Ροή
Σταθερός στη θέση του πως τα υψηλά στις αγορές μετοχών θα καταγραφούν στο πρώτο τρίμηνο (πιθανότατα είναι πίσω μας πλέον) παραμένει ο κορυφαίος αναλυτής στρατηγικής της JP Morgan, Marko Kolanovic, προτιμώντας υπό αυτό το πρίσμα το χαμηλό beta, με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα πλέον για τις «κυκλικές» μετοχές και κλάδους, τις τράπεζες και τις «value» μετοχές.
Η JP Morgan θεωρεί ότι οι πιο ευάλωτοι κλάδοι των αγορών είναι οι μη κερδοφόρες εταιρείες που εξαρτώνται από τη σταθερή ροή μετοχικού κεφαλαίου για τη χρηματοδότηση των λειτουργιών τους, και τα στενά «carry trades» που εφαρμόστηκαν τα τελευταία δέκα έως είκοσι χρόνια (εμπορικά ακίνητα (CRE), σκιώδης τραπεζικός κλάδος, εξαγορές με μόχλευση, subprime ABS και καταναλωτικά δάνεια και βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις). Ειδικότερα, οι πιέσεις στον κλάδο των εμπορικών ακινήτων φαίνεται να επιδεινώνονται, ενισχυόμενες από τα τραπεζικά «σοκ» που θα μπορούσαν να περιπλέξουν τις αποπληρωμές των χρεών τους. Την ίδια στιγμή, προκαλούνται αρκετές γεωπολιτικές κρίσεις, με τον πόλεμο στην Ευρώπη να συνεχίζεται όπως και οι πολιτικοί κλυδωνισμοί στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Οι αποδόσεις των ομολόγων σημαδεύτηκαν εν μέσω μακροοικονομικών δεδομένων και συνεχιζόμενων ανησυχιών για τον τραπεζικό κλάδο, που ενισχύονται από τις πολύ κακές συνθήκες ρευστότητας. Γι' αυτούς τους λόγους ο αμερικανικός οίκος προτιμά μια πιο απότομη κλίση στο 10s30s «steepeners». Στο Ηνωμένο Βασίλειο, βλέπει δύο περαιτέρω αυξήσεις 25 μ.β. με κίνδυνο μιας πρότερης παύσης, επομένως διατηρεί τη θέση για μια πιο απότομη κλίση στο 5s/30s της καμπύλης SONIA. Η ζημιά λόγω των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης AT1s στην ευρύτερη κατηγορία περιουσιακών στοιχείων θα μπορούσε να είναι σχετικά περιορισμένη και ενδεχομένως να επικεντρωθεί μόνο στους ελβετικούς εκδότες τέτοιων εργαλείων AT1.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, στην Ευρώπη η JP Morgan παραμένει επιφυλακτική στις πιστωτικές αγορές, συνιστώντας στους επενδυτές να αποφύγουν τη στρατηγική του «buy the dip», καθώς πιστεύει ότι οι κλυδωνισμοί και οι αναταραχές στις αγορές θα έχουν διάρκεια. Η τραπεζική πίεση δεν θα πρέπει να θεωρείται ομοιόμορφα πτωτική για το δολάριο, ενώ η αδυναμία θα πρέπει να συγκεντρωθεί έναντι άλλων περιουσιακών στοιχείων, όπως ο χρυσός, το ιαπωνικό γεν και το ελβετικό φράγκο.
