Η ανησυχία στο Μέγαρο Μαξίμου μετά την εκλογική νίκη του Donald Trump στην Αμερική είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, παρά την κυβερνητική προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις μέσω non paper που διοχετεύθηκε στο ΑΠΕ. Και αυτό, γιατί παρά την κυβερνητική προετοιμασία και για τα δύο σενάρια, η εκλογή του κ. Trump, δυσκολεύει τα πράγματα, καθώς δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στο ελληνικό ζήτημα και το αντιμετωπίζει περισσότερο ως ελληνικό πρόβλημα.
Αν είχε εκλεγεί η κ. Clinton, είναι σαφές πως τα πραγματα θα ήταν διαφορετικά. Στον Λευκό Οίκο θα υπήρχε συνέχεια, ενώ η κ. Clinton γνωρίζει τις πτυχές του ελληνικού προγράμματος και θα μπορούσε, μέσω και της διαμεσολάβησης του κ. Obama, να διαδραματίσει κομβικό ρόλο στις εξελίξεις, όπως επιθυμεί το Μέγαρο Μαξίμου. Τώρα όμως ο κ. Obama έρχεται στην Αθήνα ως acting president και με μικρό περιθώριο να δεσμευτεί για το οτιδήποτε, μιας και η διάδοχη κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με την πολιτική που ακολουθούσε αυτός. Άλλωστε, όσο και να λέει το Μέγαρο Μαξίμου πως είχε προετοιμαστεί και για το σενάριο εκλογής Trump-το οποίο ισχυρά απευχόταν-, η προετοιμασία ήταν κάπως εν κενώ, μιας και η πολιτική του κ. Trump ως προς τις λεπτομέρειες του ελληνικού ζητήματος είναι περίπου terra incognita.
Ακόμα, πέραν του οικονομικού προγράμματος, δεν είναι καν σίγουρο ποιες γεωπολιτικές ισορροπίες θα επιλέξει να διατηρήσει ο κ. Trump. Ήδη, η Τουρκία φρόντισε να πιάσει…στασίδι ενόψει της νέας προεδρίας, αποσκοπώντας αφενός στην έκδοση του Fetullah Gulen, αφετέρου στην ενίσχυση του γεωστρατηγικού της ρόλου στην περιοχή, κάτι το οποίο δεν συμβαδίζει πλέον υποχρεωτικά με την ενταξιακή της πορεία. Ακόμα, είναι απρόβλεπτο ακόμα τι πρόκειται να κάνει στο μέτωπο της Συρίας ο κ. Trump, με δεδομένο πως οι κινήσεις του θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αλλαγή των γεωστρατηγικών ισορροπιών που θα επηρέαζαν όχι μόνο τη γεωπολιτική κατάσταση της ευρύτερης περιοχής, αλλά ενδεχομένως και τις προσφυγικές ροές. Τέλος, ο ρόλος της αμερικανικής προεδρίας είναι καίριος και ως προς τα ενεργειακά ζητήματα-η θέση του κ. Trump όμως ασαφής για το Μέγαρο Μαξίμου.
Συνεπώς, δεν αποκλείεται οι συζητήσεις του κ. Obama με τον κ. Τσίπρα να είναι λεπτομερείς ως προς το ζήτημα του χρέους και προφορικά ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ να στείλει μήνυμα στήριξης του ελληνικού αιτήματος, πλην όμως όλα αυτά έχουν πλέον ως αστερίσκο την επικράτηση του Αμερικανού επιχειρηματία. Κάτι που σημαίνει πως αφενός τα περιθώρια δεσμεύσεων του κ. Obama θα είναι πολύ μικρότερα, αφετέρου ο ίδιος δεν μπορεί να ασκήσει τις ίδιες παρασκηνιακές πιέσεις που άσκησε τον Ιούλιο του 2015, προκειμένου να μην διαταραχθεί το status quo και να συναφθεί το τρίτο ελληνικό μνημόνιο.
Για την ιστορία, σύμφωνα με την κυβερνητική διαρροή, σημειώνεται πως «η επίσκεψη Obama είναι τεράστιας σημασίας με δεδομένο, πρώτον, το χρονοδιάγραμμα των διαπραγματεύσεων για β' αξιολόγηση και χρέος και, δεύτερον, το γεγονός ότι παραμένει μεγάλη η σημασία που αποδίδει η αμερικανική εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα και ότι δεν φαίνεται να προκύπτει ασυνέχεια τουλάχιστον ως προς αυτό το πεδίο», πλην όμως αναγνωρίζεται πως η εκλογή του κ. Trump θα επιφέρει μεταβολές τόσο εντός των ΗΠΑ όσο και στο διεθνές σύστημα.
