Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το γεγονός ότι σήμερα καταναλώνουμε προϊόντα ίδιας ποιότητας με τους καταναλωτές των κρατών μελών της ΕΕ αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οφέλη της χώρας μας και φυσικά είναι αποτέλεσμα της ένταξής της στην Ένωση. Αν αυτό ακούγεται ευνόητο, εύλογο και αναμενόμενο είναι επειδή εύκολα ή δύσκολα θεσμοθετήσαμε κοινούς κανόνες προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν ήταν καθόλου δεδομένο.
Η προσπάθεια αυτή παραμένει διαρκής. Δεν αρκούσαν και δεν αρκούν εφάπαξ αποφάσεις και δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι η προσπάθεια συνεχίζεται με την ίδια ευκολία προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό αφορά το σύνολο των αγαθών συμπεριλαμβανομένων των αγροτικών προϊόντων. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι η επιδιωκόμενη στρατηγική «από την παραγωγή στο τραπέζι» των νοικοκυριών είναι πράγματι επιδιωκόμενη. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρωτοβουλία «Food 2 Fork» που χρονολογείται από το 2020 και έχει ως στόχο να πετύχει βιώσιμες διατροφικές αλυσίδες με (περαιτέρω) έμφαση στην υγεία των πολιτών.
Τον περασμένο Νοέμβριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την υιοθέτηση της νομοθετικής πρότασης SUR (Sustainable Use Regulation). Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ότι προτίθεται να την αποσύρει. Πρόκειται για το νομοθέτημα που εντάσσεται στο πλαίσιο του Green Deal και μεταξύ άλλων επιβάλλει περιορισμούς στη χρήση φυτοφαρμάκων. Οι πρώτοι που αντιτάχθηκαν σθεναρά σε αυτό ήταν οι ίδιοι οι αγρότες. Τα συνδικάτα. Από την πλευρά της, η ελληνική κυβέρνηση (το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα για να είμαστε ακριβείς) στήριξε τις αγροτικές θέσεις και υποστήριξε την καταψήφισή του.
Αν μάλιστα η ψηφοφορία γινόταν σήμερα, πιθανότατα θα ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου -σχεδόν το σύνολο των πολιτικών ομάδων- που θα καταψήφιζε το νομοθέτημα. Το πολιτικό κόστος είναι πλέον πολύ μεγαλύτερο εν μέσω κινητοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη και ενόψει των ευρωεκλογών του Ιουνίου.
Αν υπάρχει κάποιος που σίγουρα χαίρεται από το συγκεκριμένο αποτέλεσμα των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι οι μεγάλες και οι μεγαλύτερες φάρμες του Βορρά. Είναι αυτές που λαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος των κοινοτικών επιδοτήσεων μέσω της ΚΑΠ και αυτές που -βάσιμα πιθανολογώ- θα μπορούσαν να σηκώσουν αναλογικά σημαντικό βάρος του κόστους της πράσινης αγροτικής πολιτικής της ΕΕ.
Αύριο Τετάρτη, είναι μία κρίσιμη μέρα για το μέλλον των αγροτικών κινητοποιήσεων στην Ελλάδα. Δεν έχω ιδέα αν και πώς θα εξελιχθεί ο σχετικός διάλογος ή αν τα τρακτέρ θα βρεθούν τελικά στο Σύνταγμα. Δεν είναι η Ελλάδα το κέντρο του κόσμου. Ούτε της Ευρώπης. Αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι ότι -στον όποιο διάλογο- οι αγρότες αντιμετωπίζουν τον εαυτό τους περισσότερο ως πληττόμενο καταναλωτή (προφανώς και είναι) παρά ως σύγχρονο επαγγελματία. Ως αναμένεται, συνεπώς, και η άλλη πλευρά τους αντιμετωπίζει έτσι. Και φυσικά ως ψηφοφόρους. Κι αυτό μάλιστα συμβαίνει εντονότερα εις Παρισίους και Βρυξέλλας παρά εις τας Αθήνας.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης ΑΘΗΝΑ-ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
