Η προβληματική ελληνική επιχειρηματικότητα μέσα από τις τραπεζικές χορηγήσεις

Νικήτας Παπαντωνίου - Στέλιος Ορφανάκης
Viber Whatsapp Μοιράσου το
Η προβληματική ελληνική επιχειρηματικότητα μέσα από τις τραπεζικές χορηγήσεις

Τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια (ΜΕΔ) των Ελληνικών Τραπεζών, με στοιχεία Μαρτίου 2020 της ΤτΕ, τότε που ξεκίνησε η ελληνική οικονομία να χορεύει σε ρυθμούς COVID-19, ανέρχονταν στα 60,9 δισ. ευρώ, αποτελώντας το 40% των δανείων τους. Περίπου το 62% των δανείων, που έχουν δώσει οι τράπεζες, έχουν κατευθυνθεί προς τις επιχειρήσεις. Ενδιαφέρον είναι να τονιστεί ότι, από το σύνολο των Μη Εξυπηρετούμενων Επιχειρηματικών Δανείων, περίπου το 43% προέρχεται από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και περίπου το 57% προέρχεται από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις. Μάλιστα, το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι στον κλάδο του τουρισμού / καταλυμάτων παρουσιάζεται υψηλό ποσοστό ΜΕΔ (27,6%), παρά τον εξωστρεφή χαρακτήρα και τη διευρυμένη συμβολή του στο ΑΕΠ. Τα νούμερα αυτά δείχνουν ότι δεν μπορεί ο καθένας να γίνει επιχειρηματίας, ακόμη και σε τομείς που αποδεδειγμένα έχουν χρήμα.

Επιπρόσθετα, το επόμενο που δείχνουν τα στοιχεία αυτά είναι ότι οι τομείς, που υποτίθεται αποτελούν την ατμομηχανή της Ελληνικής οικονομίας, έχουν πρακτικά αποτύχει, καθώς το Ελληνικό ξενοδοχείο αποτελεί μία επιχείρηση τόσο εντάσεως κεφαλαίου, όσο και εντάσεως εργασίας, δείχνοντας ότι τα στενά όρια της Ελληνικής πραγματικότητας δεν βοηθούν τέτοιου είδους επενδύσεις.

Με αυτά και με αυτά αποδεικνύεται ένα γνωστό ρητό για την κατασκευή ξενοδοχειακών επενδύσεων, ότι «ο επενδυτής χαίρεται την ημέρα που το φτιάχνει και την ημέρα που το πουλάει» γιατί στο ενδιάμεσο δουλεύει για όλους τους άλλους.

Με την πάροδο των χρόνων και βλέποντας πως κινείται η Ελληνική οικονομία την τελευταία δεκαετία, αποδεικνύεται ότι πριν το 2010 η Ελληνική οικονομία κινούνταν από την παραοικονομία και τα ναυτιλιακά κέρδη, ενώ τώρα που αυτά σταμάτησαν, η Ελληνική οικονομία έμεινε από καύσιμο. Σήμερα δε η Ελληνική οικονομία έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της πανδημίας μετά από μία σκληρή δεκαετία, όσον αφορά την δημοσιονομική πολιτική, που την οδήγησε σε πτώση του ΑΕΠ της χώρας κατά 24,2% την περίοδο 2008-2019, υπολογισμένο σε τρέχουσες τιμές, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.

Παράλληλα, η Ελληνική πολιτεία έχει μεριμνήσει εδώ και χρόνια να προστατεύει τον κακοπληρωτή, είτε ιδιώτη είτε επιχειρηματία με διάφορους τρόπους, όπως με νόμους προστασίας της πρώτης κατοικίας, ή με χρόνιες διαδικασίες πλειστηριασμού, που ουσιαστικά δίνουν μία αδικαιολόγητη παράταση ζωής σε ανθρώπους και εταιρείες, που απλά δεν σεβάστηκαν τις δανειακές τους υποχρεώσεις. Φυσικά δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι ο Έλληνας ως επαγγελματική καριέρα θεωρεί την υπαλληλική εξάρτηση ως τελευταίο καταφύγιο στην εξέλιξή του, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να οδηγεί πολλούς ανθρώπους στην επιχειρηματική δραστηριότητα, χωρίς να έχουν την κατάλληλη προσωπικότητα και γνώση. Η έλλειψη γνώσης παρατηρείται τόσο στο επίπεδο οικονομικής διαχείρισης καθώς ο Έλληνας επιχειρηματίας πολλές φορές μπερδεύει το ταμείο της εταιρείας με το δικό του όσο και στο λεγόμενο business development καθώς οι περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν παράγουν νέες υπηρεσίες ή προϊόντα αλλά λειτουργούν περισσότερο ως providers.

Οι ελληνικές τράπεζες – όσες απέμειναν- βιώσαν την τελευταία δεκαετία απώλεια πολλών εσόδων τους από τα κόκκινα δάνεια. Η απώλεια αυτή τις έκανε να αυξήσουν τις τραπεζικές χρεώσεις και κυρίως να αυξάνουν τα επιτόκια τους σε ένα περιβάλλον εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων, όπου το 60% των ομολόγων παγκοσμίως είναι σε αρνητικό επίπεδο, ενώ το άλλο 20% είναι κάτω από 1%. Είναι χαρακτηριστικό ότι το δεκαετές Ελληνικό ομόλογο έχει απόδοση κοντά στο 0,6% σε μία χώρα όπου το χρέος της αγγίζει το 200% και οι Ελληνικές επιχειρήσεις για τον Σεπτέμβριο του 2020 δανείζονται για περίοδο άνω των 5 ετών με 3.27% εκτός από την εισφορά του 0.6% που επιβάλλεται στα επιχειρηματικά δάνεια, ανεβάζοντας το χρηματοδοτικό κόστος στο 3.87% (με την εισφορά του 0,6%). Η εισφορά αυτή ισχύει από το 1975 με σκοπό τότε την επιδότηση των εξαγωγικών επιχειρήσεων….

Πολλές ελληνικές επιχειρήσεις είναι σίγουρα σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελληνική πολιτεία και αυτή, αντί να τους επιβραβεύει, τους χρεώνει ένα καπέλο της τάξης του 100% σε σχέση με το κόστος δανεισμού της χώρας, αναδεικνύοντας την Ελλάδα στο τραπεζικό κόστος ως την τελευταία σοβιετία της Ευρώπης. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι οι μικρομεσαίοι Έλληνες επιχειρηματίες δεν έχουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα τους οδηγήσουν στην επιτυχία, ειδικά μέσα σε ένα περιβάλλον καθόλου φιλικό στο επιχειρείν.

Ερχόμενοι στο σημερινό πολιτικό περιβάλλον, έχουμε μια κυβέρνηση, που 15 μήνες πριν τις εκλογές του 2019 και 15 μήνες μετά, διαδίδει ότι έχει έτοιμο οικονομικό πρόγραμμα και ότι από την αρχή της διακυβέρνησής της θα ερχόταν εκρηκτική ανάπτυξη, που θα μεταφραζόταν σε νέες εκατοντάδες χιλιάδες καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας. Το μόνο σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση ήταν αυτό που περιγράφηκε στην έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη κι αυτό πριν δύο μήνες!! Κάλιο αργά παρά ποτέ!

Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα έχει κάνει μερικές μικρές θετικές ενέργειες που επικοινωνιακά τις έχει μεγαλοποιήσει. Το καλό είναι ότι λόγω COVID-19 μας προέκυψαν 72 δισ. ευρώ μέσω ΕΕ. Το κακό είναι ότι η επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας, μέσω του διαμεσολαβητικού ρόλου των τραπεζών, απαιτεί την επίλυση του προβλήματος των Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ), κάτι που δεν έχει κάνει ακόμη η κυβέρνηση και παλεύει με τον ΗΡΑΚΛΗ Ι και ΙΙ. Πιθανόν η κυβέρνηση να ποντάρει στο ότι ίσως είναι πιο εύκολο για αυτή να φέρει στη χώρα ξένες τράπεζες-fund, που θα αναλάβουν το ρόλο, που δεν μπορούν να παίξουν οι ελληνικές τράπεζες. Αυτό θα είναι ένα καλό νέο για τη χώρα, όχι όμως για τις ελληνικές τράπεζες και τους κατόχους των μετοχών τους.

Το σίγουρο είναι ότι σε μερικά μόλις χρόνια από σήμερα θα έχουμε μια νέα επιχειρηματικότητα σε καλύτερη χρηματοοικονομική κατάσταση από αυτή που αντιμετωπίζει σήμερα. Προφανώς κάποιοι θα εξαφανιστούν αυτό που συμβαίνει στις επιχειρήσεις συμβαίνει και στη ζωή και λέγεται φυσική επιλογή. Ας ελπίσουμε ότι η νέα επιχειρηματικότητα που θα προκύψει θα είναι σε στέρεες βάσεις και θα μπορεί να καινοτομεί και να δημιουργεί υψηλή προστιθέμενη αξία. Σε αντίθετη περίπτωση σε 10 χρόνια από τώρα ένα παρόμοιο άρθρο σαν το σημερινό θα ξεκινά ως εξής: « Τα Μη Εξυπηρετούμενα Δάνεια (ΜΕΔ) των Ελληνικών Τραπεζών, με στοιχεία Μαρτίου 2030 της ΤτΕ, ανέρχονταν στα… »

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider