Ροή
Η νεότερη γενιά, αυτή των μνημονίων και της ύφεσης, δεν έχει εικόνα του τι πραγματικά σημαίνει πληθωρισμός. Οι παλαιότεροι το γνωρίζουμε πολύ καλά. Είναι κακό πράγμα ο πληθωρισμός και πρέπει να είναι κατανοητό πως οι παρενέργειες του, δυστυχώς, δεν φαίνονται όλες αμέσως. Αυτό το νέο «πλήγμα» βρήκε την Ελλάδα στη φάση της ανάκαμψης και έτσι πολλά από τα «σημάδια» ακόμη καλύπτονται.
Η αύξηση του τζίρου στους διάφορους κλάδους της οικονομίας τρέχει με διψήφιο ρυθμό, φέροντας και έσοδα στα κρατικά ταμεία και λεφτά στις επιχειρήσεις. Ωστόσο, το κατά πόσο η εν λόγω άνοδος είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης και το κατά πόσο είναι αποτέλεσμα ανατιμήσεων δεν είναι ακόμη απολύτως ορατό. Το ίδιο ισχύει και για την ώθηση που δίδει ο πληθωρισμός στο ονομαστικό ΑΕΠ, μία ώθηση που οδηγεί με τη σειρά της σε ταχεία αποκλιμάκωση του χρέους, αλλά και περιθώριο για υψηλότερες αυξήσεις στις συντάξεις και στο βασικό μισθό. Και εδώ αυτή η καλή εικόνα ανατρέπεται πολύ εύκολα αν η -υψηλή ακόμη- ανάπτυξη δεχθεί μεγάλο «πλήγμα».
Ήδη, τα πρώτα σημάδια τριγμών έχουν αρχίσει να φαίνονται. Το πιο πρόσφατο είναι τα νέα στοιχεία για το οικονομικό κλίμα του Οκτωβρίου που δείχνουν επιδείνωση προσδοκιών με επίκεντρο τους καταναλωτές που προφανώς φοβούνται αυτό που βλέπουν και στο «ράφι» και στους ενεργειακούς τους λογαριασμούς. Γιατί, όλοι αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε αντιμέτωποι με μία διεθνή κρίση που δεν ξέρουμε ούτε πόσο θα διαρκέσει, ούτε τι έκταση θα έχει. Με μία κρίση που θα πρέπει να την παλέψουμε με αυτά που έχουμε, τουλάχιστον για όσο διάστημα η Ευρώπη δεν προχωρά αποφασιστικά προς μία πραγματική κοινή λύση, αλλά και για όσο διάστημα νέα μέτωπα ανοίγουν όπως συνέβη με την αποχώρηση της Ρωσίας από τη συμφωνία για τη μεταφορά των σιτηρών. Και είναι επίσης αντιληπτό ότι προς το παρόν τα κρατικά κονδύλια που επιτρέπουν οι ευρωπαϊκοί κανόνες να διανεμηθούν είναι λίγα, πολύ λίγα.
Γι'αυτό έχει σημασία κάθε κίνηση. Έχει ιδιαίτερη σημασία να πετύχει το μέτρο του «καλαθιού του νοικοκυριού» που τώρα ξεκινά, θωρακίζοντας, έστω από δω και πέρα, τις τιμές σε κάποια από τα πιο βασικά είδη. Προφανώς αυτό το μέτρο, όσο και να πετύχει, όσο καλά και να έχει σχεδιαστεί, δεν φτάνει. Απαιτούνται και άλλα πολλά και για τη θωράκιση της αγοράς και του ανταγωνισμού από όλους όσους εμπλέκονται: κράτος, αρχές, αγορά, κοινωνικούς εταίρους. Απαιτείται επίσης να γίνει κάθε δυνατή κίνηση για τη διασφάλιση του αναπτυξιακού αντισταθμίσματος ώστε να θωρακίσει, όσο γίνεται, τη χώρα από τον κίνδυνο της ύφεσης.
Δυστυχώς το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και είναι αναγκαία η συνδρομή όλων. Είναι ευθύνη όλων η συγκράτηση της ακρίβειας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ευκαιρία για κερδοσκοπία ή για πολιτική αντιπαράθεση. Όπως δεν πρέπει να πέσουν οι ρυθμοί της κρατικής μηχανής ή να υπάρξουν αστοχίες. Γιατί, πρέπει να είναι απολύτως κατανοητό πως αν δεν διασφαλισθεί η διέλευση και μέσα από αυτή τη νέα κρίση όλοι θα χάσουν.
