Ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει επιλέξει να κάνει το ζήτημα του χρέους σημαία του και να το χρησιμοποιήσει, προκειμένου να αποκτήσει ένα αντίβαρο στην μονοσήμαντη εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που περιγράφονται στο Μνημόνιο. Για να πετύχει τον στόχο του, ο πρωθυπουργός επιμένει πως πλέον έχουν προκληθεί ρωγμές στην εικόνα της άτεγκτης σκληρότητας στο ευρωπαϊκό επίπεδο και πως η χώρα μας πλέον έχει συμμάχους και μάλιστα σε ισχυρές θέσεις επιρροής. Το ερώτημα όμως είναι το εξής: πόσο χρήσιμοι είναι αυτοί οι σύμμαχοι; Με άλλα λόγια: πόσα μπορούν αυτοί οι σύμμαχοι να μας βοηθήσουν να πετύχουμε;
Στην ομιλία του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε υποστήριξη του ελληνικού αιτήματος από τρία κόμματα στη γερμανική Βουλή: από τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και την Αριστερά. Πράγματι, grosso modo, κεντρικά στελέχη αυτών των κομμάτων έχουν εκφραστεί υπέρ αυτού του ζητήματος.
Πλην όμως, η κατάσταση στη γερμανική πολιτική σκηνή είναι εξαιρετικά ρευστή και η Καγκελάριος Merkelπου έχει και τον τελευταίο λόγο, ενόψει των εκλογών του 2017, επιθυμεί τις λιγότερες δυνατές αναταράξεις. Από την άλλη, το SPD δεν έχει καταλήξει, ποιος θα είναι υποψήφιος για την Καγκελαρία, με τον Μάρτιν Σούλτς να εμφανίζεται ως αντίπαλον δέος του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ενώ πολλά θα εξαρτηθούν και από τη σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης, για την οποία όλο και περισσότεροι πιθανολογούν πως θα είναι τρικομματική, γιατί αλλιώς τα κουκιά δεν βγαίνουν. Επίσης, μέχρι το φθινόπωρο του 2017, η κυβέρνηση επείγεται. Θα μπορούσαν π.χ. οι Σοσιαλδημοκράτες να συγκρουστούν με την κ. Merkel για το ελληνικό χρέος; Πηγές του Insider.gr από το Βερολίνο αναφέρουν πως αυτό είναι ελάχιστα πιθανό.
Επίσης, ο κ. Τσίπρας επενδύει στην θετική στάση της Κομισιόν και ιδίως του επιτρόπου Μοσκοβισί, ο οποίος είναι πλέον και ο αρμόδιος για το ελληνικό πρόγραμμα.
Πράγματι, ο κ. Moscovici, αλλά και κοινοτικοί αξιωματούχοι, εκτιμούν πως μια λύση για το χρέος θα πρέπει να δοθεί, ενώ ειδικά τα βραχυπρόθεσμα μέτρα θα πρέπει να έρθουν όσο γρήγορα περιγράφει το χρονοδιάγραμμα της συμφωνίας του Μαΐου. Το ζήτημα όμως είναι πως η Επιτροπή δεν είναι τόσο ισχυρή, όσο στο παρελθόν. Η επιρροή του Συμβουλίου, δηλαδή των κρατών-μελών, είναι πολύ ισχυρότερη και στο Eurogroup ηγεμονεύει ο κ. Schaeuble και οι...δορυφόροι του. Συνεπώς, το έργο της Κομισιόν μόνο εύκολο δεν είναι, καθώς προσκρούει σε πολλούς ΥΠΟΙΚ, όπως ο κ. Σόιμπλε, ο κ. Ντε Γκίντος (Ισπανία), ο κ. Σέλινγκ (Αυστρία), ΥΠΟΙΚ από τις βαλτικές χώρες, αλλά και στον ίδιο τον πρόεδρο του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem.
Όσο για άλλες χώρες; Πράγματι, Γαλλία και Ιταλία βλέπουν θετικά το ελληνικό αίτημα, αμφότερες κυβερνήσεις όμως έχουν ένα σημαντικό ορόσημο μπροστά τους. Οι μεν Ιταλοί το δημοψήφισμα για τη Συνταγματική Αναθεώρηση που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, σε περίπτωση ήττας του κ. Renzi, οι δε Γάλλοι έχουν εντός του 2017 εκλογές, με τον Φρανσουά Ολάντ να έχει τεράστιο πολιτικό πρόβλημα και να ελπίζει ρεαλιστικά μόνο στην ανάδειξη του Νικολά Σαρκοζί σε υποψήφιο των Κεντροδεξιών Ρεπουμπλικανών, προκειμένου να δημιουργηθεί για τον ίδιο πολιτικός χώρος στο κέντρο, μιας και ο κ. Sarkozy έχει σκληρύνει τη ρητορική του και «τρομάζει» τους μετριοπαθείς Γάλλους.
Τέλος, ο κ. Τσίπρας έχει συνήγορό του το ΔΝΤ στο εν λόγω ζήτημα, το οποίο όμως επιμένει με ιδιαίτερη συνέπεια σε περικοπές και ακόμα μεγαλύτερη επιμονή ως προς τα διαρθρωτικά μέτρα (εργασιακά, ασφαλιστικό, δημόσιες δαπάνες), κάτι που δημιουργεί πολύ μεγάλο πολιτικό πρόβλημα στην κυβέρνηση. Ίσως, η παραμονή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα εν είδει «ειδικού συμβούλου» να έλυνε τα χέρια της κυβέρνησης, αν όμως το Ταμείο δεν βάζει χρήματα, όπως και να γίνει, η επιρροή του επί της τελικής απόφασης θα μειωθεί.
Πάντως, για την Πέμπτη έχει κλειδώσει συνάντηση του κ. Τσίπρα με την καγκελάριο Merkel και τον πρόεδρο Hollande στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες. Και μπορεί και άλλα ζητήματα να βρίσκονται στο τραπέζι, πλην όμως ο κ. Τσίπρας θα συζητήσει μαζί τους ζητήματα που αφορούν τη δεύτερη αξιολόγηση και φυσικά το χρέος, το οποίο η κυβέρνηση έχει σηκώσει ψηλά. Και μπορεί να πρόκειται, επί της ουσίας, για μια αναγνωριστική...βόλτα στο γήπεδο, όπου ηα κριθεί η υπόθεση «χρέος», πλην όμως ο κ. Τσίπρας θέλει να «ζυμώσει» τους συνομιλητές του εξαρχής με τις προθέσεις του.
