Ροή
Φέτος, ο αλωνισμός των σιτηρών εξελίχθηκε σε μια ιστορία για πολύ γερά νεύρα. Δεν ήταν μόνο η υπέρμετρα βροχερή άνοιξη. Δεν ήταν μόνο οι χαμηλές τιμές των προιόντων οι οποίες κι ανακοινώθηκαν μετά την έναρξη του αλωνισμού. Δεν ήταν μόνο οι μύκητες και τα έντομα που εισέβαλαν στα χωράφια μας. Ήταν ότι δεν ξέρουμε να απαντήσουμε στη γνωστή ρήση: «Τι έχουν τα έρμα και ψοφούν;».
Κι εξηγούμαστε. Πέρυσι τέτοια εποχή το σιτάρι είχε 50 λεπτά το κιλό και οι αποδόσεις ήταν ικανοποιητικές. Αργότερα, η τιμή έπεσε πολύ, αλλά οι προσδοκίες εξακολουθούσαν να παραμένουν υψηλές. Ολοι μιλούσαν για τουλάχιστον 35 λεπτά το κιλό, βασιζόμενοι τόσο στα συμβόλαια που υπέγραψαν επιλεγμένες μεγάλες μεταποιητικές μονάδες όσο και στην κοινή λογική: «με τα έξοδα στο ζενίθ και την προτεραιότητα που θέτουν οι πάντες στη πρόληψη διατροφικής κρίσης, δεν μπορεί παρά η τιμή να σταθεί στη προφανή σχέση κόστος+λογικό κέρδος». Αυτό οδηγούσε στην περιοχή των 35 λεπτών το κιλό. Τίποτα μέχρι πριν ένα μήνα δεν έδειχνε τα 25 (-) λεπτά το κιλό που είναι η σημερινή τιμή.
Εχοντας κατά νου όλα αυτά, οι παραγωγοί καλλιέργησαν σιτάρι, πραγματικά επενδύοντας, αφού τα κόστη είχαν εκτοξευθεί σε ιστορικά υψηλά. Περίπου διπλάσια από την προηγούμενη καλλιεργητική χρονιά! Η περίοδος ξεκίνησε παράξενα, αφού οι πρώτες αναγκαίες για το φύτρωμα βροχές ήλθαν καθυστερημένα. Ούτε η συνέχεια ήταν καλή. Ο χειμώνας, με ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και σχεδόν χωρίς βροχές. Δηλαδή καθόλου χειμωνιάτικο σκηνικό για μια καθ’ εαυτού χειμωνιάτικη καλλιέργεια. Ολοι μας κάναμε τις συνήθεις εργασίες, κυρίως με βάση το ημερολόγιο, δηλαδή αυτό που ξέραμε, προσπαθώντας κατά το δοκούν ο καθένας να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Παρακολουθούμε τα πράγματα στενά, αλλά κανείς με επιστημονικό υπόβαθρο και θέση ευθύνης, δημόσια ή κοινωνική δεν βγήκε να πει οτι λόγω της παράξενης χρονιάς καλό θα ήταν να κάνετε αυτό ή εκείνο ή αντίθετα μην αλλάξετε τίποτα κι όλα καλά θα πάνε διότι η φύση αυτοπροσαρμόζεται. Πιθανόν να υπήρξαν κάποιες εξαιρέσεις που μας διέφυγαν. Μακάρι.
Φτάσαμε λοιπόν στον θερισμό, εν μέσω τεραστίων προβλημάτων με το καιρό. Οι αποδόσεις είναι αισθητά μειωμένες σε σχέση τόσο με πέρυσι όσο και με τις συνήθεις για κάθε περιοχή παραγωγές. Δεν είναι εύκολο εν μέσω εξέλιξης του γεγονότος να κάνεις εκτίμηση, αλλά και το μείον 20% σε κιλά ανά στρέμμα δεν θα ακουστεί υπερβολή.
Οπως αντιλαμβάνεστε, βρισκόμαστε σε ένα σκηνικό κλιματικής αλλαγής με ήπιο χειμώνα, βροχερή άνοιξη, κι ένα καλοκαίρι που καθυστέρησε πολύ να έλθει. Θα μπορούσε να ήταν ανάποδα ή οποιοσδήποτε άλλος συνδιασμός φανταστείτε. Ερώτημα που μας απασχολεί από τα περασμένα Χριστούγεννα: κάνουμε καλά με αυτά που κάνουμε ή χρειάζονται αλλαγές στις καλλιεργητικές μας εργασίες;
Το ερώτημα ήλθε μόλις χθες βράδυ, μιλώντας με τον ιδιοκτήτη της εταιρείας σποροπαραγωγής που προμηθευόμαστε το σπόρο, ο οποίος μου τηλεφώνησε να μάθει για τις αποδόσεις μου. «Με απασχολεί πολύ η διαχείριση του αζώτου» μου είπε, δηλαδή του πλέον κρίσιμου στοιχείου για την καλή απόδοση των σιτηρών. «Με τόσες καιρικές ανωμαλίες, με ζεστό χειμώνα με, με, με δεν μπορούν τα φυτά να αξιοποιήσουν το άζωτο όπως μέχρι τώρα, χρειάζεται μια προσαρμογή», συμπλήρωσε.
Εστω και αργά ακούστηκε μια απάντηση από ένα άνθρωπο με βαρύνουσα άποψη. Αλλά σε ένα τόσο τεράστιο θέμα, δεν αρκεί ούτε μια άποψη, ούτε ένας άνθρωπός, ούτε εκτιμήσεις από μια περιοχή. Χρειάζεται τεράστια προσπάθεια σε μορφή πανστρατιάς για να βρεθεί η νέα καλλιεργητική πρακτική στα σιτηρά, εάν θέλουμε να έχουμε επαρκείς ποσότητες για τον πληθυσμό και ικανοποιημένους αγρότες για να συνεχίσουν την καλλιέργεια.
Τα πράγματα δεν είναι καλά. Εχει επισημανθεί πολλές φορές. Οι λύσεις εκτός του οτι δεν είναι εύκολες, αφού έχουν εξισώσεις με πολλούς αγνώστους αλλά ούτε μπορούν και να περιμένουν.
Ο νέος Υπουργός Γεωργίας, θα ασχοληθεί, είμαστε βέβαιοι, κατά προτεραιότητα με τις εφαρμοστικές αποφάσεις της νέας ΚΑΠ, ώστε τα 2 δις επιδοτήσεις να δοθούν στην ώρα τους (λέμε τώρα…). Δεν είναι μικρό το θέμα. Αλλά και το να υπάρχει ψωμί σε όλα τα ελληνικά τραπέζια σε επαρκείς ποσότητες και λογικές τιμές είναι μάλλον ποιο σημαντικό.
Κι αν κρίνει κανείς από τις εξελίξεις τόσο στο χωράφι όσο και τον πληθωρισμό δεν προκύπτει χωρίς βάσανον οτι τα πράγματα θα είναι έτσι όπως τα επιθυμούμε.
