Σε πολιτική συμφωνία για την εφαρμογή ενός μεταρρυθμισμένου πλαισίου διαχείρισης κρίσεων και εγγύησης καταθέσεων (CMDI) για τις τράπεζες στην ΕΕ, κατέληξαν το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Η μεταρρύθμιση βελτιώνει τη διαδικασία εξυγίανσης για τις μικρές και μεσαίες τράπεζες, δίνοντάς τους πρόσβαση σε δίχτυα ασφαλείας που χρηματοδοτούνται από τον κλάδο ως επιπλέον εργαλείο χρηματοδότησης της εξυγίανσής τους. Η συμφωνία αποτελεί ακόμη ένα βήμα προς την ολοκλήρωση της Τραπεζικής Ένωσης της ΕΕ.
«Για να ενισχύσουμε την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης, χρειαζόμαστε έναν σταθερό, αξιόπιστο και ανθεκτικό τραπεζικό τομέα στην ΕΕ. Αυτή η μεταρρύθμιση του πλαισίου διαχείρισης κρίσεων και εγγύησης καταθέσεων (CMDI) παρέχει επιπλέον προστασία στους φορολογούμενους και στους πολίτες από τις συνέπειες των τραπεζικών καταρρεύσεων. Ένας ισχυρότερος τραπεζικός τομέας είναι κερδισμένος για όλους -τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τις επιχειρήσεις μας και τους πολίτες μας.», δήλωσε ο Andrzej Domański, υπουργός Οικονομικών της Πολωνίας.
Ο τραπεζικός τομέας της ΕΕ, ο οποίος περιλαμβάνει ένα ισχυρό πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων, έχει καταστεί πολύ πιο ανθεκτικός τα τελευταία χρόνια. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στην ΕΕ έχουν επαρκή κεφαλαιοποίηση, υψηλή ρευστότητα και στενή εποπτεία. Ωστόσο, η πείρα έχει δείξει ότι για τη διαχείριση πολλών προβληματικών τραπεζών μεσαίου και μικρότερου μεγέθους έχουν χρησιμοποιηθεί λύσεις εκτός του πλαισίου εξυγίανσης. Αυτό περιλάμβανε μερικές φορές τη χρησιμοποίηση χρημάτων των φορολογουμένων αντί των απαιτούμενων εσωτερικών πόρων της τράπεζας ή ιδιωτικών, χρηματοδοτούμενων από τον κλάδο δίχτυών ασφαλείας (συστήματα εγγύησης καταθέσεων και ταμεία εξυγίανσης).
Κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού
Με απλά λόγια, η συμφωνία θα διευκολύνει την πρόσβαση των προβληματικών τραπεζών σε δίχτυα ασφαλείας που χρηματοδοτούνται από τον τραπεζικό τομέα -δηλαδή σε εθνικά ταμεία εξυγίανσης και, στην Τραπεζική Ένωση, στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (SRF), ώστε να χρηματοδοτήσουν την εξυγίανσή τους και ενδεχομένως να οργανωθεί από τις αρχές μια ομαλή έξοδος τους από την αγορά.
Αυτό αναφέρεται ως «κάλυψη του κενού», δηλαδή η χρήση τέτοιων ταμείων θα αποτελεί μόνο συμπλήρωμα της ίδιας της ικανότητας απορρόφησης ζημιών των τραπεζών -μέσω ιδίων κεφαλαίων και μετατρέψιμων υποχρεώσεων (MREL)- με στόχο οι ζημίες να καλύπτονται πρώτα από τους μετόχους και πιστωτές. Έτσι, τράπεζες που δεν πληρούν τα όρια MREL κατά τη στιγμή της εξυγίανσης, μπορούν, ως έσχατη λύση, να βασιστούν σε ταμεία εγγύησης καταθέσεων (DGS) ή εξυγίανσης (ή στο SRF στην Τραπεζική Ένωση) για να χρηματοδοτήσουν την εξυγίανσή τους, χωρίς να θίξουν τους καταθέτες.
Για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της πειθαρχίας της αγοράς, οι νομοθέτες συμφώνησαν ότι η πρόσβαση σε αυτά τα ταμεία ασφαλείας θα υπόκειται σε αυστηρές προϋποθέσεις, διασφαλίζοντας ότι το MREL παραμένει η κύρια γραμμή άμυνας και ότι περιορίζεται ο ηθικός κίνδυνος.
