Ροή
Η προηγούμενη ελληνική κρίση δημιούργησε πάνω από 50 δισ. ευρώ μη εξυπηρετούμενα επιχειρηματικά δάνεια (άνω του 40% του συνόλου των επιχειρηματικών δανείων), με περισσότερες από 3.500 υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, ενώ η τρέχουσα πανδημική κρίση πιθανόν να προσθέσει άλλα 7 – 10 δισ. ευρώ προβληματικά επιχειρηματικά δάνεια, είπε μιλώντας χθες στο Capital Link Forum, ο κ. Νίκος Καραμούζης, πρόεδρος της SMERemediumCap.
Η SMERemediumCap που είναι το πρώτο ελληνικό επενδυτικό Ταμείο Αναδιάρθρωσης και Εξυγίανσης Επιχειρήσεων, ολοκλήρωσε τον Φεβρουάριο του 2020 την πρώτη φάση άντλησης ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων, ύψους 104,7 εκατ. ευρώ με συμμετοχή 41 επενδυτών, συμπεριλαμβανομένης της EBRD. Όπως είπε ο κ. Καραμούζης, οι επενδύσεις του private equity fund γίνονται σε επιχειρήσεις σε έσοδα μεταξύ 10 και 100+ εκατ. ευρώ, με το μέσο ποσό της επένδυσης να κινείται μεταξύ 5 -15 εκατ. ευρώ και δυνατότητα πρόσβασης σε πρόσθετα κεφάλαια για τη χρηματοδότηση μεγαλύτερων συναλλαγών.
Στην παρούσα φάση, το fund εξετάζει επενδυτικές προοπτικές σε αρκετούς επιχειρηματικούς κλάδους όπως: αγροτικός, τροφίμων και ποτών, βιομηχανία, οικοδομικά υλικά, υπηρεσίες, μεταφορές και logistics, τουρισμός και αναψυχή. Ο κ. Καραμούζης είπε ότι οι ελληνικές τράπεζες επιταχύνουν την εκκαθάριση των ισολογισμών τους από μη εξυπηρετούμενα δάνεια, κάνοντας χρήση όλων των εργαλείων και μεθόδων διαχείρισης NPE (τιτλοποιήσεις, πωλήσεις, ανάθεση διαχείρισης σε τρίτα μέρη, εσωτερικές αναδιαρθρώσεις δανείων και διαγραφές).
Τα τρέχοντα επίπεδα NPE στα βιβλία των τραπεζών ανέρχονται σε 59,9 δισ. ευρώ (34 δισ. ευρώ επιχειρηματικά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα), εκ των οποίων 23 δισ. ευρώ έχουν πουληθεί ή πρόκειται να πουληθούν και 40 δισ. ευρώ έχουν ή πρόκειται να τιτλοποιηθούν.
Η αναδιάρθρωση υπερχρεωμένων επιχειρήσεων που έχουν τη δυνατότητα δημιουργίας αξίας, αποτελεί μια μοναδική, αυτή τη στιγμή, επενδυτική ευκαιρία με ελκυστικές αποδόσεις, στην Ελλάδα, είπε ο κ. Καραμούζης. Ανέφερε μια σειρά θετικών παραγόντων που ευνοούν τις αναδιαρθρώσεις αυτές και δρουν υποστηρικτικά στη δουλειά εταιρειών όπως της SMERemediumCap.
1) Ο αριθμός ρεκόρ των προβληματικών επιχειρήσεων (3.500), εκ των οποίων μεγάλος αριθμός είναι βιώσιμες, αλλά με έλλειψη κεφαλαίων και πρόσβασης σε πηγές για την άντλησή τους.
2) Η νέα γενιά επιχειρηματικών NPE της πανδημικής κρίσης.
3) Η εντεινόμενη πίεση του SSM και μετόχων των ελληνικών τραπεζών για την εκκαθάριση των χαρτοφυλακίων NPE.
4) Η γρήγορη μεταβίβαση της διαχείρισης των NPEs από τις τράπεζες σε επαγγελματίες Servicers που διευκολύνει τις συναλλαγές αναδιαρθρώσεων.
5) Οι βελτιώσεις στο νέο πλαίσιο αφερεγγυότητας, το οποίο θα επιταχύνει τις πρωτοβουλίες εξυγίανσης και την ανάκαμψη των επιχειρήσεων.
6) Το σταθερό «χτίσιμο» προβλέψεων από τις τράπεζες για ζημιές από επισφαλή δάνεια, το οποίο γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ τιμής προσφοράς και τιμής ζήτησης και διευκολύνει τις συναλλαγές επιχειρηματικών αναδιαρθρώσεων σε όρους αγοράς.
7) Οι κρατικές εγγυήσεις που προσφέρει ο «Ηρακλής» για τα senior ομόλογα των τιτλοποιήσεων, το οποίο επιταχύνει τη διάθεση NPEs στην αγορά και σε τιμές αγοράς.
Ο κ. Καραμούζης ανέφερε, από την άλλη πλευρά, και ορισμένα εμπόδια που περιπλέκουν τις επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις, όπως ότι:
1) Ο κορονοϊός και τα lockdowns έχουν κάνει πιο χρονοβόρες τις διαπραγματεύσεις με τους μετόχους των επιχειρήσεων.
2) Απαιτείται ο συντονισμός πολλών μετόχων, με διαφορετικά συμφέροντα ο καθένας, για την επίτευξη συμφωνίας αναδιάρθρωσης της επιχείρησης.
3) Υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στα δικαστήρια που παίρνουν σε ορισμένες περιπτώσεις, περισσότερο από ενάμιση χρόνο μέχρι την επικύρωση της αναμόρφωσης της επιχείρησης.
4) Αναβλήθηκαν οι πλειστηριασμοί μέχρι την άνοιξη του 2021 εξαιτίας της πανδημικής κρίσης.
5) Η αξία των collaterals των δανείων σε ακίνητα αποτυπώνεται «φουσκωμένη» στα βιβλία των τραπεζών.
6) Υπάρχει χαμηλή ποιότητα εταιρικής διακυβέρνησης των χρηματοοικονομικών λογαριασμών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
7) Τα κενά μεταξύ πτώχευσης επιχειρήσεων και διαδικασίας αναμόρφωσης επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες των υπερχρεωμένων επιχειρήσεων να καθυστερούν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων, και
8) Υπάρχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από τους επιχειρηματίες για την αξία των προβληματικών επιχειρήσεων και χαλαρή στάση από πλευράς τραπεζών να κάνουν τους επιχειρηματίες να καταλάβουν ποιες είναι οι πραγματικά οι διαθέσιμες επιλογές τους.
