Τις προοπτικές περαιτέρω αύξησης των ενήμερων δανείων ανέδειξαν στο Λονδίνο οι διοικήσεις των τεσσάρων συστημικών τραπεζών, στηριζόμενες και το 2026 στις μεγάλες εταιρικές χορηγήσεις και στην περαιτέρω διεύρυνση της «βεντάλιας» των διεθνών χορηγήσεων μέσω της συμμετοχής τους σε κοινοπρακτικά σχήματα χορηγήσεων ξένων εταιρειών - projects (syndicated loans).
Εφόσον το παραπάνω στοίχημα δικαίωσε την πλευρά των τραπεζιτών κατά την τελευταία διετία, λειτουργώντας ως «αιχμή» του «story», δεν έχουν λόγο να αλλάξουν κάτι δραστικά, παρά να βάλουν μερικές πινελιές και σε άλλα πεδία δραστηριοποίησης, όπως είναι η περαιτέρω ισχυροποίηση του asset - wealth management και του bancassurance, πετυχαίνοντας έτσι μεγαλύτερη διαφοροποίηση από άποψης «καναλιών», σε έσοδα και κερδοφορία.
Με 8% CAGR οι τράπεζες
Με βάση τη στοχοθεσία των διοικήσεων, οι τέσσερις συστημικές αναμένεται να κλείσουν τη φετινή χρονιά με πιστωτική επέκταση κοντά στα 14 δισ. ευρώ περίπου. Η Eurobank αναμένεται να καταγράψει πιστωτική επέκταση άνω των 4 δισ. ευρώ, η Πειραιώς θα ξεπεράσει τον αναθεωρημένο στόχο των 3,5 δισ. ευρώ, ενώ Εθνική και Alpha αναμένεται να προσεγγίσουν τα 3 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με διαχειριστές, οι τέσσερις συστημικές εμφανίστηκαν αισιόδοξες ότι εφόσον δεν αποκλίνουν οι μακροοικονομικές προβλέψεις, μπορούν να καταγράψουν ανάλογες επιδόσεις τα επόμενα χρόνια σε επίπεδο αύξησης ενήμερων δανείων. Επιδόσεις που θα κυμαίνονται από 2,8 με 3 δισ. ευρώ περίπου έως και ελαφρώς υψηλότερα των 4 δισ. ευρώ (Eurobank) ετησίως, ήτοι μέση ετήσια αύξηση κοντά στο 8%. Η επανάληψη κοντινών επιδόσεων το 2026 δείχνει εφικτή, λόγω του ισχυρού pipeline χρηματοδότησης μεγάλων projects. Την ίδια στιγμή, ως χρυσή «εφεδρία» αναμένεται να λειτουργήσει η διεύρυνση των εταιρικών χορηγήσεων εκτός Ελλάδας, στο σενάριο που η εγχώρια πιστωτική επέκταση «στολάρει».
Από την άλλη, οι διοικήσεις αναμένουν μια ήπια αναπτυξιακή δυναμική στο πεδίο της στεγαστικής πίστης και των καταναλωτικών δανείων το 2026, μετά από μια υποτονική φετινή χρονιά.
Οι τράπεζες επιδιώκουν να αντικρούσουν τα δομικά ζητήματα της αγοράς ακινήτων, που δεν είναι άλλα από τη μείωση της προσιτότητας των τιμών, την περιορισμένη προσφορά οικιστικών ακινήτων και την υψηλή ζήτηση για βραχυχρόνια μίσθωση, μέσω μιας ευρείας γκάμας προϊόντων στεγαστικής πίστης, με προνομιακούς όρους - ευνοϊκότερα επιτόκια σε όλους τους πελάτες - δίνοντας έμφαση σε νέους που θέλουν να αποκτήσουν το πρώτο τους σπίτι. Σύμφωνα με στελέχη της λιανικής τραπεζικής, η αγορά θα κινηθεί σε ανοδικά επίπεδα το 2026 ξεπερνώντας τις εκταμιεύσεις του τρέχοντος έτους, σε ποσοστό άνω του 10%.
«Η ζωή μετά το RRF»...
Υπ’ αριθμόν ένα πρόκληση αποτελεί η απορρόφηση και αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης, ζήτημα που ανέδειξε πρόσφατα ο Διευθύνων Σύμβουλος της Eurobank Φωκίων Καραβίας. Το μέγεθος της παραγωγικής βάσης της χώρας και οι δυσκολίες να προχωρήσουν επενδυτικά projects λόγω της πολυδαίδαλης νομοθεσίας και του μεγάλου ρυθμιστικού βάρους αποτελούν παράγοντες που δυσχεραίνουν τη διαδικασία. Σύμφωνα με τον κ. Καραβία, θα απορροφηθεί περίπου το 75% του δανειακού σκέλους, με τον ίδιο να επισημαίνει ότι «με μια τελική προσπάθεια μπορούμε να πάμε αρκετά ψηλότερα». Μέχρι σήμερα έχουν συμβασιοποιηθεί σχεδόν 8 δισ. ευρώ των δανείων του RRF, τα οποία αντιστοιχούν σε επενδύσεις ύψους 17,5 δισ. ευρώ. Συνολικά έχουν χρηματοδοτηθεί 531 επενδυτικά σχέδια, με τα δάνεια να κατευθύνονται σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
«Η ζωή μετά το RRF» θα στρέψει τις τράπεζες με μεγαλύτερη ένταση προς τη στήριξη του ενεργειακού κλάδου, όπου κρίνονται απαραίτητες οι επενδύσεις στην αναβάθμιση των δικτύων σε αποθήκευση ενέργεια και διασυνοριακές διασυνδέσεις ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος αγοράς των έργων ΑΠΕ. Στα έργα αναβάθμισης και επέκτασης του συστήματος περιλαμβάνονται επενδύσεις σε γραμμές μεταφοράς, κέντρα υπερυψηλής τάσης, υποσταθμούς, αλλά και σε συστήματα συλλογής μετρήσεων (SCADA) και ελέγχου.
...και το πολιτικό ρίσκο
Οι προβολείς θα στραφούν εύλογα και προς την σκοπιά του πολιτικού περιβάλλοντος, καθώς το 2026 θα αποτελέσει πιθανότατα την πιο δύσκολη προεκλογική χρονιά από το 2014. Ερωτηματικό αποτελεί λοιπόν το κατά πόσο μια δυνητική αύξηση του πολιτικού ρίσκου θα επηρεάσει την πιστωτική επέκταση - ειδικά προς το δεύτερο μισό του νέου έτους - που αποτελεί το θεμέλιο λίθο του επενδυτικού του αφηγήματος των τραπεζών. Τραπεζικά στελέχη εκτιμούν πως είναι αρκετά νωρίς για να προκύψουν συμπεράσματα σχετικά με το πως μπορεί να επηρεάσει την εξίσωση, η μεταβλητή του πολιτικού περιβάλλοντος. «Μαξιλάρι» ανάσχεσης δυνητικών πιέσεων αποτελεί βέβαια μια σειρά από έργα που είναι ήδη δομημένα για επιπλέον πληρωμές τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
