Ροή
Στο τόπο του εγκλήματος επιστρέφει ο «Σούπερ Μάριο» υπό άλλη θέση μεν από αυτή του κεντρικού τραπεζίτη, υπό παρόμοιες «κόκκινες» συνθήκες αλλά με ένα ευρύτερο χαρτοφυλάκιο που ξεπερνά τα «σύνορα» της Ιταλίας, και στοχεύει σε ένα συνολικό «push» της Ευρωζώνης.
Με τη μεγάλη δόση του Ταμείου Ανάκαμψης να έχει προεξοφληθεί από τις αγορές, και τις μεταλλάξεις του κορονοϊού να προκαλούν νέους κλυδωνισμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ο Μάριο Ντράγκι έρχεται να προσδώσει έναν άλλον αέρα τόσο για τις αγορές όσο και για την ΕΚΤ. Έτσι η «ασφάλεια» και η εμπειρία του πρώην κεντρικού τραπεζίτη αλλά και ο τεχνοκρατικός ρόλος του, μεταβάλλουν θετικά σε βραχυπρόθεσμη βάση το αίσθημα εμπιστοσύνης των αγορών αλλά σε μακροπρόθεσμη βάση παραμένει το ερωτηματικό γύρω από τη βραδυφλεγή βόμβα της Ιταλίας και ευρύτερα του ευρωπαϊκού Νότου.
Όπως επισημαίνει σε εσωτερικό του σημείωμα ο Sebastien Galy στρατηγικός αναλυτής της Nordea «η αντίδραση της αγοράς δείχνει ότι πιστεύει πως μια κυβέρνηση υπό τον Ντράγκι μπορεί να κυβερνήσει για λίγο διάστημα υλοποιώντας σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Το πρώτο έργο θα ήταν να διαθέσει τα 200 δισ. ευρώ της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης. Σε περίπτωση που αποτύχει να σχηματίσει κυβέρνηση, κάτι που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Λέγκα, θα απαιτηθούν πρόωρες εκλογές και οι πιθανότητες είναι ακόμη εξαιρετικά εύθραστες ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί δεδομένου ιταλικού πολιτικού συστήματος».
Έτσι ο έμπειρος αναλυτής, κρατά «μικρό καλάθι» αναφέροντας πως είναι επιφυλακτικά αισιόδοξος καθώς ο Μάριο Ντράγκι είναι μια πολύ σεβαστή προσωπικότητα και μπορεί να αποτελέσει το νέο game changer μετά από αυτό του Ταμείο Ανάκαμψης. Ενώ στα αριστερά, το κίνημα των Αστέρων είναι ήδη εναντίον της κυβέρνησης, το Δημοκρατικό Κόμμα (PD) είναι ευθυγραμμισμένο με τον Ντράγκι, το ίδιο ισχύει και για το μικρό κόμμα του Ρέντσι. Στα δεξιά, η Forza Italia αναμένεται να συσπειρωθεί με τον Ντράγκι, ενώ το Brothers of Italy θα είναι στην αντιπολίτευση, γεγονός που τον οδηγεί στα χέρια της Λέγκας που εδώ και καιρό δηλώνει σκεπτικισμό για τον Ντράγκι. Ο Ματέο Σαλβίνι δήλωσε ωστόσο ότι θα υποβάλει τις προτάσεις του στην ατζέντα του Ντράγκι, κάτι που συνεπάγεται ότι μπορεί να ελέγξει τα ηνία σε κάποιο βαθμό.
Αντίστοιχα και οι αναλυτές της Oxford Economics θέλησαν να αποκωδικοποίησουν σε μακροπρόθεσμη βάση τα νέα δεδομένα με τον Ντράγκι στο «τιμόνι» στη ιταλικής οικονομίας. Όπως σημειώνουν, ο πρώην ισχυρός άνδρας της ΕΚΤ θα θέσει συγκεκριμένους στόχους για το Ταμείο Ανάκαμψης στέλνοντας ισχυρή διαβεβαίωση στην ΕΕ ότι αυτή τη φορά τα κεφαλαία θα χρησιμοποιηθούν με πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο από ό,τι στο παρελθόν. Ωστόσο αυτό δεν συνεπάγεται ότι η νέα κυβέρνηση θα «τρέξει» να διορθώσει όλα τα χρόνια προβλήματα της χώρας και της δημόσιας διοίκησης. Όπως επισημαίνει η Oxford Economics, έαν η νέα κυβέρνηση θεωρήσει το NGEU ως εργαλείο για την αύξηση της δυνητικής αναπτυξιακής δυναμικής και ένα λάκτισμα για να βοηθήσει στη μεταμόρφωση της οικονομίας, τότε θα ενισχυθούν σημαντικά οι πιθανότητες για διαφυγή της Ιταλίας από μια μακρά περιόδο οικονομικής στασιμότητας.
Από τη μεριά της η Citi έσπευσε άμεσα στηρίξει το νέο εγχείρημα του Ντράγκι τονίζοντας σε έκθεσή της πως ως ηγέτης της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης δημιουργεί μια ευκαιρία για συνεχή ώθηση προς το σκέλος των δημοσιονομικών μεταρρυθμίσεων. Παράλληλα, με τη Γερμανία κλείνει την πολιτική ενότητα της Άνγκελα Μέρκελ αργότερα φέτος και τη Γαλλία να αναλαμβάνει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ την 1η Ιανουαρίου 2022, θα μπορούσε να υπάρξει ένα σημαντικό χρονικό διάστημα για δράση, εάν το πολιτικό κεφάλαιο του Ντράγκι διαρκέσει αρκετά.
Φυσικά, επειδή οι αγορές σπεύδουν να προεξοφλήσουν ιδιαίτερα έντονα λίγο έως πολύ, τα δεδομένα που δημιουργούνται στο οικονομικό περιβάλλον έτσι και σήμερα έστειλαν ένα σαφές μήνυμα προς πολλούς αποδέκτες με την επιστροφή του Ντράγκι. Πρώτον ότι η Ιταλία χρειάζεται ένα τεχνοκράτη που να γνωρίζει όσο λίγοι το σύστημα όπως ο «Σούπερ Μάριο», αλλά και ευρύτερα η Ευρωζώνη που βαδίζει αργά και βασανιστικά προς ένα νέο αδιέξοδο εξαιτίας της έντασης και του χρονοδιαγράμματος του Ταμείου Ανάκαμψης, και των δυσθεώρητων δημόσιων χρεών.
Έτσι το benchmark του ιταλικού ομολόγου κατέγραψε πτώση 11,39% στο 0,579% και το 15ετές 7,10% στο 1%. Από την άλλη οι τίτλοι μικρότερης ωρίμανσης όπως το 7ετές και 5ετές κατέγραψαν μεγαλύτερη αποκλιμάκωση που ξεπέρασε το 20% και το 90% αντίστοιχα.
Αντίστοιχες αλλά μικρότερες κινήσεις παρατηρήθηκαν και στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, με την απόδοση του 10ετούς να καταγράφει πτώση 1,55%, φτάνοντας στο 0,63%, και το ελληνικό 5ετές σημείωσε πτώση 87,04% φτάνοντας μια ανάσα από τα αρνητικά επίπεδα.
Το βλέμμα των επενδυτών ήταν στραμμένο σαφώς προς τα ομόλογα του Ευρωπαϊκού Νότου μετά από αυτή την εξέλιξη, καθώς και τα ομόλογα της Πορταγαλίας, της χώρας που δέχεται το ισχυρότερο πλήγμα από το δεύτερο κύμα της πανδημίας κατέγραψαν σημαντικά πτώση. Ενδεικτικά το 10ετές της πορτογαλίας κατέγραψε πτώση 30% στο 0,038%, και το 15ετές 6,96% στο 0,401%.
Στις ευρωπαϊκές αγορές ο FTSE MIB έδειξε το δρόμο και στα υπόλοιπα χρηματιστήρια καθώς ενισχύθηκε 2,09% στις 22.527 μονάδες, ο IBEX 35 ακολούθησε στο 0,78% στις 8.012 μονάδες και ο DAX που ενισχύθηκε 0,71% στις 13.933 μονάδες.
Α. Β
Φωτογραφία: Getty Images/Ideal Image
