Ροή
Οι γυάλινοι πύργοι εξακολουθούν να είναι παγίδες θανάτου για τα πουλιά και πλέον τοπικές αρχές και αρχιτέκτονες λαμβάνουν μέτρα για να περιορίσουν τον αριθμό των θανάτων των πουλιών εξαιτίας της πλάνης που προκαλούν οι προσόψεις των σύγχρονων κτιρίων που βρίσκονται μπροστά σε πάρκα, ποτάμια και ανοιχτούς χώρους.
Για ένα πουλί, το κτίριο από γυαλί και χαλκό αποτελεί έναν καθρέφτη που αντανακλά το πυκνό άλσος των δέντρων και αυτό μπορεί να το οδηγήσει σε ένα θανάσιμο λάθος. Η αντανάκλαση που μοιάζει με δέντρο, ωθεί ορθώς ένα πουλί να πετάξει κατά πάνω της, αναφέρει η Catherine Quayle, διευθύντρια κοινωνικών μέσων στο Wild Bird Fund.
Παλαιότερα το συγκεκριμένο θέμα δεν είχε λάβει διαστάσεις αλλά η πανδημί, η στροφή στην προστασία της πανίδας (ως χόμπι) αλλά και η συμβολή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των εργαλείων επεξεργασίας δεδομένων όπως το eBird και το dBird διευκόλυναν τη συλλογή νέων στοιχείων αναφορικά με το ρόλο των γυάλινων κτιρίων, τα οποία στις ΗΠΑ σκοτώνουν έως και ένα δισεκατομμύριο πτηνά ετησίως.
Ταυτόχρονα, μια νέα γενιά αστικών πάρκων προσέφερε στα πουλιά στις πυκνοκατοικημένες περιοχές περισσότερες θέσεις για να ξεκουραστούν. Παράλληλα αναπτύχθηκε και ένας άλλος, παράπλευρος τομέας, εκείνος των ακινήτων.Η μόδα για τα αστικά πάρκα δημιουργεί περισσότερη οικονομική ώθηση για την κατασκευή λαμπερών κτιρίων με μεγάλα παράθυρα απέναντι από τους αστικούς υγροτόπους, τα ξέφωτα και άλση.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αποτελεί η Νέα Υόρκη, όπου σχεδόν σε κάθε γειτονιά ορθώνονται οι γνωστοί γυάλινοι πύργοι. «Το Μανχάταν έχει καταστεί σε ένα γιγάντιο δολοφόνο πουλιών», λέει η Kate Orff, η βραβευμένη με MacArthur ιδρύτρια του στούντιο αρχιτεκτονικής τοπίου και αστικού σχεδιασμού SCAPE ενώ όπως εξηγεί, οι πελάτες προτιμούν αυτό τον τρόπο κατασκευής καθώς ζητούν να «χωρέσει λίγο τοπίο» στο κτίριο. Τα εντυπωσιακά γυάλινα κτίρια, όπως αναφέρουν εκπρόσωποι της αγοράς αποτελούν ένα μέσο επίδειξης ισχύος για τους ιδιοκτήτες και συχνά οι επενδυτές δεν κάνουν πίσω και προτιμούν να τίθεται σε κίνδυνο η ζωή των πτηνών.
Ωστόσο, εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, οι αρχιτέκτονες γνωρίζουν τρόπους με του οποίους μπορούν να αποτρέψουν αυτές τις θανάσιμες συγκρούσεις. Το Τορόντο ήταν ο πρώτος δήμος της Βόρειας Αμερικής που εφάρμοσε τις οδηγίες για την ασφάλεια των πτηνών το 2010. Η πόλη της Νέας Υόρκης εφάρμοσε ορισμένους δικούς της νόμους το 2021. Πρόκειται για τον Τοπικό Νόμο 15, ο οποίος επιβάλλει ο σχεδιασμός των νέων κατασκευών να είναι φιλικός προς τα πουλιά. Στην τελευταία του συνεδρίαση του έτους, το Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισε επίσης να απαιτήσει από τα κτίρια που ανήκουν στην πόλη και τα μισθωμένα κτίρια να απενεργοποιούν τον μη απαραίτητο φωτισμό τη νύχτα κατά την περίοδο αιχμής της μετανάστευσης.
Με λίγα λόγια, ο νέος νόμος σημαίνει ότι όλες οι νέες κατασκευές ή οι αντικαταστάσεις εξωτερικών υαλοπινάκων πρέπει να χρησιμοποιούν υλικά φιλικά προς τα πουλιά από το επίπεδο του δρόμου έως τα 75 πόδια, καθώς και σε οποιουσδήποτε παράλληλους γυάλινους τοίχους, γυάλινες κουπαστές και δίπλα σε οποιεσδήποτε πράσινες στέγες
Το τριμμένο γυαλί ή με σχέδια, η τοποθέτηση εξωτερικής οθόνης και το σβήσιμο των φώτων τη νύχτα μπορούν να μειώσουν σημαντικά τους θανάτους πτηνών.
Το καλύτερο παράδειγμα ασφαλούς μετασκευής ασφαλούς για τα πουλιά είναι κατά πολλούς το Javits Center του Μανχάταν, το οποίο χρειάστηκε πέντε χρόνια για να αντικαταστήσει το διαφανές γυαλί του συνεδριακού κέντρου με πάνελ καλυμμένα με μικροσκοπικές κεραμικές κουκκίδες ως μέρος μιας περιβαλλοντικής ανακατασκευής 500 εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτές οι κουκκίδες, οι οποίες είναι σχεδόν ανεπαίσθητες στο ανθρώπινο μάτι, μείωσαν τν θάνατο των πτηνών κατά 90% και την κατανάλωση ενέργειας κατά 26%.
Με πληροφορίες από το Bloomberg
