Ροή
Στρεβλώσεις στη στρατηγική της Κομισιόν για την «πράσινη» μετάβαση, που θα καταστήσουν το ενεργειακό κόστος δυσβάστακτο για τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, βλέπουν στελέχη της εγχώριας ενεργειακής αγοράς. Μιλώντας σε δημοσιογράφους του ενεργειακού ρεπορτάζ, τα ίδια στελέχη επισημαίνουν πως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να εξορθολογίσει άμεσα την περιβαλλοντική πολιτική της, καθώς σε διαφορετική περίπτωση τα αμέσως επόμενα χρόνια θα επαναληφθούν ανάλογες ενεργειακές κρίσεις, με εκτινάξεις των τιμών όπως στην παρούσα περίοδο.
Οι ίδιες πηγές σπεύδουν να συμπληρώσουν πως δεν αμφισβητούν την αναγκαιότητα αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης, ωστόσο καταλογίζουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή αστοχίες και ανισορροπίες στη χάραξη της πολιτικής της. «Η ενεργειακή μετάβαση είναι οικονομικά αναπόφευκτη και ηθικά επιβεβλημένη, ωστόσο θα πρέπει να γίνει με μέτρο, με σχεδιασμό και με κανόνες», σημειώνουν χαρακτηριστικά.
Πλήγμα στην ευρωπαϊκή οικονομία
Όπως επισημαίνουν, το γεγονός ότι από την περιβαλλοντική πολιτική της Ε.Ε. λείπουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά σημαίνει πως όχι μόνο δεν θα έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά θα επιφέρει και μεγάλο άμεσο πλήγμα στο πορτοφόλι των Ευρωπαίων καταναλωτών, μέσω της αύξησης των τιμών καυσίμων και ηλεκτρισμού. Την ίδια στιγμή, οι αυξήσεις θα επιδράσουν αρνητικά στο σύνολο της ευρωπαϊκής οικονομίας, μειώνοντας την ανταγωνιστικότητά της.
Σύμφωνα με τα ίδια στελέχη, το κόστος της ενέργειας επηρεάζει το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας και ιδιαίτερα τη βιομηχανία, η οποία δίχως ουσιαστική πολύπλευρη υποστήριξη θα πληγεί ανεπανόρθωτα. «Η παραδοχή ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία μπορεί να επωμιστεί το βάρος της πράσινης μετάβασης σε ένα περιβάλλον διεθνούς ανταγωνισμού χωρίς σημαντική υποστήριξη είναι τραγικά εσφαλμένη», επισημαίνουν.
Εξάλλου, όπως προσθέτουν, η Ευρώπη ευθύνεται για μόλις το 8% των παγκόσμιων εκπομπών CO2. Επομένως, ακόμη και αν η «Γηραιά Ήπειρος» μείωνε στο ελάχιστο τις εκπομπές της, η αύξηση των ρύπων από άλλα κράτη στον πλανήτη θα ακύρωνε σύντομα το οποίο όφελος.
Πιο ισορροπημένη απολιγνιτοποίηση
Όσον αφορά την ελληνική πολιτική για την προσαρμογή στις περιβαλλοντικές στρατηγικές της Ε.Ε., σημειώνουν ότι αν και η απολιγνιτοποίηση αποτελεί όντως μονόδρομο, δεν θα πρέπει μα ξεχνάμε ότι οι λιγνιτικές μονάδες εξασφάλισαν επάρκεια ισχύος το καλοκαίρι στο εγχώριο σύστημα. Επίσης, την ίδια στιγμή, η Κίνα ανοίγει ανθρακωρυχεία για να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση, ενώ η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής άνθρακα στην Ευρώπη.
Έτσι, αν και η ανακοίνωση για απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων ήταν μία εύστοχη κίνηση, χάρις στην οποία η χώρα μας άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο την προσλαμβάνει η Ευρώπη, πρέπει να υπάρξει μεγαλύτερη ισορροπία στο σχέδιο απολιγνιτοποίησης.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει με τη διατήρησή τους σε μόνιμη εφεδρεία για λόγους ενεργειακής επάρκειας, με δεδομένο ότι λειτουργούν με έναν εγχώριο ορυκτό πόρο.
Η αγορά δεν αυτορρύθμιζεται
Σταχυολογώντας τις στρεβλώσεις της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ε.Ε., οι ίδιες πηγές αναφέρονται στην «είσοδο» των trader στο Χρηματιστήριο ρύπων, στο οποίο αρχικά συμμετείχαν μόνο τα ευρωπαϊκά κράτη που τα εξέδιδαν και οι ευρωπαϊκοί κλάδοι που συμμετείχαν στο ETS. Ωστόσο, το άνοιγμα του Χρηματιστηρίου στους trader είχε ως συνέπεια να εκτιναχθούν οι τιμές, επιβαρύνοντας έτσι το ενεργειακό κόστος για τους Ευρωπαίους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις.
«Η αγορά δεν αυτορρύθμιζεται, όπως πιστεύουν ορισμένοι επίτροποι της Κομισιόν», σημειώνουν χαρακτηριστικά. Μάλιστα, με την επέκταση του συστήματος εμπορίας ρύπων και σε άλλους κλάδους όπως οι μεταφορές και η θέρμανση, και κατά συνέπεια την αύξηση του κόστους και σε αυτούς, «είναι σαν να πυροβολούμε τα πόδια μας», επισημαίνουν.
Δαιμονοποίηση του φυσικού αερίου
Οι πηγές της ενεργειακής αγοράς καταλογίζουν επίσης αστοχία στην πολιτική της Ε.Ε. με τη δαιμονοποίηση των ορυκτών καυσίμων – ακόμη μάλιστα και του φυσικού αερίου, το οποίο η ίδια η ευρωπαϊκή στρατηγική αναγνωρίζει ως «καύσιμο γέφυρα» για την ενεργειακή μετάβαση. δραστική αποδυνάμωση της ενεργειακής ασφάλειας της ηπείρου.
Όπως τονίζουν, η ενεργειακή κρίση που ζούμε έδειξε ότι θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν υποδομές φυσικού αερίου, ώστε να διασφαλισθεί η επάρκεια τροφοδοσίας, μέχρι τη στιγμή που θα μπορούν οι ενεργειακές ανάγκες να καλυφθούν στην πλειονότητά τους με ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ.
Κατ΄ αναλογία, θα πρέπει να συνεχιστούν και οι επενδύσεις στην παραγωγή πετρελαϊκών προϊόντων, αφού όσο και αν η Ε.Ε. προβάλλει ως πανάκεια τη στροφή στην ηλεκτροκίνηση, τα υγρά καύσιμα θα συνεχίσουν για αρκετό ακόμη χορνικό διάστημα να καλύπτουν ένα μερίδιο των μεταφορών. Όπως συμπληρώνουν, η ενέργεια που παράγεται από την καύση ορυκτών καυσίμων είναι, καλώς η κακώς, η φθηνότερη διαθέσιμη ενέργεια.
«Είναι σημαντικό να καταλάβουμε τη σχέση κόστους μετάβασης και τεχνολογικής ανάπτυξης. Μια σταδιακή μετάβαση εναρμονισμένη με άλλες δυτικές οικονομίες θα επιτρέψει την ανάπτυξη τεχνολογιών που μειώνουν το κόστος της μετάβασης αυτής. Μια δραστική και μονομερής μετάβαση στην Ευρώπη θα πιέσει την Ευρωπαϊκή βιομηχανία να πάρει αποφάσεις που μελλοντικά μπορεί να αποδειχθούν πολύ πιο κοστοβόρες για αυτήν και την Ευρώπη συνολικά. Για παράδειγμα, είναι δεδομένο ότι η πρόσφατη εκτόξευση των τιμών της ενέργειας είναι εν μέρει αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών της Ένωσης. Εάν αυτή η κρίση δεν αντιμετωπιστεί σύντομα, θα οδηγήσει σε μεγάλες κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις όλη την Ευρώπη», καταλήγουν.
