Ροή
Πέρασε ένας χρόνος από την ημέρα που η βεβαιότητα του εμβολίου έθρεψε τεράστιες προσδοκίες για το τέλος της πανδημίας. Παρ' όλα αυτά η πανδημία είναι ακόμα εδώ και μαζί της εμφανίσθηκε ένας πολύ παλιός γνώριμος από τη δεκαετία του '70, ο πληθωρισμός.
Όμως αυτή τη φορά κάτι παράδοξο συμβαίνει.
Ο χρυσός, το ιστορικά διαμορφωμένο asset εξασφάλισης απέναντι στον πληθωρισμό, την αβεβαιότητα και τη νομισματική υποτίμηση, δεν ακολουθεί μία ισχυρά ανοδική πορεία, όπως θα περίμενε κανείς υπό τις παρούσες συνθήκες.
Με δυσκολία τελευταία εγκαταστάθηκε λίγα δολάρια πάνω από το όριο των 1.800 δολ. ανά ουγγιά, αλλά δεν λέει να εκτιναχθεί προς τις 2.000, παρά την αυξανόμενη πληθωριστική πίεση.
Την επόμενη εβδομάδα αναμένονται νεότερα στοιχεία για τον πληθωρισμό σε ΗΠΑ και Ευρώπη και αναμφίβολα οι σχετικές τιμές θα γνωρίσουν νέα κινητικότητα, αλλά κανένας πλέον δεν περιμένει μία άμεση έκρηξη τιμών από τον χρυσό.
Όπως φαίνεται στο ακόλουθο διάγραμμα του Bloomberg (Διάγραμμα 1), οι προβλέψεις των οικονομολόγων παραμένουν ανοδικές, είτε στον ονομαστικό, είτε στο δομικό ΔΤΚ, παρά τη ρητορική των Κεντρικών Τραπεζών για παροδικά πληθωριστικά φαινόμενα. Παρ' όλα αυτά όμως οι τιμές του χρυσού παραμένουν συγκρατημένες, ενώ την ίδια στιγμή οι χρηματιστηριακές αγορές γνωρίζουν νέα υψηλά.
Το εντυπωσιακό όμως στοιχείο καταγράφεται στο δεύτερο διάγραμμα του Bloomberg. Σ' αυτό οι χρηματιστηριακές τιμές σε όρους χρυσού εμφανίζουν μία διαρκή άνοδο από το 2011 – 2012, με ένα σύντομο αρνητικό σπασμό όταν ξέσπασε η πανδημία τον Μάρτιο του 2020 (όταν ο χρυσός εκτοξεύτηκε για λίγο πριν διορθώσει και πάλι), για να επανέλθουν και πάλι ανοδικά.
Όμως αν δει κανείς τη συνολική πορεία της σχέσης τιμών του S&P από τη στιγμή της κατάρρευσης του Μπρέτον Γουντς τον Αύγουστο του 1971 και το πληθωριστικό ξέσπασμα της δεκαετίας του '70, παρατηρεί την... εκπληκτική αλήθεια ότι η σχέση χρυσού - μετοχών σε επίπεδο πραγματικών αξιών, βρίσκεται και σήμερα σχεδόν εκεί που ήταν το 1971 (!).
Η τεράστια διαφορά του σήμερα με το 1971, είναι ότι σήμερα οι όγκοι των παραγώγων χρυσού σε σχέση με τους πραγματικούς υπαρκτούς όγκους φυσικού χρυσού, δεν έχουν καμία σχέση με την αντίστοιχη αναλογία που υπήρχε πενήντα χρόνια πριν (1971)...
Αυτό σημαίνει ότι η έμμεση «χειραγώγηση» των τιμών του χρυσού μέσω του «χάρτινου» χρυσού, περιορίζει σημαντικά και ταυτόχρονα... ανεξέλεγκτα, τα περιθώρια παρέμβασης των κεντρικών τραπεζών, που παραμένουν όμως οι μεγαλύτεροι κάτοχοι φυσικού χρυσού σαν συναλλαγματικό απόθεμα.
Το αποτέλεσμα αυτής της νέας πραγματικότητας σήμερα σε σχέση με το 1971, έχει καταστήσει τη διαμόρφωση των τιμών του χρυσού «εν μέρει» ανεξέλεγκτη, γεγονός που καταγράφεται στο δεύτερο διάγραμμα συσχετισμού χρυσού – μετοχών, στο σκοτεινό... φόντο του οποίου «παίζουν» καθοριστικό ρόλο, πέραν των δύο αυτών μεταβλητών, οι αγορές ομολόγων και συναλλάγματος.
Στις οποίες βέβαια οι κεντρικές τράπεζες εξακολουθούν να είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού...
