικών που θα επιβραδύνει τον πληθωρισμό χωρίς να προκαλέσει μια βαθιά και παρατεταμένη ύφεση και θα κάνει τις εφοδιαστικές αλυσίδες παγκόσμια περισσότερο ανθεκτικές χωρίς να θυσιάζονται τα κύρια πλεονεκτήματα που έχουμε αποκτήσει από την παγκοσμιοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο.
Frederic Neumann, επικεφαλής οικονομολόγος για την Ασία στην HSBC Holdings
Ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος είναι ο επιθετικός «στασιμοπληθωρισμός», με τις τιμές να ανεβαίνουν επίμονα και με γρήγορους ρυθμούς, και με τον κόσμο να πέφτει την ίδια στιγμή μέσα στη μέγγενη μιας βαθιάς ύφεσης. Σε αυτό το σενάριο, τα χέρια των κεντρικών τραπεζών θα είναι δεμένα, ανίκανα να μετριάσουν την αδυναμία της ανάπτυξης και συνεπώς επιδεινώνοντας την οικονομική πίεση με υψηλά επιτόκια. Δεν είμαστε κοντά σε αυτό το σενάριο, αλλά ένα τέτοιο αποτέλεσμα έχει σταματήσει να θεωρείται αδιανόητο και σαν τέτοιο αρχίζουν να το αντιμετωπίζουν οι επενδυτές.
William Maloney, επικεφαλής οικονομολόγος της Παγκόσμιας Τράπεζας για τη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική
Έχουμε την τάση να κοιτάζουμε τα πράγματα βραχυπρόθεσμα, αλλά όταν αντικρίζουμε ευλόγως χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο μέλλον, έχουμε ένα ευρύτερο πρόβλημα. Είμαι πολύ περισσότερο ανήσυχος για την απώλεια του 1,5 χρόνου εκπαίδευσης κατά την πανδημία. Η όλη περιοχή, απλώς δεν είναι προετοιμασμένη εκπαιδευτικά για το είδος των τεχνολογιών που έρχονται.Το ένα τρίτο των φοιτητών στην περιοχή πληρούν μίνιμουμ στάνταρντς στην επιστήμη και την τεχνολογία, από πού, λοιπόν, θα προκύψουν οι επιχειρηματίες υψηλής τεχνολογίας; Έχουμε περίπου 30% των επιχειρήσεων που υποστηρίζουν ότι δεν μπορούν να βρουν το προσωπικό που χρειάζονται, με το αντίστοιχο ποσοστό να είναι στο 20% παγκοσμίως.
Ernesto Revilla, επικεφαλής οικονομολόγος για τη Λατινική Αμερική στην Citigroup
Βραχυπρόθεσμα, ανησυχώ για την Fed. Τους επόμενους 12 έως 18 μήνες, οι περισσότεροι κίνδυνοι για τη Λατινική Αμερική, θα προέλθουν από εκεί. Ανησυχώ ότι μπορεί να έχουμε χαμηλότερη ανάπτυξη και υψηλότερο πληθωρισμό. Μεσοπρόθεσμα, ανησυχώ για το αν η περιοχή είναι ικανή να βρει ένα νέο αναπτυξιακό αφήγημα. Οδεύουμε σε έναν κόσμο με περισσότερες εξωτερικές προκλήσεις, με την Κίνα να αναπτύσσεται λιγότερο και με συνολικά λιγότερη παγκοσμιοποίηση. Τι μπορεί, λοιπόν, να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη στην Λατινική Αμερική;
Anna Gifty Opoku-Agyeman, συνιδρύτρια της Sadie Collective, μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που ασχολείται με την υποεκπροσώπηση των Μαύρων γυναικών στα οικονομικά, τα χρηματοοικονομικά και τη χάραξη πολιτικών
Για μένα, αυτό που παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους οικονομικούς κινδύνους μπροστά μας, είναι η υποεκπροσώπηση των Μαύρων και των Μιγάδων στα κέντρα λήψης αποφάσεων οικονομικής πολιτικής. Η αποτυχία να αναγνωριστεί το πώς αυτές οι ευάλωτες ομάδες θα αντιμετωπίσουν την διαφαινόμενη και ήδη παρούσα οικονομική πραγματικότητα (άνοδος του πληθωρισμού και παρατεταμένη ύφεση) θα είναι τελικά δαπανηρό για οποιονδήποτε, επιδεινώνοντας περαιτέρω της υπαρκτές ανισότητες που θα υπονομεύσουν ακόμα πιο πολύ κάθε πρόοδο που κάνουμε. Το είδαμε αυτό το 2009, όταν οι προσπάθειες οικονομικής ανάκαμψης απέκλεισαν τις Μαύρες γυναίκες, των οποίων το ποσοστό ανεργίας έχει ανέβει. Είναι η ελπίδα μου ότι δεν θα κάνουμε το ίδιο λάθος ξανά.
Paul Krugman, κάτοχος Νόμπελ Οικονομίας και καθηγητής Οικονομικών στο Graduate Center του City University της Νέας Υόρκης.
Μακροπρόθεσμα, υπάρχουν πάντα φρικτά πράγματα όπως η κλιματική αλλαγή κι ο πόλεμος και όλα αυτά. Αλλά βραχυπρόθεσμα, πιστεύω ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι ότι η Fed θα το παρακάνει πατώντας πολύ δυνατά τα φρένα.
Agustín Carstens, γενικός διευθυντής της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών
Το κύριο θέμα είναι η αβεβαιότητα και το γεωπολιτικό σενάριο. Ένα πιο παρατεταμένο πετρελαϊκό σοκ θα κάνει την οικονομική ανάκαμψη πιο δύσκολη, προς μια κατάσταση όπου ο πληθωρισμός θα είναι ελεγχόμενος αλλά με μεγαλύτερο κόστος. Μεσοπρόθεσμα, η πρόκληση είναι να αρχίσει ο διάλογος για το τι θα κάνει τις οικονομίες να αναπτυχθούν ξανά. Είμαστε επηρεασμένοι από μια κατάσταση όπου υπήρχε πολλή εξάρτηση από τις ευνοϊκές χρηματοοικονομικές συνθήκες, περιλαμβανομένων των δημοσιονομικών και νομισματικών πολιτικών, που είναι καλές όσο μπορείς να τις διατηρείς, αλλά δεν παρέχουν σταθερή ανάπτυξη. Χρειαζόμαστε την επαναφορά του διαλόγου για δομικά ζητήματα.
Trevon Logan, καθηγητής Οικονομικών στο Ohio State University
Ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος είναι ο πληθωρισμός. Πρώτον, για οποιονδήποτε, οι ανερχόμενες τιμές ροκανίζουν την αγοραστική δύναμη. Κάτι τέτοιο είναι πλήγμα για τους καταναλωτές και μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη καθώς αναγκάζονται να μειώσουν την κατανάλωση. Ο δεύτερος κίνδυνος είναι το ότι η τυπική νομισματική απάντηση στον πληθωρισμό -η αύξηση των επιτοκίων και η σύσφιξη της νομισματικής πολιτικής- μπορεί να ανακόψει τη ζήτηση και επίσης να αυξήσει την ανεργία. Ο τρίτος κίνδυνος συνδέεται με τους δύο πρώτους- η οικονομία είναι αρκετά διαφορετική από ό,τι ήταν στα τέλη του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 80. Για αυτό που είμαστε λιγότερο σίγουροι τώρα είναι το πώς η σφιχτή νομισματική πολιτική θα λειτουργήσει σε αυτήν την οικονομία- θα ρίξει την ζήτηση με έναν τρόπο που θα εξολοθρεύσει τον πληθωρισμό; Νομίζω ότι η απάντηση είναι ναι, αλλά παραμένει άγνωστη η μορφή της πολιτικής αυτής στις λεπτομέρειές της. Ποιο πρέπει να είναι το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων, δεδομένης της αύξησης της συγκέντρωσης στην αγορά και της αυξανόμενης παρουσίας μονοψώνιου στην αγορά εργασίας; Είναι ένας κίνδυνος πολιτικής: μπορεί να είμαστε πολύ ήπιοι ή πολύ επιθετικοί και τα μεγάλα λάθη και προς τις δύο αυτές κατευθύνσεις, έχουν μεγάλη επίδραση στην ουσιαστική ευημερία των εργαζόμενων οικογενειών.
Mugur Isarescu, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Ρουμανίας και ο μακροβιότερος επικεφαλής κεντρικής τράπεζας στον κόσμο
Ο στασιμοπληθωρισμός είναι ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος. Στη δεκαετία του 70, ήμουν ένας νέος οικονομικός ερευνητής και θυμάμαι αυτήν την περίοδο του στασιμοπληθωρισμού πολύ καλά. Τότε διήρκεσε 10 έτη. Το σοκ, νομίζω, ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο τότε. Από μια τιμή πετρελαίου στο 1 δολάριο το βαρέλι πήγαμε στα 10 δολάρια προς το τέλος του 1972. Από την σκοπιά των οικονομικών, δημοσιονομικών και νομισματικών θεωριών, δεν μπορείς εύκολα να ξεπεράσεις ένα σοκ που πυροδοτεί τόσο τον πληθωρισμό όσο και την ύφεση. Όλοι προσπαθούμε να βρούμε λύσεις. Η απότομη αύξηση των επιτοκίων σε επίπεδα 16% έως 20% δεν είναι μία από αυτές, αλλά ούτε είναι τα μειούμενα επιτόκια όταν ο πληθωρισμός ανεβαίνει, όπως κάποιοι από τους γείτονές μας κάνουν στο νότο. Πιθανώς ο συνδυασμός μιας σωστής δημοσιονομικής πολιτικής με διαρθρωτικά μέτρα μπορεί να μας οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου το βασικό επιτόκιο και το επιτόκιο του πληθωρισμού ενδεχομένως συγκλίνουν. Αλλά η αποφυγή της ύφεσης θα είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε παγκόσμιο επίπεδο.
Karen Ward, επικεφαλής στρατηγική αναλύτρια αγοράς για την Ευρώπη, την Μέση Ανατολή και την Αφρική στην JPMorgan Asset Management και πρώην οικονομική σύμβουλος του ΥΠΟΙΚ του Ηνωμένου Βασιλείου
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η επιβραδυνόμενη δραστηριότητα να μην ρίχνει τον πληθωρισμό. Όσο η αποδυνάμωση της ζήτησης οδηγεί σε εξασθένηση των τιμών καταναλωτή και του πληθωρισμού των μισθών, οι κεντρικές τράπεζες δεν θα χρειάζεται να φρενάρουν τόσο απότομα και ίσως μπορέσουν να δοκιμάσουν την ομαλή προσγείωση. Αν ο πληθωρισμός είναι επίμονος, ωστόσο, η στροφή της πολιτικής θα πρέπει να είναι πιο μεγάλη και πιο παρατεταμένη προκειμένου να αποκλιμακώσει τον πληθωρισμό. Αυτόν το σενάριο ενέχει τον κίνδυνο μιας σύγκρουσης ανάμεσα στις κυβερνήσεις και τις κεντρικές τράπεζες. Το καλό σενάριο θα ήταν ο συνδυασμός των σφιχτών εργασιακών αγορών και της ενεργειακής πρόκλησης να απελευθερώσει μια μαζική αύξηση των επενδύσεων, η οποία με τη σειρά της θα αναζωπυρώσει την παραγωγικότητα.
Ngozi Okonjo-Iweala, γενική διευθύντρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου
Ο μεγαλύτερος οικονομικός κίνδυνος είναι η συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία.
Dana Peterson, επικεφαλής οικονομολόγος στο Conference Board
Η μεγαλύτερη απειλή στην οικονομία των ΗΠΑ είναι η ύφεση, πυροδοτούμενη από την πολιτική που υιοθετεί η Fed σε αντίδραση στον κλιμακούμενο πληθωρισμό. Το Conference Board τώρα προβλέπει μια σύντομη αν και ρηχή ύφεση στις ΗΠΑ στα τέλη του έτους. Αυτό θα μπορούσε να σημαδευτεί από περιόδους πληθωρισμού- με χαμηλή ανάπτυξη αλλά υψηλό πληθωρισμό. Οι προοπτικές αντικατοπτρίζουν μια πιο hawkish Fed, περιλαμβανομένων μεγαλύτερων και επιταχυνόμενων αυξήσεων των επιτοκίων σε οριοθετημένη περιοχή -δηλαδή, πάνω από 3%- αυτό το έτος.
