Ροή
Μέρες Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης και τα μάτια όλων στρέφονται στο βορρά και στην περιφέρεια της χώρας μας. Επίκεντρο της συζήτησης η ανάπτυξη και η ανασυγκρότηση της χώρας, αλλά και οι υποδομές της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας. Μιας περιοχής που ήταν και αυτή θύμα της κρίσης και των πολιτικών που μας οδήγησαν σε αυτή.
Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα και στη Βόρεια Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη αλλάζουν. Με καθυστέρηση βέβαια και χωρίς περιθώρια εύκολων χρηματοδοτήσεων, αλλά με συνέπεια και ως αντανάκλαση της επιλογής μας να αλλάξει πορεία η χώρα συνολικά.
Η Θεσσαλονίκη οφείλει να είναι μία πόλη - πυλώνας της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, σταυροδρόμι υποδομών και πύλη της χώρας προς τα Βαλκάνια και τη ΝΑ Ευρώπη. Και σε αυτό τον άξονα διαπιστώνουμε τη συμφωνία της κυβέρνησης με την βούληση των παραγωγικών και κοινωνικών δυνάμεων της πόλης και της Περιφέρειας.
Η κυβέρνηση έχει εξαρχής επιλέξει να μην βαδίσει στην πεπατημένη των προηγούμενων κυβερνήσεων. Δηλαδή, έχει επιλέξει τα έργα και τις πράξεις, από τα - μεγάλα και συνήθως κούφια - λόγια. Έργα τα οποία οι Θεσσαλονικείς είχαν μετατρέψει τα προηγούμενα χρόνια σε ανέκδοτο προχωρούν απρόσκοπτα, βαίνουν προς ολοκλήρωση ή ολοκληρώθηκαν ήδη.
Το Μετρό της Θεσσαλονίκης, η εξυγίανση του αμαρτωλού ΟΑΣΘ και ο δημόσιος έλεγχός του, οι σήραγγες των Τεμπών, οι κάθετοι άξονες της Εγνατίας Οδού δίνουν τον τόνο της αλλαγής του τρόπου άσκησης της κυβερνητικής πολιτικής σε κρίσιμους τομείς, όπως οι υποδομές μιας πόλης. Και σε συμφωνία με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της Θεσσαλονίκης και όχι λίγων και εκλεκτών, όπως ήταν η συνήθεια των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Σημαντικά επίσης έργα εκσυγχρονισμού υποδομών όπως είναι η επέκταση των υποδομών εξυπηρέτησης επιβατών του αεροδρομίου και η ανάπτυξη του λιμανιού έχουν πάρει το δρόμο τους. Και βέβαια υλοποιείται η επιλογή να παραδοθούν δημόσιοι χώροι, όπως το στρατόπεδο Παύλου Μελά, στην πόλη, τους Δήμους και τους πολίτες. Και όχι μόνο το στρατόπεδο Παύλου Μελά.
Όλα τα παραπάνω, καθώς και άλλα μικρότερα που σχετίζονται με την καθημερινότητα των πολιτών, είναι μέρος του γενικότερου κυβερνητικού σχεδιασμού για τη συνολική ανασυγκρότηση της χώρας, με πρώτο ορόσημο την έξοδο από τα μνημόνια και την οριστική αλλαγή σελίδας στην εθνική οικονομία, σε ένα χρόνο από σήμερα.
Δεν πρόκειται για υποσχέσεις ή εξαγγελίες χωρίς αντίκρισμα, όπως συνέβαινε την περίοδο διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ ή - ακόμα χειρότερα - και από τους δυο μαζί. Πρόκειται για πράγματα χειροπιαστά, πράγματα που συναντά ή θα συναντήσει ο πολίτης στην καθημερινότητά του και τα οποία θα κάνουν τη διαφορά στη ζωή του.
Ωστόσο, το μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι η συστηματική καλλιέργεια συνθηκών μείωσης της ανεργίας, με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε συνδυασμό με την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Η ανεργία μειώνεται μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, αλλά ο δρόμος που πρέπει ακόμα να διανυθεί, είναι μακρύς. Και είναι προφανές ότι η μείωση της ανεργίας, με σταθερή προοπτική εργασίας, απαιτεί πραγματική ανάπτυξη, με πραγματικό προϊόν, με πραγματικές επενδύσεις, με εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα των προϊόντων.
Οι θετικοί δείκτες και τα ενθαρρυντικά μηνύματα, που στέλνει και εισπράττει η εθνική οικονομία, πρέπει απαραίτητα να έχουν αντίκρισμα στο κοινωνικό περιβάλλον. Οι αριθμοί από μόνοι τους δεν αρκούν για να ζουν οι άνθρωποι καλύτερα. Κυβερνήσεις και συγκυβερνήσεις των προηγούμενων ετών είχαν μάθει να χρησιμοποιούν τη γλώσσα των αριθμών για να πουν ψέματα. Εμείς θέλουμε η πραγματική αλλαγή να γίνει στη ζωή μας και έτσι να αποκαταστήσουμε και σχέσεις αξιοπιστίας με τον πολίτη.
Το να έχεις δουλειά και να μπορείς να ζήσεις από αυτή, δυστυχώς δεν είναι κάτι αυτονόητο, σε συνθήκες μνημονιακής ασφυξίας. Ο πολίτης πρέπει να αισθάνεται ότι έχει ίσες ευκαιρίες για δουλειά και ο επιχειρηματίας, ειδικά ο νέος, ότι έχει ίσες ευκαιρίες για να στήσει και να μεγαλώσει την επιχείρησή του.
Στην εργασία και το επιχειρείν η λέξη ισοτιμία είχε αφαιρεθεί από το λεξικό των προηγούμενων κυβερνήσεων. Υπήρχαν μόνο "δάνεια με αέρα". Τώρα υπάρχει. Και ως λέξη και ως αξία και ιδέα. Και όταν η πολιτεία εξασφαλίσει την ισότιμη πρόσβαση όλων στα κοινωνικά και στα οικονομικά αγαθά, είναι σαφές ότι μπορείς να μιλήσεις τίμια και για την αριστεία στην επιχειρηματικότητα και στην επιστήμη. Χωρίς να υποτιμάς την κοινωνική υποχρέωση όλων μας για μια δίκαιη κοινωνία.
Επιμέλεια: Στέλλα Κεμανετζή
