Η Λουντμίλα, η αλήθεια και αυτός ο... άσχημος πόλεμος

Ομολογώ ότι ξαφνιάστηκα. Συνήθως όταν ο κ. Χ έβρισκε κάτι που θεωρούσε πολύ σημαντικό ή ακόμα και συνταρακτικό μου τηλεφωνούσε, με ενημέρωνε για το «υλικό» του και μετά μου έστελνε το σχετικό email.

Η Ελένη απλώς έστειλε το mail της χωρίς καμία προειδοποίηση και με άφησε άναυδο.

Πριν το ξανασκεφτώ, σας το μεταφέρω και πάω στοίχημα ότι θα ξαφνιαστείτε το ίδιο με μένα.

«Αγαπητέ μου σου στέλνω κάποια δημοσιεύματα που νομίζω ότι θα βρεις ότι έχουν το ενδιαφέρον τους. Σίγουρα είναι από αυτά που δεν βλέπεις συχνά ούτε στον διεθνή ούτε πολύ περισσότερο στον ελληνικό τύπο. Για να είμαι ειλικρινής, είναι ερώτημα για μένα και το πως θα το διαχειριστείτε και σεις…θα περιμένω, να δω. Ιδού λοιπόν αυτό που θέλω να διαβάσεις.

Το όνομα αυτής είναι Λουντμίλα Ντενισόβα.

Σου παραθέτω και φωτογραφία της που δημοσιεύθηκε στην WSJ.

Λοιπόν ποια είναι αυτή η κυρία; Πρόκειται για την υπεύθυνη Επίτροπο της Ουκρανίας για την υπεράσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η κυρία αυτή λοιπόν «απολύθηκε» προχθές μετά από ψήφο μομφής στο ουκρανικό κοινοβούλιο στο Κίεβο, γιατί θεωρήθηκε ότι έβλαπτε με την δράση της την αξιοπιστία του ουκρανικού δημοσίου.

Γιατί την έβλαπτε; Γιατί διαπιστώθηκε, από την δράση διαφόρων ΜΚΟ που έκαναν σχετικές έρευνες προσπαθώντας να γυρίσουν κάποια ντοκυμαντέρ επιτόπου σε χώρους που είχαν γίνει εγκλήματα ρώσων στρατιωτών εις βάρος ειδικά γυναικών και παιδιών ιδιαίτερα με εγκλήματα κακοποίησης.

Όπως για παράδειγμα στην Bucha, όπου και τα δικά μας ΜΜΕ μας μετέφεραν πρόσφατα τα αποτρόπαια εγκλήματα ρώσων στρατιωτών.
Το νέο είναι ότι όλα όσα «ακούσαμε» και «είδαμε» διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα, αλλά ήταν «έργο» της κας Ντενίσοβα.

Και σωστά το ουκρανικό κοινοβούλιο εκτίμησε ότι αυτός ο τρόπος που εκτελεί τα «καθήκοντά» της η κα Ντενίσοβα θα μπορούσε να δυσφημίσει την χώρα εφ’ όσον αυτά γίνουν ευρέως γνωστά… Και την απέλυσαν.

Ο ρόλος αυτός δηλαδή της Προάσπισης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε ανατεθεί στην κα Ντενίσοβα από το Κοινοβούλιο του Κιέβου το 2018. Η απόλυσή της έγινε από το Κοινοβούλιο το απόγευμα της Τρίτης, αλλά η σιωπή κάλυψε το γεγονός αυτό εκτός από μία αναφορά στην Wall Street Journal…

Να σου επισημάνω εδώ ότι η Lyudmyla Denisova ήταν στην πλειονότητα των περιπτώσεων η βασική πηγή πληροφόρησης για όσα συνέβησαν μέχρι και προχθές στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της δουλειάς της ήταν όπως αναφέρουν ελάχιστα σχετικά δημοσιεύματα «το αφήγημα για τον συστηματικό και μαζικό βιασμό του ρωσικού στρατού εναντίον Ουκρανών γυναικών όλων των ηλικιών…».

Σου παραθέτω την βασική αρχική πηγή (Wall Street Journal) αυτής της είδησης την οποία «έψαξα» στην συνέχεια και λίγο περισσότερο…. Μαζί και την φωτό της κας Ντενίσοβα.

Ο βουλευτής Πάβλο Φρόλοφ, δήλωσε ότι «η κ. Ντενισόβα κατηγορήθηκε επίσης ότι έκανε αυθαίρετες και μη επαληθεύσιμες δηλώσεις σχετικά με φερόμενα ρωσικά σεξουαλικά εγκλήματα και πέρασε πολύ χρόνο στη Δυτική Ευρώπη κατά τη διάρκεια της εισβολής…».

Σύμφωνα δε με ανάρτησή του στο Facebook "Η ασαφής εστίαση των εργασιών του Διαμεσολαβητή στα Μέσα Ενημέρωσης σχετικά με τις πολυάριθμες λεπτομέρειες των "σεξουαλικών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν με αφύσικο τρόπο" και του "βιασμού παιδιών" στα κατεχόμενα εδάφη, τα οποία δεν μπορούσαν να επιβεβαιωθούν με αποδεικτικά στοιχεία, έβλαψε μόνο την Ουκρανία”.

Κατά άλλο δημοσίευμα που βρήκα στην συνέχεια – τελικά το γκουγκλάρισμα είναι μεγάλη υπόθεση μερικές φορές – ψάχνοντας παραπέρα το δημοσίευμα της WSJ, σε ιταλικά ΜΜΕ, “μεταξύ των αριστουργημάτων της μεγαλειώδους φαντασίας της κυρίας είναι η υπόθεση της Boucha (Μπούτσα), όπου 25 Ουκρανές έφηβοι διαχωρίστηκαν και βιάστηκαν σε ομάδες και επανειλημμένα από Ρώσους στρατιώτες»… και οι οποίοι βέβαια δικαιολογημένα μετά από αυτό αποκαλούνται από την κα Ντενίσοβα «απλά ζώα».

«Και για να γίνει η ιστορία ακόμα πιο ενδιαφέρουσα για το δυτικό κοινό, προστέθηκε ο επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας: εννέα από αυτά τα 25 κορίτσια έμειναν μετά από αυτό έγγυες. Και δεν είναι αρκετό, πάντα από Βucha ήρθε η μαρτυρία μιας ηλικιωμένης γυναίκας, που βιάστηκε επίσης από τους Ρώσους…».

Η διάψευση που έλαβε υπ’ όψη του το ουκρανικό κοινοβούλιο δεν ήρθε από την Ρωσία, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά από ΜΚΟ που – σε αντίθεση με τη Lyudmyla Denisova – «πήγαν στο πεδίο για να συλλέξουν μαρτυρίες και να εργαστούν σε ένα ντοκιμαντέρ για τις βαρβαρότητες που διαπράχθηκαν από τον στρατό της Μόσχας. Κρίμα που, σύμφωνα με τα ευρήματα, όλα αποδείχθηκαν ψευδή. Και χωρίς σχόλια. Συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας που δημοσιεύτηκε στο Facebook και σχετίζεται με ένα 14χρονο κορίτσι που βιάστηκε από τον ρωσικό στρατό μπροστά στη μητέρα της…».

Μετά από αυτό επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά αυτό που λέγεται για τον πόλεμο, «το τι γίνεται εκεί το ξέρουν μόνο αυτοί που κάνουν τον πόλεμο και αυτοί που τον υφίστανται».

Φίλε μου ξέρω τις απόψεις σου για τον πόλεμο στην Ουκρανία και για να είμαι ειλικρινής σε κάποια φάση στην αρχή, θεωρούσα ότι μεροληπτείς. Και είχα εκνευρισθεί μαζί σου. Όταν άκουσα τα όσα έλεγε ο Κίσσιγκερ στο Νταβός άρχισα να το ξανασκέπτομαι. Αλλά μετά και από αυτό, νομίζω δεν θα ξαναδιαβάσω εφημερίδα και δεν θα ξαναδώ τηλεόραση για την Ουκρανία και τον πόλεμο εκεί.

Καλημέρα ελπίζω να καταλαβαίνεις το γιατί σου στέλνω αυτό το σημείωμα…».

Η έκπληξή μου από το mail της Ελένης ήταν τόσο ισχυρή που αποφάσισα να αφήσω για άλλη φορά, τα όσα είχα προετοιμάσει να παρουσιάσω στο Οικονογράφημα.

Μόλις «συνέλθω» λιγάκι σκοπεύω να κολυμπήσω… και γω στο διαδίκτυο και ελπίζω να μάθω λίγα περισσότερα για το τι συνέβη με αυτή την κα Λουντμίλα Ντενίσοβα. Και να επανέλθω...

Γ. Αγγέλης