Τα νησιά μας ήδη βουλιάζουν από την πρώτη απόβαση τουριστών και η Κως μία από τις ναυαρχίδες του ελληνικού τουρισμού, μαζί με την Ρόδο και την Κρήτη, ήδη φιλοξενεί μεγάλο όγκο κυρίως Γερμανών, αλλά και Σκανδιναβών, Άγγλων Σέρβων, Τούρκων, Ιταλών και Ρώσων τουριστών. Μάλιστα σύμφωνα με τους οδηγούς του ΚΤΕΛ Κω, δεν έχουν ξαναδεί τόσο κόσμο στον νησί τους αρχές Μαϊου και η τουριστική κίνηση προβλέπεται να σπάσει κάθε προηγούμενο ρεκόρ.
Ακόμα και στα πιο μικρά νησιά, σαν την Ανάφη των 220 μόνιμων κατοίκων έχουν ήδη εμφανιστεί οι πρώτοι ξένοι τουρίστες (Γάλλοι, Ισπανοί, Αργεντινοί, Γερμανοί και Σκανδιναβοί) ενώ στην Ψέριμο των 20 περίπου μόνιμων κατοίκων, καθημερινά δένουν τρία ογκώδη Καλύμνια πειρατικά καράβια που αναχωρούν από το λιμάνι στην Κω για ημερήσια κρουαζιέρα, με τα καταστρώματά τους ασφυκτικά γεμάτα.
Ανεπαρκής η πριμοδότηση για να πάνε γιατροί στα νησιά
Κάτω από αυτό το επιθυμητό αλλά τεράστιο τουριστικό βάρος, οι ελλείψεις των γιατρών στα κέντρα υγείας, τα περιφερειακά ιατρεία και τα νοσοκομεία της νησιωτικής Ελλάδας γίνονται ακόμα πιο έντονες. Την ίδια ώρα όσα μέτρα και να λαμβάνει η κυβέρνηση, αποδεικνύονται μη επαρκή, προκειμένου να καλυφθούν τα κενά και το πρόβλημα με τα χρόνια διογκώνεται. Θυμίζουμε στο σημείο αυτό, σύμφωνα και με διευκρινίσεις του υφυπουργού Υγείας Μάριου Θεμιστοκλέους πως οι γιατροί που επιθυμούν να μετακινηθούν για 2 μήνες στα νησιά των άγονων γραμμών λαμβάνουν πλέον αύξηση στο μισθό τους ύψους 2.100 ευρώ το μήνα, προκειμένου να καλυφθούν οι υπάρχουσες ανάγκες. Επιπλέον 3πλασιάζεται το επίδομα στις άγονες περιοχές. Από εκεί που ήταν περίπου 100 ευρώ το μήνα, αυτό πηγαίνει στα 300 ευρώ το μήνα και σε συγκεκριμένες ειδικότητες όπου εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα, το επίδομα συνολικά 6πλασιάζεται (σε δύσκολες περιοχές και στις δύσκολες ειδικότητες).
Μεγάλη πληγή οι αύξηση των ενοικίων και οι θερινές… «εξώσεις»
Ωστόσο ούτε μετά από αυτήν την παροχή δεν αντιμετωπίστηκε η κατάσταση. Το φαινόμενο της έλλειψης γιατρών πηγάζει πλέον κυρίως από την μη δυνατότητα εύρεσης στέγης σε λογική τιμή, με την οικονομική πριμοδότηση που δίνει το Υπ. Υγείας στους γιατρούς οι οποίοι θα στελεχώσουν τις δομές υγείας των νησιών να μοιάζει τελικά με ψίχουλα… μπροστά στην δυσθεώρητη αύξηση των ενοικίων κατά την θερινή περίοδο. Έτσι, το νοίκι που ζητούν οι ιδιοκτήτες των διαθέσιμων καταλυμάτων δεν μπορεί να καλυφθεί, με συνέπεια οι γιατροί να μην έχουν κίνητρο για να πάνε στα νησιά και το φαινόμενο δεν είναι αμιγώς ελληνικό.
Ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει το δημοφιλέστερο θέρετρο της Ισπανίας, η Ίμπιζα ή Ιμπίθα. «Συμβαίνει σε εμάς ακριβώς το ίδιο. Οι δομές Υγείας στενάζουν από την έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού ενώ το πρόβλημα επεκτείνεται και στα σχολεία της Ίμπιζα καθώς οι ιδιοκτήτες των καταλυμάτων ζητούν αστρονομικά ενοίκια από τους γιατρούς και τους δασκάλους για την θερινή σεζόν η οποία είναι και αρκετά διευρυμένη», μου μεταφέρει ο Πάμπλο με την κοπέλα του, ένα νεαρό ζευγάρι Ισπανών που κάνουν αυτή την εποχή πρώιμες διακοπές στην Ανάφη, ώστε να βρουν τα καταλύματα σε πιο προσιτή τιμή. Το νεαρό ζευγάρι από την Ισπανία προσθέτει ότι αν οι ενοικιαστές δεν μπορούν να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες τους ζητούν επιτακτικά να φύγουν, ή τους διώχνουν ούτως ή άλλως για να μοσχο-νοικιάζουν τα καταλύματα στους τουρίστες σε πολλαπλάσιο τίμημα, αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός ότι η Ίμπιζα θα μείνει χωρίς γιατρούς και χωρίς δασκάλους. Αντίστοιχες ιστορίες έχουμε ακούσει αμέτρητες εντός των συνόρων για τη Σέριφο, τη Μύλο και άλλα νησιά.
Μια κάποια λύση θα έδινε η αξιοποίηση κενών κτιρίων του Δήμου
Στα μεγαλύτερα νησιά όπως είναι η Κως, ντόπιοι που κάνουν την απογευματινή τους βόλτα μου μεταφέρουν το παράπονό τους για τον δήμαρχο Κω, Θεοδόση Νικηταρά, ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κενές κατοικίες όπως είναι για παράδειγμα το παλιό κτίριο της ταξιαρχίας στο λιμάνι ή και άλλα κτίρια τα οποία παραμένουν κενά, για να στεγάσει τους υγειονομικούς.
Σύμφωνα με τους Κώες, το πρόβλημα σκοντάφτει κυρίως στις δημοτικές αρχές οι οποίες δυστυχώς επιδεικνύουν χαρακτηριστική οκνηρία, ενώ δεν θα έπρεπε. Το νησί διαθέτει πληθώρα κενών κτιρίων και διαμερισμάτων τα οποία παραμένουν κλειστά και τα περισσότερα ανήκουν στο Δήμο, ενώ κάποια έχουν προέλθει από παλιές δωρεές ευεργετών.
Θα μπορούσαν οι γιατροί να έχουν δωρεάν ή επιδοτούμενη από την τοπική αυτοδιοίκηση διαμονή –αν η Κως εκμεταλλευόταν αυτά τα κενά κτίρια σε μια συνέργεια που θα βοηθούσε ένθεν κι εκείθεν, με τους υγειονομικούς να έχουν κίνητρο από την πολύ οικονομική διαμονή να υπηρετήσουν στο νησί και τα κτίρια να μην γερνούν με ταχύτατους ρυθμούς, καθώς πλέον δεν θα παραμένουν κλειστά.
Το συμπέρασμα είναι πως η πολιτική και η δημοτική βούληση αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για να λυθούν τα προβλήματα τα οποία διαιωνίζονται στη νησιωτική Ελλάδα και αυτή την εποχή αποκτούν ακόμα πιο ανησυχητικές διαστάσεις, καθώς τα βλέπουμε μέσα από τον μεγεθυντικό φακό της άφιξης αριθμού ρεκόρ τουριστών.
