Ροή
Την ίδια στιγμή που οι τραπεζίτες ενημέρωναν χθες τον υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη πως θα «παγώσουν» τις χρεώσεις που είχαν ανακοινώσει για μια σειρά τραπεζικών συναλλαγών, η κυβέρνηση κατέθετε στη Βουλή το νομοσχέδιο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα, Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και συναφείς διατάξεις», το οποίο περιλαμβάνει διάταξη για το «ακαταδίωκτο» των τραπεζικών στελεχών.
Συγκεκριμένα, το άρθρο 5 του νομοσχεδίου προβλέπει πως η διάταξη του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα για την απιστία αλλάζει ώστε με νέο εδάφιο να αποσαφηνίζεται πως «αν η απιστία στρέφεται άμεσα κατά τραπεζικού ιδρύματος η δίωξη ασκείται μόνο κατ' έγκληση». Τι σημαίνει αυτό; Πως πλέον ο εισαγγελέας δεν θα μπορεί αυτεπάγγελτα να ασκήσει δίωξη όταν διαπιστώσει απιστία τραπεζικού στελέχους, ακόμη και στην περίπτωση που η τράπεζα έχει εμφανώς ζημιωθεί. Για να ασκηθεί δίωξη θα πρέπει η ίδια η τράπεζα να υποβάλει μήνυση σε βάρος του τραπεζικού στελέχους που διέπραξε το αδίκημα της απιστίας.
Πώς δικαιολογεί η κυβέρνηση αυτή την παρέμβαση; Όπως υποστηρίζεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου «με την συμπλήρωση του εδαφίου γ στην παράγραφο 1 του άρθρου 390 ΠΚ, ενισχύεται ουσιωδώς το νομικό πλαίσιο, ώστε να προστατεύεται η ελευθερία άσκησης της οικονομικής δραστηριότητας η οποία καταδεικνύει την αποτελεσματικότητα της δημοκρατικής λειτουργίας της εκτελεστικής εξουσίας στην άμεση και καθημερινή οικονομική δραστηριότητα του».
Από την πλευρά τους οι τραπεζίτες ζητούσαν από καιρό τη συγκεκριμένη «ασυλία», υποστηρίζοντας πως ο φόβος αυτεπάγγελτης δίωξης από τους εισαγγελείς δεν τους επιτρέπει να προχωρήσουν σε επιθετικές αναδιαρθρώσεις δανείων.
Αλλά, το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών και άλλων επιχειρηματιών επεκτείνεται και σε υποθέσεις του παρελθόντος. Το άρθρο 6 του ίδιου νομοσχεδίου προβλέπει πως «εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες που έχουν ανοίξει χωρίς την υποβολή εγκλήσεως με αντικείμενο πράξεις απιστίας για την δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση στον παρόντα νόμο ενώ διώκονταν αυτεπαγγέλτως υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, συνεχίζονται, εφόσον ο δικαιούμενος να υποβάλει έγκληση, δηλώσει εντός τεσσάρων μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου ότι επιθυμεί την πρόοδό τους».
Αυτό απλά σημαίνει πως όλες οι υποθέσεις απιστίας για τις οποίες οι εισαγγελείς άσκησαν διώξεις χωρίς να έχει υποβληθεί μήνυση, θα πάνε στο αρχείο, εάν μέσα στο διάστημα των τεσσάρων μηνών δεν υποβληθούν μηνύσεις.
