Κάτι τρέχει με τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές

Η κουβέντα στήθηκε εκτός προγράμματος σε μία ήσυχη γωνιά στο καθιστικό του φίλου μας του Σπύρου. Τον επισκεφτήκαμε λόγω εορτής, ξέροντας ότι θα ήμασταν εμείς και μεις... Λίγοι παλιοί φίλοι όλοι κι όλοι. Καθώς τα χρόνια περνάνε λιγοστεύουμε – όχι μόνο από φυσικά... αίτια – μιας και «ο καθένας αποσύρεται στο καβούκι του σιγά σιγά», όπως επιμένει ο φίλος μας ο κ. Ψ.

Από την παρέα έλειπε η Ελένη, αλλά ήταν μαζί μας ο Άρης, παλιός συνάδελφος, ανέκαθεν ριζοσπαστικός στις απόψεις του, αλλά κατά κάποιο τρόπο, όσο τον εγκατέλειπαν οι παλιές προσδοκίες και στη θέση τους εμφανιζόταν η απογοήτευση, τόσο περισσότερο κυνικός γινόταν. Και αυτό δεν ήταν πολύ... συμπαθητικό στην παρέα.

Ο κ. Χ τον παράκαμψε με τον δικό του ευγενικό τρόπο, ανοίγοντας διαρκώς τη συζήτηση σε περιοχές που ο Άρης δυσκολευόταν να παρακολουθήσει, μέχρι που εγκατέλειψε κάθε προσπάθεια να μας «προβοκάρει» και ασχολήθηκε με το αξιοπρόσεκτα γεμάτο ποτήρι με το ουίσκι που άδειασε και γέμισε τουλάχιστον τρεις φορές όσο καθόταν μαζί μας.

«Φίλε μου νομίζω ότι έρχονται μέρες με πολλά "νέα" για σας και μάλιστα σε ένα τομέα που είχε αρχίσει να μας κάνει να βαριόμαστε λιγάκι, έτσι;», είπε ο κ. Χ λες και τόσο εγώ, όσο και ο κ. Ψ ξέραμε κάτι, που γι' αυτόν είναι αυτονόητο. Εγώ κούνησα το κεφάλι, κάνοντάς του νόημα ότι δεν ξέρω γιατί μιλάει, ενώ ο κ. Ψ απλώς τον κοιτούσε περιμένοντας να δει τι εννοεί.

«Βλέπω αυτά που γράφετε για το τέλος του PEPP και την αναγκαστική στροφή της ΕΚΤ εξαιτίας του πληθωρισμού, στη σταδιακή απόσυρση της ρευστότητας, άσχετα από το τι λένε μέχρι τώρα. Τελειώνοντας το PEPP έστω και σταδιακά, τελειώνει σιγά σιγά και το τζάμπα χρήμα για τις τράπεζες... Και αφού τελειώνει το τζάμπα χρήμα από την ΕΚΤ κάπου αλλού πρέπει να βρεθεί.

Εντάξει, το τελειώνει το τζάμπα χρήμα είναι λίγο υπερβολή, αυτό θα πάρει 1 – 2 χρόνια να γίνει υπό φυσιολογικές ή καλύτερα ιδανικές συνθήκες, που νομίζω θα ήταν υπερβολή να περιμένει κανείς ότι θα υπάρξουν... Αλλά λίγο πολύ αυτή είναι η προοπτική που θα πρέπει να βάλουν σαν βασική προϋπόθεση λειτουργίας τους οι Τράπεζες μεσομακροπρόθεσμα...» σχολίασε.

«Και λοιπόν, που θες να το πας», είπε ο κ. Ψ, κάνοντας μία χειρονομία που κανείς δεν κατάλαβε γιατί την έκανε.

Σκέφτηκα πως ίσως το είχε παρακάνει κι αυτός με το ουίσκι που πραγματικά υπήρχε σε αφθονία και καλή ποιότητα...

«Εννοώ βρε παιδιά, ότι οι τράπεζες, κάπου πρέπει να στραφούν για να εξασφαλίσουν ρευστότητα. Και ρευστότητα όπως ξέρουμε μπορούν να εξασφαλίσουν δύο πηγές, οι καταθέσεις και οι ασφάλειες... Καλά δεν λέω;», είπε και με κοίταξε προσεκτικά.

«Αν περιμένεις από μένα νέα για το τι γίνεται με τις ασφαλιστικές», παρατήρησα, «θα σε απογοητεύσω. Ο συλλογισμός σου φαίνεται σωστός, αλλά εγώ νέα δεν έχω από το μέτωπο των ασφαλιστικών. Ότι ξέρεις ξέρω. Αλλά είναι αλήθεια ότι ο ορίζοντας ανοίγει προς εκεί και πρέπει να περιμένουμε "κινήσεις" που μπορεί να γίνουν και με βίαιο τρόπο δεδομένης της ιδιότυπης κατάστασης που βρίσκεται το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα.

Το γεγονός ότι το δημόσιο παραμένει μέτοχος ακόμα σε πολλές από τις τράπεζες που έχουν απομείνει, μπερδεύει λίγο τα πράγματα, γιατί και οι ασφαλιστικές στην Ελλάδα είναι σε μεταβατική φάση...

Παλιά κάθε σοβαρή τράπεζα είχε και μία ασφαλιστική από δίπλα, σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την "πρέσα" που πέρασαν οι τράπεζες με το PSI, έχει αλλάξει το τραπεζικό τοπίο πολλές φορές και ταυτόχρονα έσπασαν πολλές από τις συνδέσεις με τις ασφαλιστικές...», απάντησα στον κ. Χ και τον κοίταξα διερευνητικά, αλλά αυτός δεν αντέδρασε.

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα είπε «δηλαδή δεν ξέρεις κάτι σχετικό. Πίστευα ότι αν το PEPP πραγματικά κλείνει τον Μάρτιο, θα έπρεπε οι τράπεζες να έχουν αρχίσει να ψάχνονται και να ετοιμάζονται για σχετικές κινήσεις. Ίσως πρέπει να το ψάξεις περισσότερο. Βρύσες που τρέχουν νερό δεν υπάρχουν όπως ξέρεις πολλές... Οι ασφαλιστικές στην τρέχουσα κατάσταση, είναι πολύ-εργαλεία και οι τράπεζες δεν έχουν και πολλά διαθέσιμα τέτοια εργαλεία.

Σκέψου λιγάκι, οι τράπεζες από την μία είναι φορτωμένες με κρατικά ομόλογα, που μέχρι να πάρουν διαβάθμιση investment grade, η απόσυρση του PEPP μόνο επιβάρυνση μπορεί να φέρει και από την άλλη αν εξαγγελθεί καμία συρρίκνωση στα προγράμματα «τζάμπα χρήμα», τα γνωστά TLTROs, τότε οι τράπεζες πρέπει να έχουν εναλλακτικές και οι καταθέσεις δεν φτάνουν...».

Εκείνη τη στιγμή ο Σπύρος, ο φίλος που γιόρταζε, μας πλησίασε, ρώτησε με έκδηλο ενδιαφέρον τι συζητάμε με τόση σοβαρότητα. Πράγματι κανείς μας δεν φαινόταν να έχει εορταστικό... ύφος. Αφού τον βάλαμε στην κουβέντα με ένα σύντομο briefing από τον κ. Χ, μας άφησε... σύξυλους με την παρατήρησή του.

«Ναι νομίζω ότι τρέχουν τέτοιες καταστάσεις, αν ρίξετε μια ματιά δίπλα στην Ιταλία, θα δείτε ότι το μεγαλύτερο οικονομικό θέμα που συζητείται, πέρα από την απόπειρα εξαγοράς της TIM από τους Αμερικάνους, είναι η απόπειρα εξαγοράς της μεγαλύτερης ασφαλιστικής της Generali, αλλά δεν θυμάμαι από ποιες τράπεζες... Σας αφήνω όμως γιατί με φωνάζουν απέναντι τα παιδιά», είπε και μετακινήθηκε σε μία παρέα που κάθονταν στην άλλη πλευρά του καθιστικού.

Μετά από μικρή σιωπή, ο κ. Χ με κοίταξε και παρατήρησε «Είδες; Γι’ αυτό σου λέω, μάλλον πρέπει να το ψάξετε λιγάκι...».

Γ. Αγγέλης