Ανεκπλήρωτες ιατρικές ανάγκες καταγράφει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας στον τομέα των νευρολογικών διαταραχών, προειδοποιώντας ότι λιγότερο από μία στις τρεις χώρες διεθνώς διαθέτουν εθνική στρατηγική για να αντιμετωπίσουν το διαρκώς αυξανόμενο φορτίο των νευρολογικών παθήσεων που συνολικά στην υφήλιο ευθύνονται για περισσότερους από 11 εκατομμύρια θανάτους ετησίως. Η έκθεση του ΠΟΥ φανερώνει πως οι νευρολογικές παθήσεις πλήττουν περισσότερο από το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, με το φορτίο τους να αφορά περισσότερους από 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους.
Στις 10 πιο συχνές νευρολογικές διαταραχές, οι οποίες συμβάλλουν καθοριστικά στο φορτίο της θνησιμότητας και της αναπηρίας, περιλαμβάνονται το εγκεφαλικό επεισόδιο, η νεογνική εγκεφαλοπάθεια, η ημικρανία η νόσος Αλτσχάιμερ, άλλες μορφές άνοιας, η διαβητική νευροπάθεια, η μηνιγγίτιδα, η ιδιοπαθής επιληψία, οι νευρολογικές επιπλοκές στο νεογνό που συνδέονται με τον πρόωρο τοκετό, ο αυτισμός και οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος και οι καρκίνοι του νευρικού συστήματος.
Επιπλέον, η έκθεση αναδεικνύει τις μεγάλες ελλείψεις σε ειδικευμένο προσωπικό, με τις χώρες χαμηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος να διαθέτουν τουλάχιστον 80 φορές λιγότερους νευρολόγους σε σύγκριση με τις χώρες υψηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος παρότι ο αντίκτυπος των νοσημάτων αυτών είναι υψηλός. Πολλές χώρες χαμηλού και μεσαίου κατά κεφαλήν εισοδήματος δεν διαθέτουν εθνικά σχέδια δράσης ούτε επαρκείς προϋπολογισμούς ούτε το απαιτούμενο ιατρικό προσωπικό, για να καλυφθούν οι ανάγκες των ασθενών.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απευθύνει έκκληση για συντονισμένη δράση ώστε να δοθεί προτεραιότητα στην υγεία του εγκεφάλου και να επεκταθούν οι μονάδες νευρολογικής φροντίδας για να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες ιατρικές ανάγκες. «Ένας στους τρεις ανθρώπους στον κόσμο ζει με μία νευρολογική πάθηση που επηρεάζει την εγκεφαλική του λειτουργία. Οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται σωστή φροντίδα υγείας» εξηγεί ο δρ. Jeremy Farrar, υποδιευθυντής του τομέα προαγωγής υγείας, πρόληψης και ελέγχου νοσημάτων στον ΠΟΥ.
Πολλές από τις νευρολογικές παθήσεις μπορούν να προληφθούν ή να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, ωστόσο αρκετά συστήματα υγείας ειδικά σε αγροτικές και δυσπρόσιτες περιοχές δεν διαθέτουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες. Επιπλέον, οι ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις αντιμετωπίζουν συχνά το στίγμα και τον κοινωνικό αποκλεισμό και δυσκολεύονται οικονομικά να τα βγάλουν πέρα. Οι νευρολογικές παθήσεις, όπως και ο καρκίνος δεν πλήττουν μόνο τον πάσχοντα αλλά ολόκληρη την οικογένεια και γι αυτό η στήριξη των ασθενών και των οικογενειών τους πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα στη χάραξη πολιτικών υγείας.
Τα δεδομένα της έρευνας
Η έρευνα για τις νευρολογικές παθήσεις του ΠΟΥ φανερώνει ότι μόνο το 53% των κρατών μελών (δηλαδή 102 κράτη από τα συνολικά 194) προσέφεραν στον Οργανισμό αξιόπιστα δεδομένα- γεγονός που συνεπάγεται ότι οι καταγραφές υστερούν στον τομέα της νευρολογίας.
Μόνο το 32% των κρατών μελών (δηλαδή 63 χώρες) διαθέτουν εθνική στρατηγική για τις νευρολογικές παθήσεις και μόνο το 18% (δηλαδή 34 χώρες) έχουν εξασφαλίσει χωριστή χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση αυτών των νοσημάτων.
Χωρίς τις κατάλληλες πολιτικές υγείας και την απαιτούμενη χρηματοδότηση, τα συστήματα υγείας παραμένουν κατακερματισμένα και ελλιπώς εξοπλισμένα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες των ασθενών και των οικογενειών τους.
Μπορεί σε αρκετές χώρες να έχουν γίνει βήματα προόδου αναφορικά με την ευαισθητοποίηση του κόσμου (με καμπάνιες ενημέρωσης) αλλά σημαντική βελτίωση για τους ασθενείς δεν μπορεί να υπάρξει αν τα συστήματα υγείας δεν διαθέτουν χρηματοδότηση και διεπιστημονική προσέγγιση.
Μειωμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας
Επιπλέον, η νέα έκθεση του ΠΟΥ δείχνει ότι μόνο το 25% των κρατών μελών (δηλαδή 49 χώρες) έχουν συμπεριλάβει τις νευρολογικές διαταραχές στην κάλυψη των προσφερόμενων υπηρεσιών. Για παράδειγμα, καταγράφονται ελλείψεις στις Μονάδες Εγκεφαλικών Επεισοδίων, στην παιδιατρική νευρολογία και στην αποκατάσταση και την ανακουφιστική φροντίδα. Τα περισσότερα κενά αφορούν τις αγροτικές περιοχές καθώς οι υπάρχουσες δομές είναι συσσωρευμένες στα αστικά κέντρα. Μεγάλη υστέρηση παρουσιάζει ο
αριθμός των ειδικευμένων γιατρών: Στις πιο φτωχές χώρες υπάρχουν διαθέσιμοι 82 φορές λιγότεροι νευρολόγοι ανά 100.000 πληθυσμού, σε σύγκριση με τις πιο πλούσιες χώρες. Συνεπώς πληθώρα ασθενών δεν έχουν έγκαιρη διάγνωση, ούτε λαμβάνουν έγκαιρα θεραπεία.
Οι νευρολογικοί ασθενείς χρειάζονται συχνά δια βίου φροντίδα, ωστόσο μόνο 46 κράτη προσφέρουν τέτοιες υπηρεσίες και μόνο 44 κράτη διαθέτουν και νομική προστασία. Οι περισσότεροι φροντιστές των νευρολογικών ασθενών είναι ανεπίσημοι και δεν έχουν κάποια στήριξη για το έργο που προσφέρουν από το κράτος. Για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και να καλυφθούν οι μεγάλες ανεκπλήρωτες ανάγκες, ο ΠΟΥ προτρέπει τις κυβερνήσεις να δώσουν προτεραιότητα στις νευρολογικές διαταραχές, ξεκινώντας από την καταγραφή αξιόπιστων δεδομένων καθώς ισχύει πως «όταν κάτι το μετράμε, μπορούμε και να το αντιμετωπίσουμε».
