Επειδή κάποιοι από εμάς που έχουμε ένα... χρηματιστηριακό παρελθόν κινούμαστε για περισσότερα από 30 χρόνια στην πιάτσα, η εικόνα της μετοχής της Alpha Bank στο τέλος της περασμένης εβδομάδας.... μύριζε σορτάρισμα. Δεν ξέρω αν ισχύει, είπαμε, για οσμή μιλάμε. Βεβαίως αρμόδια για να ερευνήσει αν αυτό πράγματι συνέβη και από ποιες πλευρές ώστε να μην υπάρχουν υποψίες, είναι μόνο η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς.
Μαθαίνω πάντως ότι μπορεί κάποιοι να φοβήθηκαν την αύξηση κεφαλαίου και να πούλησαν, αρκετοί άλλοι όμως βλέπουν την υποχώρηση της μετοχής ως ευκαιρία. Και ότι τα ραντεβού που γίνονται αυτές τις μέρες με υφιστάμενους μεγάλους μετόχους και με άλλους μεγάλους επενδυτικούς πόλους, πάνε καλά. Και δεν είναι παράλογο αυτό. Η τιμή που διαμορφώθηκε είναι ελκυστική και το μοντέλο άλλωστε είναι η αναζήτησή συνοδοιπόρων και όχι ευκαιριακών παικτών. Υπό αυτή την έννοια όποιοι σκέφτονται να μπουν, έχουν λόγο να το πράξουν και να ποντάρουν στο στόρι της ανάπτυξης της τράπεζας αλλά και της χώρας, πριν την ΑΜΚ. Καθώς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα υπάρξουν και θα βρουν διαθέσιμα -και πόσα;- μετά.
Όσο για την τιμή της αύξησης; Η λογική λέει ότι το φράγμα του 1 ευρώ θα υποστηριχθεί απόλυτα. Και ίσως και... plus αν βγαίνει. Η υψηλή τιμή, σημειώστε, πάντα δείχνει την προτίμηση στους παλιούς μετόχους, ενισχύει τη σχέση εμπιστοσύνης και μειώνει και τα περιθώρια σπέκουλας με αδιάθετα κλπ.
Α και για να μην το ξεχάσω. Λένε ότι οι εκλογές και οι υποτιμήσεις δεν προαναγγέλονται. Ούτε όμως οι αυξήσεις κεφαλαίου. Το αναφέρω διότι ακούστηκε ότι ο Ψάλτης λίγες μόλις μέρες πριν αναγγελθεί η ΑΜΚ της Alpha Bank διέψευδε ουσιαστικά σχετικά σενάρια στο Delphi forum. Βέβαια η πραγματικότητα είναι ότι αυτό που διέψευδε ήταν η ανάγκη για κεφάλαια εξυγίανσης και αντίθετα οι πιο παρατηρητικοί σημείωσαν πως η τράπεζα θα αναζητήσει «καύσιμο» για αναπτυξιακούς λόγους. Καθώς το ζουμί της ομιλίας ήταν για τις νέες ανάγκες χρηματοδότησης της οικονομίας και την προετοιμασία για την στήριξη εμβληματικών επιχειρηματικών σχεδίων.
Θυμηθείτε το. Οι αυξήσεις κεφαλαίου στις τράπεζες δεν τελειώνουν εδώ. Και δεν χρειάζεται να είσαι μάντης ούτε να έχεις πληροφόρηση γι αυτό. Που υπάρχει... Ποια; Ε, δύο έμειναν. Η Εθνική και η Eurobank. Χρειάζεται να σας πούμε; Δεν το μαντεύετε;
Σας είπα την Παρασκευή ότι έρχεται έκπληξη από ΕΤΑΔ μεριά καθώς ειδικά στην υπόθεση Μαντωνανάκη η Εταιρία του Δημοσίου απλά παρακολουθεί μια απαίτηση 500 εκ ευρώ που επικρέμεται. Βέβαια αυτό μπορεί να αρέσει στον φίλο του Μαντωνανάκη που γράφει ωραία...
Επανέρχομαι στο θέμα Σπύρος Θεοδωρόπουλος που είδα ότι έλαβε θέση στο Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος. Αναρωτιέμαι όμως αν ο συγκεκριμένος θα έπαιρνε fit and proper για να πάει σε οποιοδήποτε ΔΣ. ως μέλος. Είδα επίσης και τον Χρήστο Χατζηεμμανουήλ που πέρασε από τον ΟΠΑΠ ως Διευθύνων Σύμβουλος τότε που τα στελέχη μοιράζαν bonus στον … εαυτό τους . Τα bonus εκείνα στηρίζονταν στο νόμο των πιθανοτήτων επί τη βάση μιας κερδοφορίας που θα λάμβανε χώρα από τα αριθμολαχεία. Τι ωραίες εποχές.
Ολοκληρώθηκε είναι αλήθεια πολύ μεγάλη επιτυχία η έκδοση ομολόγου της Costamare και φαίνεται ότι η επιτυχία ανοίγει την όρεξη και άλλων εφοπλιστών. Βέβαια καλόν θα είναι να δούμε γιατί αγάπησαν την Ελλάδα οι εφοπλιστές ενώ οι εταιρίες τους είναι εισηγμένες στη Νέα Υόρκη. Δεν είναι και τόσο δύσκολο. Να κάνουμε μια απλή σύγκριση των επιτοκίων που πληρώνουν στα ομόλογα που έχουν εκδώσει στις ΗΠΑ και των αντίστοιχων στην Ελλάδα. Πιστέψτε με το σοκ θα είναι ισχυρό. Αφήστε που ορισμένες εφοπλιστικές εισηγμένες εταιρίες που εγγυώνται ομόλογα είναι και σκασμένες στο δανεισμό. Σας τα λέω αυτά για να μην έχετε αυταπάτες για τις εφοπλιστικές εταιρίες που ήταν και παραμένουν υψηλού ρίσκου.
Ήταν να μην γίνει η αρχή στον όμιλο Βιοχάλκο όπου μαθαίνω ότι οσονούπω έρχεται και νέο placement. Ο όμιλος δείχνει να τρέχει και έχει προοπτική να τρέξει περισσότερο καθώς τα μέταλλα κάνουν ράλι ανόδου διεθνώς τις τελευταίες εβδομάδες. Ο χαλκός για παράδειγμα έχει κάνει τρελό ράλι βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο από το 2012. Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερα κέρδη για τις εταιρίες του κλάδου.
Το μάζεμα στην Ιντραλότ συνεχίζεται και έρχεται η ώρα του στοιχήματος της ολοκλήρωσης της αναδιάρθρωσης του δανεισμού. Μπορεί να καθυστέρησε (το καλό πράγμα αργεί να γίνει άλλωστε) αλλά πλέον βρίσκεται πολύ κοντά. Και η κατάληξη θα είναι καλή. Άλλωστε το παιγνίδι έχει πάρει πάνω του ο Σωκράτης Κόκκαλης που έχει αποδείξει ότι ειδικεύεται στα deal.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης BACKSTORY
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
