Ροή
Για το χρηματοδοτικό πλαίσιο και τον τρόπο διάθεσης των ευρωπαϊκών κονδυλίων στην ελληνική οικονομία για την μετάβαση στην κυκλική οικονομία μιλά σε συνέντευξη που παραχωρεί στο insider.gr ο κ. Daniel Calleja, Γενικός Διευθυντής Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. O κ. Calleja σημειώνει ότι η Ελλάδα ως χώρα παρουσιάζει κάποιες ιδιαιτερότητες, τις οποίες πρέπει να εκμεταλλευτεί προκειμένου να αποκομίσει τα οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη που προκύπτουν από την κυκλική οικονομία. Όπως σημειώνει το 82% των αποβλήτων (αντί του 50% που ισχύει στην ΕΕ) στη χώρα μας καταλήγει στην υγειονομική ταφή ενώ επισημαίνει ότι ετοιμάζονται επιπλέον χρηματοδοτικά εργαλεία προκειμένου τα απόβλητα και η επαναχρησιμοποίηση υλικών γενικότερα να αποτελέσει μια ευρεία επιχειρηματική ευκαιρία για την Ελλάδα.
1)Κατά τη διάρκεια του 1ου Φόρουμ για την Κυκλική Οικονομία στην Ελλάδα που διοργανώθηκε πριν από λίγες ημέρες στην Αθήνα εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των επαγγελματικών ενώσεων παραδέχθηκαν ότι η Ελλάδα δεν έχει σημειώσει ιδιαίτερη πρόοδο σε αυτόν τον τομέα. Ποιος θεωρείτε ότι είναι το βασικό εμπόδιο που φράσσει το δρόμο προς την μετάβαση στην κυκλική οικονομία στην Ελλάδα; Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει η χώρα ώστε να «πάρει μπροστά» αυτή η στρατηγική;
Η Ελλάδα έχει μακρόχρονες προκλήσεις όσον αφορά τη διαχείριση των αποβλήτων (καθώς το 82% των αποβλήτων καταλήγει στην υγειονομική ταφή και μόνο το 17% ανακυκλώνεται), ενώ ο αντίστοιχος στόχος της ΕΕ για το 2020 είναι 50%, ένα ποσοστό το οποίο κατόπιν θα αυξηθεί στο 65%. Παραδοσιακά, αυτό αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα προς επίλυση από την πλευρά του υπουργού Περιβάλλοντος, των περιφερειών και των δήμων. Αλλά το μήνυμα που θέλαμε να καταστήσουμε σαφές στην εκδήλωση για την κυκλική οικονομία που διοργανώθηκε πρόσφατα στην Αθήνα από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και την ΕΕ είναι ότι τα απόβλητα αποτελούν πόρο και ότι οι λύσεις θα προέλθουν από την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα.
Όταν τα οικιακά απόβλητα - τρόφιμα, πλαστικά, αλουμίνιο, γυαλί, χαρτί - αναμιγνύονται όλα μαζί, αυτή η αξία είναι δύσκολο να αντληθεί και γι 'αυτό το 82% καταλήγει σε τρύπες στο έδαφος. Αν όμως συλλεχθεί χωριστά τότε μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί και να ανακυκλωθεί. Αυτή η διαδικασία δημιούργησε πολλές τοπικές θέσεις εργασίας όπως συνέβη για παράδειγμα στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιταλία. Αυτή η εξέλιξη είναι πιθανή όταν υπάρχουν οι βάσεις, οι υποδομές.
Το κλειδί είναι να ληφθούν οι οικονομικές πρωτοβουλίες και να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση των πολιτών. Στην Καταλονία, η αύξηση των τελών για την υγειονομική ταφή και η επένδυση των χρημάτων αυτών σε σύγχρονες εγκαταστάσεις ανακύκλωσης έχει επιφέρει αλλαγές στην απόδοσή τους σε αυτόν τον τομέα και ταυτόχρονα δημιούργησε ένα ολόκληρο οικοσύστημα επιχειρήσεων, οι οποίες αποκομίζουν αξία από την επαναχρησιμοποίηση, την επισκευή, την ανακύκλωση και την πώληση δευτερογενών υλικών.
Η Ελλάδα έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες, όπως τα 6000 νησιά και ορεινές περιοχές, αλλά αυτά καθιστούν ακόμα πιο σημαντικές τις λύσεις που προτείνει η κυκλική οικονομία. Η ξεχωριστή συλλογή αποβλήτων πρέπει να αποτελέσει το πρώτο βήμα για την επιτυχή διαχείριση των αποβλήτων. Το ένα τρίτο των ελληνικών αποβλήτων είναι βιολογικά απόβλητα, συμπεριλαμβανομένων των απορριμμάτων τροφίμων.
Το να τα απομακρύνουμε από το μείγμα των αποβλήτων που προέρχονται από σπίτια, ξενοδοχεία και εστιατόρια όχι μόνο μειώνει τα συνολικά μικτά απόβλητα κατά ένα τρίτο, αλλά μπορούν να μεταποιηθούν σε τοπικό επίπεδο και να μετατραπούν σε εγκαταστάσεις μικρής ή μεγάλης κλίμακας σε βιοαέριο το οποίο τροφοδοτήσει τοπικές μεταφορές ή να χρησιμοποιηθούν ως λιπάσματα για να εμπλουτίσουν το έδαφος στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις και στα δάση.
2)Ποιες ευκαιρίες προκύπτουν για τις ελληνικές επιχειρήσεις και την οικονομία από αυτή τη μετάβαση;
Αρκετοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η κυκλική οικονομία έχει να κάνει με τα απορρίμματα αλλά αυτό είναι λάθος. Πολλοί τόνοι υλικών εισάγονται στις οικονομίες μας καθημερινά﮲ σε προϊόντα, κτήρια και τρόφιμα. Η κυκλικότητα σημαίνει τη λήψη της μέγιστης αξίας από αυτά τα υλικά και άλλους πόρους, όπως η ενέργεια, το νερό και τα θρεπτικά συστατικά. Με βάση το κυκλικό μοντέλο, τα καλύτερα απόβλητα δεν αποτελούν απόβλητα, αλλά όταν πετάγεται ένα προϊόν, εξακολουθεί να είναι δυνατή η απόσπαση και η ανακύκλωση αυτών των πόρων. Μιλάμε για τη μετάβαση από μια γραμμική οικονομία - όπου οι πόροι εξάγονται, μεταποιούνται, χρησιμοποιούνται, στη συνέχεια πετιούνται- σε μια κυκλική. Αλλά δεν μιλάμε για ένα μεγάλο κύκλο, όπου αρκεί να ανακυκλωθούν τα απορρίμματα και μετά όλα θα είναι εντάξει. Στην πραγματικότητα εκτελούνται εκατομμύρια συναλλαγές στις οικονομίες μας και το μυστικό της κυκλικότητας είναι να βρίσκουμε τρόπους οι οποίοι θα επιστρέφουν αξία στο σύστημα. Πάρτε για παράδειγμα τις επισκευές/ανακατασκευές. Όταν το μπλοκ του κινητήρα ή ο εναλλάκτης από ένα αυτοκίνητο χαλάσει, δεν έχει νόημα να αντικατασταθεί με ένα νέο κατασκευασμένο στην Κίνα από πρώτες ύλες οι οποίες χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά.
Τα περισσότερα από αυτά τα στοιχεία απαιτούν απλώς καθαρισμό και έλεγχο, ενώ τα φθαρμένα ή σπασμένα στοιχεία πρέπει να αντικατασταθούν. Αυτή η εργασία απαιτεί χαμηλά κεφάλαια για το ξεκίνημα, μεσαίου επιπέδου δεξιότητες, είναι έντασης εργασίας και πρέπει να διεκπεραιώνεται κοντά στον πελάτη.
Παράλληλα, δεν δημιουργεί μόνο τοπικές θέσεις εργασίας και αξία αλλά ωφελείται και το περιβάλλον, καθώς το ανταλλακτικό απαιτεί μόνο το 20% της ενεργειακής εισροής για να δημιουργηθεί ένα νέο κομμάτι και ο πελάτης επωφελείται από μια πολύ φθηνότερη αντικατάσταση με πλήρη εγγύηση.
Η ανακατασκευή αντιπροσωπεύει σήμερα μόνο το 2% περίπου της μεταποιητικής βιομηχανίας της ΕΕ, αλλά η δυναμική της είναι μεγάλη για πολλά προϊόντα και σε τομείς σημαντικούς για την Ελλάδα, όπως η ναυτιλία και τα λιμάνια. Υπάρχουν πολλά νέα επιχειρηματικά μοντέλα που μπορούν να δημιουργήσουν αξία σε τοπικό επίπεδο, όπως η κοινή χρήση πλατφορμών, η επαναχρησιμοποίηση και ο επαναπροσδιορισμός εργαστηρίων. Πολλά από αυτά λειτουργούν ως κοινοτικές ή κοινωνικές επιχειρήσεις και πραγματικά βελτιώνουν την τοπική ποιότητα ζωής. Υπάρχει έμπνευση και δημιουργικότητα και επικοινωνούμε όσο το δυνατόν περισσότερες από αυτές τις ιδέες μέσω της πλατφόρμας: https://circulareconomy.europa.eu/platform/
3) Η ευρωπαϊκή πολιτική συνοχής αποτελεί «κλειδί» για να καταστεί η κυκλική οικονομία πραγματικότητα. Το νέο χρηματοδοτικό πλαίσιο για το 2014-2020 προβλέπει σημαντικά κεφάλαια για τη διαχείριση των αποβλήτων. Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια της ΕΕ σε επίπεδο χρηματοδότησης;
Κατά την τρέχουσα προγραμματική περίοδο 2014-2020, 1 δισ. ευρώ διατίθεται σε υποδομές και δράσεις διαχείρισης αποβλήτων. Η Ελλάδα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την υγειονομική ταφή και τη μηχανική επεξεργασία των αποβλήτων. Και υστερεί σε μεγάλο βαθμό όσον αφορά στην ανάκτηση, την επαναχρησιμοποίηση της ανακύκλωσης και την κυκλική οικονομία. Υπάρχουν ορισμένες πρόσφατες θετικές εξελίξεις, όπως είναι για παράδειγμα οι εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων στη Δυτική Μακεδονία και την Ήπειρο, των οποίων τα επίπεδα ανακύκλωσης / επαναχρησιμοποίησης αναμένεται ότι θα φθάσουν πολύ κοντά στους σημερινούς στόχους της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Στο μέλλον, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα άλλα κράτη μέλη, θα πρέπει να προωθηθούν πρωτοβουλίες για την πρόληψη των αποβλήτων, την ανακύκλωση, την επαναχρησιμοποίηση, την ταξινόμηση στην πηγή και την κομποστοποίηση, τη διευκόλυνση της μετάβασης σε κυκλική οικονομία και την τήρηση της αυστηρότερης νομοθεσίας της ΕΕ για τον περιορισμό της υγειονομικής ταφής και την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης.
Συνεπώς, πρόκειται για τους τομείς για τους οποίους θα διατεθεί κοινοτική χρηματοδότηση, η οποία θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στην επικείμενη αναθεώρηση των εθνικών και περιφερειακών σχεδίων διαχείρισης αποβλήτων. Στην Ελλάδα, η διαχείριση των αποβλήτων αποτελεί αρμοδιότητα των τοπικών αρχών, επομένως η βοήθεια προς τους μικρούς δήμους και επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας είναι απαραίτητη για τη βελτίωση των τεχνικών, διαχειριστικών και οργανωτικών δυνατοτήτων τους. Για το λόγο αυτό, μπορούν να διατεθούν κονδύλια της ΕΕ. Το μοντέλο διακυβέρνησης που θεσπίστηκε πρόσφατα για τον τομέα των λυμάτων μπορεί να εφαρμοστεί και στον τομέα των στερεών αποβλήτων. Από την άλλη πλευρά, τα κεφάλαια της ΕΕ δεν θα είναι πλέον διαθέσιμα για χώρους υγειονομικής ταφής, αποτέφρωση ή μηχανική επεξεργασία για αδιαχώριστα απόβλητα.
Όσον αφορά τα διαθέσιμα κονδύλια, η συνολική χρηματοδότηση της πολιτικής συνοχής για την Ελλάδα κατά την περίοδο 2021-2027 (σύμφωνα με τις προτάσεις της Επιτροπής) ανέρχεται σε 21,6 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 11,5 δισ. ευρώ για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, 5,9 δισ. ευρώ για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και 4,0 δισ. ευρώ για το Ταμείο Συνοχής.
Σύμφωνα με τους προτεινόμενους κανόνες, αυτό μεταφράζεται σε περίπου 3,5 δισ. ευρώ για τον στόχο αριθ. 2 του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης «Μια Ευρώπη πιο πράσινη και χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής μετάβασης, της κυκλικής οικονομίας, της προσαρμογής του κλίματος και της διαχείρισης κινδύνων», η οποία καλύπτει μεταξύ άλλων και την κυκλική οικονομία. Από τον προτεινόμενο προϋπολογισμό του Ταμείου Συνοχής, περίπου 50% (περίπου 2 δισ. ευρώ) θα διατεθούν για περιβαλλοντικές παρεμβάσεις. Συνεπώς, το συνολικό πακέτο για όλες τις επενδύσεις που σχετίζονται με το περιβάλλον και την ενέργεια θα είναι της τάξης των 5,5 δισ. ευρώ. Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, είναι πολύ νωρίς για να υπάρξει οποιαδήποτε εκτίμηση για το ακριβές πόσο που θα διατεθεί για τη διαχείριση στερεών αποβλήτων. Αυτό θα εξαρτηθεί από τη λεπτομερή ανάλυση των αναγκών.
4) Κατά τη διάρκεια του πρώτου Φόρουμ για την Κυκλική Οικονομία που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ο κ. Πιτσιόρλας σημείωσε ότι η περιφερειακή χρηματοδότηση κατανέμεται με βάσει το κατά κεφαλήν εισόδημα και αυτό αποτελεί εμπόδιο αν λάβει κανείς υπ’ όψιν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Ελλάδας (όπου η μεγαλύτερη δραστηριότητα συγκεντρώνεται στην Αθήνα κλπ). Πόσο ευέλικτο είναι το ευρωπαϊκό πλαίσιο σε αυτή την περίπτωση;
Η πολιτική συνοχής επενδύει σε όλες τις ευρωπαϊκές περιφέρειες, οι οποίες κατηγοριοποιούνται στις λιγότερο ανεπτυγμένες, τις μεταβατικές και τις πιο ανεπτυγμένες. Η μέθοδος βάσει της οποίας υπολογίζεται η συνολική κατανομή κεφαλαίων βασίζεται στο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, στην ανεργία των νέων, στα επίπεδα εκπαίδευσης, στην κλιματική αλλαγή και στην υποδοχή και ενσωμάτωση των μεταναστών. Για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ERDF) και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ESF +) στην Ελλάδα κατά την περίοδο 2021-2027 τα κριτήρια κατηγοριοποίησης οδηγούν σε 11 περιφέρειες που χαρακτηρίζονται ως "λιγότερο αναπτυγμένες" και σε δύο περιφέρειες (Αττική και Νότιο Αιγαίο) οι οποίες χαρακτηρίζονται ως περιοχές που βρίσκονται σε μεταβατική φάση.
Το γεγονός ότι τα συνολικά κεφάλαια που διατίθενται σε κάθε κατηγορία είναι ανταλλάξιμα μεταξύ των περιφερειών της εκάστοτε κατηγορίας, αφήνει σημαντική ευελιξία κατανομής για τα ERDF και ΕSF+. Όσον αφορά στο Ταμείο Συνοχής, τα διαθέσιμα κεφάλαια κατανέμονται στα κράτη μέλη χωρίς καμία προκαθορισμένη κατανομή μεταξύ περιφερειών ή κατηγοριών περιφερειών. Συνεπώς, για το Ταμείο αυτό, το κράτος μέλος έχει πλήρη ευελιξία στη διανομή των χρημάτων μεταξύ των περιφερειών.
Λίγα λόγια για τον Daniel Calleja
Ο Daniel Calleja είναι Γενικός Διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον Σεπτέμβριο του 2015, ενώ προηγουμένως διετέλεσε Γενικός Διευθυντής της Διεύθυνσης Επιχειρήσεων και Βιομηχανίας. Από το 1993 έως το 2004, ο κ. Calleja εργάστηκε στα γραφεία πολλών Επιτρόπων, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως σύμβουλος σε θέματα Μεταφορών και Ανταγωνισμού, κρατικών ενισχύσεων και εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου. Μεταξύ 1999 και 2004 ήταν επικεφαλής του γραφείου τόσο για την Επίτροπο Oreja όσο και για την αντιπρόεδρο κα Loyola de Palacio, υπεύθυνη για τις μεταφορές και την ενέργεια. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Επιτροπή ως μέλος της Νομικής Υπηρεσίας μεταξύ 1986 και 1993. Κατά τη διάρκεια αυτής εκπροσώπησε το θεσμικό όργανο σε πολυάριθμες υποθέσεις ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Ακολουθεί η συνέντευξη στα αγγλικά:
1)During the 1st Circular Economy Forum in Greece on 8th April, government representatives and professional associations admitted that Greece has not made progress in the field. Which do you think is the main obstacle for the development of the Circular Economy in Greece? Would you suggest a policy as a first step for the Greek reality?
Greece has long-standing challenges when it comes to waste management, with 82% of waste going to landfill and only 17% recycled, while the 2020 EU target is 50% and this will rise to 65%. Traditionally this has been seen as a problem for the Environment Minister, regions and municipalities to solve. But the message we wanted to make clear at the “Virtuous Circles” event in Athens is that waste is a resource, and the solutions will come from innovation and entrepreneurship. When household waste – food, plastic, aluminium, glass, paper - is all mixed together that value is difficult to extract and that is why 82% of it is dumped in holes in the ground. But if it is collected separately then it can be re-used and recycled. That process createdsmany local jobs, and we saw, with examples from Spain, Portugal and Italy at the conference, that it is very possible if the basics are in place. The key is to get the economic incentives right and to increase citizens’ awareness. In Catalonia progressively increasing charges for landfill, and investing this money into modern recycling facilities, has transformed their waste performance and simultaneously created a whole ecosystem of businesses that are getting value from re-use, repair, recycling and selling secondary materials. Greece has some specific issues, such as its 6000 islands and mountainous areas, but these make circular solutions even more important. Separate collection of waste must be the first step to successful waste management. One-third of Greek waste is biowaste, including food waste. Taking this out of the mix of waste from houses, hotels and restaurants not only reduces the overall mixed waste by one-third, but it can be locally processed, converted in small or large scale plants into biogas to fuel local transport or into nutrients to enrich soil on farms and in forests.
2)What opportunities the transition to the circular economy brings for Greek companies and economy?
Many people think that circular economy is about waste, but this is wrong. Many tons of materials are going into our economies every day; in products, buildings and food. Circularity means getting the maximum value from those materials and other resources such as energy, water and nutrients. In circular terms the best waste is no waste, but when a product is thrown away it is still possible to extract and recycle those resources. We talk about moving away from a linear economy - where resources are extracted, processed, used, then thrown away - to a circular one. But we are not talking about one big circle, where if you recycle your waste everything is OK. In fact there are millions of transactions in our economies, and the secret of circularity is finding ways to make loops of value back into the system. Take remanufacturing for example. When the engine block or alternator from a car fails, it makes no sense to replace it with a new one made in China with virgin raw materials. Most of the elements only require a clean and check, whereas the worn or broken elements need replacing. Doing that job requires low capital to start up, and medium level skills, it is labour intensive and needs to take place close to the customer. Not only does it generate local jobs and value, the environment benefits, as the spare part requires only 20% of the energy input of making a new part, and the customer benefits from a much cheaper replacement with a full warranty. Remanufacturing accounts for only about 2% of EU manufacturing today but the potential is great for many products, and in sectors important for Greece such as shipping and ports. There are many new business models that can create value locally, such as sharing platforms, repair cafés, re-use and re-purposing workshops. Many of these are run as community or social enterprises and really improve the local quality of life. The creativity of many projects is inspiring and we are making as many of these ideas available as possible through our European Circular Economy Stakeholder Platform (https://circulareconomy.europa.eu/platform/ )
3) EU cohesion policy is key to making the circular economy a reality. In the new investment framework for 2014-2020, there is significant funding for waste management. What are the future plans for funding?
During the current programming period 2014-2020 EUR 1 billion are allocated to waste management infrastructures and actions. Greece heavily relies on landfilling and mechanical treatment of unsorted waste; and lags behind very much when it comes to recovery, reuse recycling and the circular economy. There are some recent positive developments, for example with the waste management facilities in Western Macedonia and Epirus, which are expected to reach recycling/reuse levels very close to the current targets of EU legislation. For the future Greece, as all other Member States, should promote and incentivise waste prevention, recycling, reuse, sorting at the source and composting, to facilitate the transition to a circular economy and to respect ever more stringent EU legislation on reducing landfilling and increasing recycling/reuse percentages. These are therefore the areas for which EU funding will be made available, which should be reflected also in the upcoming revision of the national and regional waste management plans. In Greece waste management is the competence of local authorities, therefore assistance to small municipalities and utilities is essential in order to improve their technical, managerial and organizational capacities. For this too EU funds can be made available. The governance model introduced recently for the waste water sector could be applied also the solid waste sector. On the other hand, EU funds will no longer be available for landfills, incineration or mechanical treatment of unsorted waste.
As far as available funds are concerned, the total allocation to Cohesion Policy for Greece in the period 2021-2027 (as per Commission proposals) is EUR 21.6 billion, of which EUR 11.5 billion for the ERDF; EUR 5.9 billion for ESF+; and EUR 4.0 billion for the Cohesion Fund. Under the proposed thematic concentration rules this translates into about EUR 3.5 billion for the ERDF Policy Objective 2 "A greener, low-carbon Europe, including energy transition, the circular economy, climate adaptation and risk management", which covers among other things the circular economy. Of the proposed Cohesion Fund budget, indicatively some 50% (about EUR 2 billion) would be allocated to environmental interventions. Therefore the overall package for all environment and energy related investments would be of the order of EUR 5.5 billion. At this moment, however, it is too early to provide any estimate on how much exactly would be available for solid waste management; this will depend on a detailed analysis of the needs.
4) During the 1st Circular Economy Forum in Athens, Mr. Pitsiorlas, Deputy Minister of Economy & Development, said that regional funding is distributed on per capita income and this is an obstacle for Greece as most of the activity is concentrated in Athens. How flexible the European institutional framework is in this case?
Cohesion Policy invests in all European regions, which are categorised as less developed, transition and more developed. The method whereby the overall allocation is calculated, is based on GDP per capita, youth unemployment, education levels, climate change, and the reception and integration of migrants. For the ERDF and ESF+ in Greece in the period 2021-2027 the categorisation criteria lead to 11 regions being qualified as "less developed" and 2 regions (Attica and South Aegean) as "transition". The fact that the total funds allocated to each category are fungible between the regions within the category, leaves significant allocation flexibility for the ERDF and ESF+. As regards the Cohesion Fund the available funds are allocated on a member state basis, without any pre-defined distribution between regions or categories of regions. Therefore for this Fund the member state has full flexibility in distributing the monies among regions.
About Daniel Calleja
Daniel Calleja has been Director General of the European Commission’s Directorate General for Environment since September 2015, before which he was Director General of the DG for Enterprise and Industry (DG GROW). From 1993 to 2004, Mr. Calleja worked in the cabinets of several Commissioners, including the President of the European Commission, advising on Transport and Competition matters, State Aids and the application of Community Law. Between 1999 and 2004 he was Head of Cabinet for both Commissioner Oreja and Vice-president Mrs. Loyola de Palacio, in charge of Transport and Energy.He started his career in the Commission as Member of the Legal Service between 1986 and 1993. During that period, he represented the institution in numerous cases before the European Court of Justice.
