Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ανοίγει σήμερα τις εργασίες του με την ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για ένα συνέδριο-ορόσημο για τον ΣΥΡΙΖΑ, μιας και είναι το πρώτο του στη μεταμνημονιακή εποχή, αλλά δύο πράγματα δεν σμφισβητούνται: η ηγεσία του κόμματος και συγκεκριμένα ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά και η οικονομική πολιτική που έχει χαράξει η κυβέρνηση ως προς τη βασική της κατεύθυνση. Και αυτό, γιατί η πορεία της κυβέρνησης είναι άμεσα συνυφασμένη με τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ενώ και στο εσωτερικό του κόμματος δεν υφίσταται οργανωμένος αντιπολιτευτικός πόλος.
Η αλήθεια είναι πως σε αυτό το συνέδριο η σύγκρουση Προεδρικών-Αριστερής Πλατφόρμας εκλείπει και αυτό γιατί η συντριπτική πλειοψηφία όσοι την απάρτιζαν αποχώρησαν είτε για τη ΛΑΕ είτε για την Πλεύση Ελευθερίας, είτε έμειναν κομματικά ανέστιοι, σε κάθε περίπτωση όμως μακριά από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι «τάσεις» είναι κατά βάση οι «Προεδρικοί» της Ενωτικής Κίνησης, οι Πασοκογενείς (Κουρουμπλής, Τζάκρη, Χρήστος Σπίρτζης), οι οποίοι μετά την αποχώρηση του Αλέξη Μητρόπουλου έχουν έρθει εγγύτερα με τον Νίκο Παππά, η Πλατφόρμα 2010 (Δούρου, Παπαδημούλης, Δραγασάκης), η οποία επίσης κινείται υποστηρικτικά προς τους Προεδρικούς και τέλος οι «53» με άτυπο επικεφαλής τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, οι οποίοι μπορεί από καιρού εις καιρόμ να χτυπούν καμπανάκια για την πορεία του κόμματος στην κυβέρνηση, πλην όμως δεν φιλοδοξούν επ' ουδενί λόγο να ναρκοθετησουν την πορεία του κόμματος, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως είναι απολύτως συμφιλιωμένοι με τον μνημονιακό μονόδρομο.
Χωρίς αμφιβολία, το συνέδριο είναι αρκετά σημαντικό για μια σειρά λόγους: αρχικά, θα πρέπει να γίνει συζήτηση για την πορεία που έχει πάρει το κόμμα εδώ και έναν χρόνο, μετά τη μνημονιακή στροφή. Ρεαλιστικά, το κόμμα έχει απομακρυνθεί από την κυβέρνηση, οι περισσότερες αποφάσεις παίρνονται χάριν ευελιξίας στο Μέγαρο Μαξίμου και όχι στα κομματικά όργανα, ενώ δεν έχει γίνει επαρκής διάλογος για κεντρικές κυβερνητικές αποφάσεις. Αυτό δεν σημαίνει πως το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ διαφωνεί με την πορεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πολλά κομματικά στελέχη θα ήθελαν ορισμένα ζητήματα να τίθενται προς διαβούλευση και σε κομματικό επίπεδο. Αυτο, εν είδει μηνύματος, φάνηκε και στην προσυνεδριακή διαδικασία, όπου συμμετείχαν περίπου 20.000 άτομα, ποσοστό που πόρρω απέχει από το να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Παράλληλα, μηνύματα στάλθηκαν και στη διαδικασία εκλογής συνέδρων, όπου κεντρικά κοινοβουλευτικά αλλά και κομματικά στελέχη δεν εξελέγησαν καν συνεδροι.
Συνεπώς, το συνέδριο δεν πρόκειται να είναι περίπατο στην λιακάδα για τον πρωθυπουργό. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει και μια ακόμα δύσκολη συζήτηση, αυτή του ανοίγματος και προς άλλους πολιτικούς χώρους. Είναι, άλλωστε, όλο και περισσότερα τα νεύματα του πρωθυπουργού και κεντρικών κυβερνητικών στελεχών πρωτίστως προς πολίτες που αυτοπροσδιορίζονται στην ευρύτερη σοσιαλδημοκρατία και δευτερευόντως και σε στελέχη από αυτόν τον χώρο, τα οποία και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε κάποιο υπουργείο σε έναν ενδεχόμενο μετασυνεδριακό ανασχηματισμό. Παρ' όλα αυτά, το εγχείρημα του ανοίγματος θα πρέπει να περάσει από το συνέδριο και αυτό μόνο εύκολο δεν πρόκειται να είναι, καθώς αρκετά στελέχη του κόμματος επιδιώκουν να αποτρέψουν αυτό το σενάριο, υψώνοντάς ανάχωμα στην στροφή προς το κέντρο και ζητώντας με ένταση επιμονή στο αριστερό στίγμα. Τι μέλλει γενέσθαι; Άγνωστο, αλλά πληροφορίες αναφέρουν πως σχετική νύξη θα υπάρχει και στην ομιλία του πρωθυπουργού. Βέβαια, οι συσχετισμοί θα φανούν τόσο στη μάχη του σταυρού για την νέα Κεντρική Επιτροπή όσο στο κείμενο θέσεων που θα υιοθετηθεί.
Ως προς την οικονομία, πάντως, το συνέδριο δεν θα μπορέσει να αλλάξει πολλά, μιας και η βασική κατεύθυνση είναι ήδη προδιαγεγραμμένη. Πλην όμως, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνουν στο παράλληλο πρόγραμμα, ενώ η προεδρική πλευρά θα προσπαθήσει να ορθώσει ανάχωμα στην κριτική με μια σειρά δράσεων που θεωρούν πως είναι υπερ των πιο αδύναμων, για τις οποίες οι 53+ επιμένουν πως πρέπει να προβληθούν έτι περαιτέρω. Παράλληλα, οι ιδιωτικοποιήσεις που βρίσκονται σε δρομολόγηση ή και αυτές που έγιναν δεν πρόκειται να περάσουν αβρόχοις ποσί, άσχετα αν η κυβερνητική πλευρά θα επιμείνει πως σε όλες τις υπογραφείσες συμβάσεις οι όροι έχουν αλλάξει επί τα βελτίω για το δημόσιο. Τέλος, η κυβέρνηση θέλει να αποφύγει τον σκόπελο των πλειστηριασμών, οι οποίοι θα μπορούσαν να αποτελέσουν νάρκη για τον ενδοσυνεδριακό διάλογο και το ΚΥΣΟΙΠ υπό τον Γιάννη Δραγασάκη έσπευσε μετά από χθεσινή του συνεδρίαση να ανακοινώσει έναν εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης και για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια που αποτελούσαν μεγάλο βραχνά για πολλούς δανειολήπτες, ιδίως για μικρομεσαίους επιχειρηματίες που είχαν βάλει ως εγγύηση τα σπίτια τους.
Και κάπως έτσι, μετά κόπων και βασάνων, μικρότερων ή μεγαλύτερων, η οικονομική πορεία της κυβέρνησης δεν αναμένεται να μεταβληθεί ιδιαίτερα την επαύριο του συνεδρίου. Έως ένα όριο όμως, το οποίο αποτυπώνουν και οι 53+ στο κείμενο θέσεών τους. «Είναι σαφές, λοιπόν, ότι αν συνεχιστούν οι εκβιασμοί και τα πραξικοπήματα από τους «δανειστές», προτιμάμε να πέσουμε αντιστεκόμενοι ηρωικά από εσωτερική ή εξωτερική τρόικα και όχι ταπεινωτικά από την ίδια την κοινωνία», αναφέρει στο σημείο για το αν η διακυβέρνηση είναι αυτοσκοπός η εσωκομματική τάση του ΣΥΡΙΖΑ. Παρόμοια σκέψη βρίσκεται και στο μυαλό υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών και συνδέεται με δύο παράγοντες: την πορεία της αξιολόγησης και το αν εν τέλει θα δοθεί ο οδικός χάρτης για το χρέος. Αν οι τρικλοποδίες αποδειχθούν...δυσυπέρβλητες και το χρέος ελέω Σόιμπλε δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, τότε, ενδεχομένως ο κ. Τσίπρας να κοιτάξει ξανά τις επιλογές του.
