Με μια ομιλία που θύμισε σε πολλούς τις πρώτες μέρες του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσιπρας επιχείρησε να στείλει χθες το απόγευμα από τη Βουλή ένα διπλό μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες: αφενός προς τους πολίτες, παρουσιάζοντας εκ νέου τον ΣΥΡΙΖΑ ως το κόμμα που, παρά το σκληρό οικονομικό πρόγραμμα, δεν είναι συνυφασμένο με τη διαπλοκή, σε αντίθεση με τη ΝΔ, αλλά και προς τη στελεχιακή βάση του κόμματος, η οποία έχει συμμετάσχει χλιαρά στις προσυνεδριακές διαδικασίες, ενώ έχει στείλει και ηχηρά μηνύματα προς το Μαξίμου, καθώς πολλά κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, αλλά και προβεβλημένοι βουλευτές απέτυχαν να εκλεγούν έστω και σύνεδροι για το επερχόμενο συνέδριο-ορόσημο της Πέμπτης.
«Αυτός ήταν ο Τσιπρας που ξέραμε», έλεγε εμφανώς ικανοποιημένο στο Insider.gr το απόγευμα της Δευτέρας κυβερνητικό στέλεχος και η αλήθεια είναι πως η ομιλία του πρωθυπουργού θύμισε κάτι από τις πρώτες του μέρες, μιας και το αντικείμενο της συζήτησης ήταν προνομιακό για τα κόμματα της συγκυβέρνησης, όπως παραδέχονταν ακόμα και στελέχη της ΝΔ.
Ο κ. Τσιπρας εμφανίστηκε οξύς, πολιτικά επιθετικός και άνοιξε κατά την πρωτολογία του μια σειρά από θέματα, στα οποία κυβερνητικές πηγές εκτιμούσαν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ουδέποτε απάντησε κατ' ουσίαν. Ο πρωθυπουργός έθεσε, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της 27χρονης μη αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, τον διαγωνισμό της Digea, τη μη συγκρότηση ΕΣΡ με ευθύνη-κατά τον ίδιο-της ΝΔ, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τον ρόλο των κ.κ. Μάναλη, Μουσσά και Ζευγώλη στην υπόθεση της Τράπεζας Αττικής, το σκάνδαλο ΚΕΕΛΠΝΟ, την υπόθεση του Κήρυκα Χανίων και φυσικά τη Siemens, με την οποία και έκλεισε την ομιλία του. Επρόκειτο για στρατηγική επιλογή του κ. Τσίπρα, ο οποίος ήθελε να υπενθυμίσει στους πολίτες τον «εναγκαλισμό των παλαιών κομμάτων και ιδίως της ΝΔ με τη διαπλοκή, παρά την προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη να ενδυθεί τον μανδύα του άσπιλου», όπως έλεγε χαρακτηριστικά στο Insider.gr κυβερνητικό στέλεχος.
Η αλήθεια είναι πως, με δεδομένη τη διαρκή οικονομική επιβάρυνση για τους πολίτες, ο πρωθυπουργός αναζητούσε ένα πολιτικό όχημα, προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα και να βγει από τη δύσκολη θέση, στην οποία είχε βρεθεί μετά και τις εξελίξεις στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, με ιδιαίτερη αναφορά στην υπόθεση Καλογρίτσα, στα όσα ήρθαν στο φως για την Τράπεζα Αττικής, αλλά και στον έλεγχο πόθεν έσχες από την Επιτροπή Διενέργειας του Διαγωνισμού. Αυτό το όχημα δεν είναι άλλο από την επανακάμπτουσα συζήτηση για τη διαπλοκή, με τον κ. Τσίπρα να διαχωρίζει τη θέση αυτού και του ΣΥΡΙΖΑ από τα κόμματα που κυβερνούσαν τα προηγούμενα χρόνια. Συνεργάτες του πρωθυπουργού έβλεπαν δε μετά το πέρας της μακράς συνεδρίασης καθαρή πολιτική επικράτηση έναντι του κ. Μητσοτάκη, με δεδομένο, όπως έλεγαν, πως «ο κ. Μητσοτάκης δεν απάντησε επίθεση της ουσίας σε κανένα ερώτημα», ενώ και ο ίδιος ο πρωθυπουργός κατά τη δευτερολογία του υπογράμμισε πως ο κ. Μητσοτάκης δεν είπε τίποτα για την ταμπακιέρα.
Παράλληλα, η επιλογή του κ. Τσίπρα να απλώσει στο κοινοβουλευτικό πεδίο συγκεκριμένες υποθέσεις, τις οποίες ο ίδιος προσδιόρισε ως σκανδαλώδεις, αλλά και η απευθείας αντιπαράθεση του με συγκεκριμένα πρόσωπα, όπως π.χ.με τον Δημήτρη Κοντομηνά, για τον οποίο χρησιμοποίησε πρωτοφανούς σκληρότητας γλώσσα, έπρεπε, με βάση τους πρωθυπουργικού σχεδιασμούς να λειτουργήσει ως «καμπανάκι» για την κομματική βάση και για τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. «Αυτοί είναι απέναντί μας και μας πολεμούν με κάθε τρόπο που έχουν», θα μπορούσε να συνοψίζεται η επιλογή του κ. Τσίπρα, ο οποίος εκ νέου θύμισε ποιοι βρίσκονται στην άλλη πλευρά του ποταμού. Άλλωστε, το αμέσως επόμενο διάστημα ο κ. Τσιπρας θα βρεθεί αντιμέτωπος με την κομματική βάση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία έχει αντιδράσει παγωμένα κατά τη διάρκεια της προσυνεδριακής διαδικασίας. Έτσι, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αξιοποιήσει τη χθεσινή συζήτηση ως μέσο συσπείρωσης του κόμματός του και επαναπροσέγγισης ψηφοφόρων, οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ και εντοπίζονται δημοσκοπικά στη δεξαμενή των αναποφάσιστων ή στους...αποφασισμένους για αποχή.
Τούτων δοθέντων, για το Μέγαρο Μαξίμου το δίπολο «εμείς εναντίον της διαπλοκής που προσπαθεί να μας ρίξει» παραμένει ισχυρό και όχι απλά ως ρητορικό σχήμα, αλλά ως στρατηγική επιλογή και ως συγκολλητική ουσία. Και περιγράφεται ανάγλυφα σε μια φράση που είπε ο κ. Τσιπρας προς το τέλος της πρωτολογίας του: «Νομίζω δεν υπάρχει κανένας Έλληνας πολίτης που να μην έχει καταλάβει ότι σε αυτόν τον τόπο διεξάγεται ένας μεγάλος πόλεμος. Από τη μια μεριά οι δυνάμεις της διαπλοκής, της διαφθοράς, της φοροαποφυγής, που λεηλάτησαν την οικονομία και την κοινωνία, χρεοκόπησαν τη χώρα, προσπαθούν λυσσαλέα για την παλινόρθωση του παλαιού πολιτικού συστήματος, για να επιστρέψουμε στις πρακτικές του πελατειακού κράτους, των εξυπηρετήσεων, της παρανομίας και των εκβιασμών», υπογράμμισε και αμέσως εξέθεσε την άλλη πλευρά του διπόλου. «Από την άλλη μεριά βρίσκονται οι υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας. Και με αυτές τις υγιείς δυνάμεις θέλει να είναι η Κυβέρνηση, που παρά τους περιορισμούς, παρά το χάος που δημιούργησαν σαράντα χρόνια διάβρωσης και παρακμής κάθε θεσμού στον τόπο, κάθε ηθικής και κάθε αξίας, προσπαθούμε να βάλουμε μια τάξη σε αυτόν τον τόπο», υπογράμμισε. «Θα πάμε μέχρι το τέλος και θα τα καταφέρουμε», τόνισε δε ο πρωθυπουργός στο τέλος της δευτερολογία του, σε ακριβώς ίδιο τόνο.
Και ο νοών-ιδίως εντός της βάσης, στελεχιακής και κοινωνικής, του ΣΥΡΙΖΑ-νοείτω!
