Τα δεδομένα δεν είναι «ασήμαντα», αντίθετα έχουν εξαιρετικά μεγάλη σημασία. Τόσο μεγάλη που οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο τα αγοράζουν ακριβά.
Η «Ιδιωτικότητα» ορίζεται ως το δικαίωμα ενός ατόμου ή μιας ομάδας, να αποφασίζουν από μόνοι τους για το πότε, πως και μέχρι ποιο σημείο οι πληροφορίες που αφορούν αυτούς θα διαβιβάζονται σε άλλους, σύμφωνα με τα περισσότερα λεξικά στον κόσμο.
Η ιδιωτικότητα έχει αναγνωριστεί ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και σε μία δημοκρατική κοινωνία και αυτός είναι ο λόγος που τα προσωπικά δεδομένα προστατεύονται.
Τι είναι όμως τα προσωπικά δεδομένα;
Προσωπικά δεδομένα μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Από τον αριθμό φορολογικού μητρώου του κάθε πολίτη και τον τραπεζικό του λογαριασμό, έως και τις φωτογραφίες που ανεβάζει στο Instagram ή τα όσα «ψάχνει» στη μηχανή αναζήτησης της Google.
Τα δεδομένα δεν είναι «ασήμαντα», αντίθετα έχουν εξαιρετικά μεγάλη σημασία. Τόσο μεγάλη που οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο τα αγοράζουν ακριβά,
Μάλιστα, σύμφωνα με το Business Insider, το 2018 οι εταιρείες στην Αμερική ξόδεψαν περί τα 19 δισ. δολάρια για να λάβουν και να αναλύσουν δεδομένα των καταναλωτών. Κάτι που συλλέγουν και πωλούν «τρίτα μέλη» (γνωστά και ως 'data brokers').
Συχνά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς που «πάνε» αυτά τα προσωπικά δεδομένα, όμως είναι εύκολο να δει πως συλλέγονται και τι περιλαμβάνουν.
Στην πράξη, κάθε φορά που κάποιος έχει μία συζήτηση στο κινητό ή τον υπολογιστή του, καταγράφεται. Αυτό το αρχείο το «μοιραζόμαστε» με «τρίτα μέλη», τα οποία τα πωλούν σε άλλους οργανισμούς με στόχο το κέρδος.
Ποια είναι τα στοιχεία που «θέλουν» οι εταιρείες;
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του Guardian, αυτό που έχει μεγαλύτερη «αξία» είναι οι λεπτομέρειες. Στοιχεία που μπορεί να αλλάξουν τις αγοραστικές συνήθειες του καταναλωτή / χρήστη.
Στοιχεία όπως το αν ο χρήστης προσπαθεί να χάσει βάρος, να μείνει έγγυος, αν σκέφτεται να αγοράσει σπίτι ή αν άλλαξε διεύθυνση εργασίας μπορούν να αποφέρουν μεγάλο κέρδος σε ορισμένες εταιρείες ή να βοηθήσουν άλλες να μειώσουν τις απώλειες τους.
Δείτε μερικούς από τους τρόπους που οι εταιρείες συλλέγουν τα πρσωπικά δεδομένα καταναλωτών / χρηστών καθημερινά, σύμφωνα με το Business Insider:
Αυτή τη στιγμή, η πλειοψηφία των προσωπικών δεδομένων που «διακινείται» προέρχεται από οθόνες, υπολογιστές, κινητά και κυρίως το Internet. Στο μέλλον όμως αναμένεται πως η τεχνολογία «υγείας» και «φωνής» θα παίξουν κεντρικό ρόλο, ενώ όλο και πιο ενεργό ρόλο αποκτούν οι ηλεκτρονικές πλατφόρμες για το ιατρικό ιστορικό ασθενών.
Αν κάποιος έχει κατεβάσει εφαρμογή γνωριμιών δίνει σε «τρίτα μέρη» πολλές πληροφορίες. Σύμφωνα, το Business Insider, το 2018 ένας Ισπανός ερευνητής αγόρασε τα «προφίλ» 1 εκατ. ανθρώπων στην εφαρμογή γνωριμιών «Plenty of Fish» έναντι 180 δολαρίων. Το «πακέτο» περιλαμβάνει 5 εκατ. φωτογραφίες, ημερομηνίες γέννησης, ταχυδρομικούς κώδικες, σεξουαλικό προσανατολισμό και συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ, μεταξύ άλλων.
Κάθε φορά που ο καταναλωτής δηλώνει συμμετοχή σε διαγωνισμούς, βγάζει «κάρτα μέλους» σε σούπερ μάρκετ, καταστήματα ρούχων ή γυμναστήρια, δίνει πληροφορίες που «αλλάζουν» τις διαφημίσεις που δέχεται.
Αν κάποιος γραφτεί στο γυμναστήριο και μετά από λίγο δει διαφημίσεις στο Internet για ρούχα γυμναστικής, δεν είναι τυχαίο.
Κάθε φορά που κάποιος κάνει ηλεκτρονικές αγορές δίνει δικαίωμα στα εμπλεκόμενα μέλη να αποκτήσουν πρόσβαση σε πληροφορίες που ίσως ο χρήστης δεν θεωρεί σημαντικές αλλά είναι «ακριβές».
Πέρα από τα προσωπικά στοιχεία, όπως είναι το όνομα, η διεύθυνση, τα τραπεζικά στοιχεία, ο καταναλωτής δίνει πληροφορίες όπως είναι οι αγοραστική του συμπεριφορά.
Σε ορισμένες εταιρείες η ιδιωτικότητα είναι «άγνωστη» λέξη. Για παράδειγμα η Microsoft αναλύει δεδομένα όπως το πόσο συχνά στέλνουν μηνύματα, emails ή πόση ώρα βρίσκονται σε meetings για να μειώσουν στο «ελάχιστο» τις απώλειες.
Σύμφωνα με τον ειδικό τεχνολογικής ασφάλειας, Bruce Schneier το να «κουβαλά» κανείς το «έξυπνο» κινητό του τηλέφωνο, είναι σαν να κρατά «συσκευή εντοπισμού». Οι εφαρμογές του κινητού, όπως το Maps και το Google Maps καταγράφουν κάθε κίνηση και κάθε τοποθεσία που έχει βρεθεί ο χρήστης, ενώ και το ίδιο το κινητό μπορεί να «εντοπιστεί».
Δεν έχει περάσει ούτε χρόνος από την περίοδο που η εφαρμογή του FaceApp έγινε viral και οι χρήστες «ανέβαζαν» προσωπικές τους φωτογραφίες στο Internet. Αυτό που δεν γνώριζαν πολλοί ήταν πως εκτός από τη φωτογραφία τους, έδιναν και πολλές άλλες πληροφορίες για το άτομο τους. Όπως αποκαλύφθηκε, πληροφορίες για τους χρήστες «κατέληξαν» στην κυριότητα εταιρειών όπως η Facebook και η Google, μεταξύ δεκάδων άλλων άγνωστων εταιρειών.
Δεκάδες εξαιρετικά δημοφιλής εφαρμογές όπως είναι το Facebook, το Instagram και το Twitter ή ακόμα και το Gmail είναι δωρεάν για τον χρήστη. Ο τρόπος που το καταφέρνουν είναι γιατί «πληρώνονται» από τρίτους για να «πουλήσουν» τις πληροφορίες που τους δίνει ο χρήστης.
Η κάθε είσοδος στο e-mail, το κάθε like σε φωτογραφία ή post, το κάθε σχόλιο σε links που έχουν δημοσιεύσει φίλοι του χρήστη μεταφράζεται σε «πληροφορία» που πληρώνεται αδρά από «τρίτες» εταιρείες.
Μία απλή και «ακίνδυνη» κίνηση, όπως το να διαβάσει κανείς τις ειδήσεις από το κινητό ή τον υπολογιστή του, σημαίνει πως δημιουργεί «αποτύπωμα» καιδίνει δεδομένα σε κάθε ιστοσελίδα που ανοίγουμε. Κάθε είδηση που διαβάζει κανείς, καταγράφεται και δημιουργεί σημεία αναφοράς για διαφημίσεις και μελλοντικές προτάσεις από επιχειρήσεις κάθε είδους.
Η αναγνώριση προσώπου είτε στα κινητά του καθενός, είτε μέσω κάμερας σε δημόσιο χώρο σημαίνει πως η εκάστοτε κυβέρνηση ή οργανισμός μπορεί να γνωρίζει ή να εντοπίσει ανά πάσα στιγμή, κάθε κίνηση του πολίτη.
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
