Ροή
«Θα ήθελα να αναφερθώ σε μερικούς άξονες που αποτελούν προτεραιότητες της πολιτικής μας και πώς συνδέονται αυτοί οι άξονες αντίστοιχα με το ενδιαφέρον το οποίο έχει το Συνέδριό σας» δήλωσε κατά την ομιλία του ο υπουργός Υγείας κ. Θάνος Πλεύρης, τονίζοντας πως «οι ασθενείς, από όποια πλευρά και αν δεις, το κομμάτι της Υγείας, από όποιο τομέα και αν το δεις, είναι οπωσδήποτε βασικός κρίκος στο κομμάτι της συνδιαμόρφωσης αντίληψης και πολιτικών.
Διότι όσο και να είναι ειδικός κάποιος στην απόφαση την οποία θα λάβει, αυτός ο οποίος έχει το πρόβλημα, σίγουρα είναι ο ίδιος ο οποίος έχει ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Με αυτήν την έννοια, ήδη και στις θεσμικές συναντήσεις που έχουμε κάνει, έχουμε πει ότι θα βρούμε ένα πλαίσιο συνεργασίας θεσμοθετημένης παρουσίας, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει μία εκπροσώπηση στο επίπεδο το οποίο θα φτάνουμε και τα αιτήματα τα οποία γίνονται. Θα αξιολογούνται και θα μπορούμε να διαμορφώνουμε μία καλύτερη πολιτική.
Θα χωρίσω την εισήγησή μου σε τομείς.
- Το πρώτο κομμάτι θα έχει να κάνει με το φάρμακο.
- Το δεύτερο κομμάτι θα έχει να κάνει με τον ΕΟΠΥΥ, που ήδη, ίσως, έχετε πληροφορηθεί ότι έχει γίνει μία αρχική παρουσίαση στο Υπουργικό Συμβούλιο και σύντομα θα δούμε όλους τους άξονες.
- Και το τρίτο κομμάτι έχει να κάνει με το Εθνικό Σύστημα Υγείας στο οποίο συμπεριλαμβάνεται οπωσδήποτε και το κομμάτι της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Αναφορικώς με το φάρμακο- που είναι ένας κρίσιμος τομέας και η φαρμακευτική πολιτική η οποία ακολουθείται αφορά τον Σύλλογό σας και τους ασθενείς- σε αυτό τον τομέα υπάρχει μία διαμορφωμένη πραγματικότητα στη χώρα. Έχουμε ένα clawback, το οποίο αν το δούμε αθροιστικά στο νοσοκομειακό, εξωνοσοκομειακό, αλλά και από τα λεγόμενα 1Α τα φάρμακα που δίδονται στις ιδιωτικές κλινικές, μιλάμε για υπέρβαση, η οποία ξεπερνάει το 1 δισεκατομμύριο.
Συνήθως φτάνει στο 1.200.000.000 ενδεχομένως και 1.300.000.000. Εδώ, λοιπόν, θα πρέπει να υπάρξει μία πολιτική που λίγο – πολύ σε επίπεδο εξαγγελιών, πάντοτε οι στοχεύσεις ήταν ίδιες, αλλά η πολιτική αυτή έπασχε στο κομμάτι της υλοποίησης, που έχει να κάνει από τη μία πλευρά με το να παραμένει η πρόσβαση των καινοτόμων και υψηλής θεραπευτικής αξίας φαρμάκων σε όλους τους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη, αλλά από την άλλη πλευρά να υπάρχει και έλεγχος της κατανάλωσης, ώστε αυτά τα φάρμακα να λαμβάνονται πραγματικά από τους ασθενείς που τα έχουν ανάγκη και οι ασθενείς που δεν χρειάζονται αυτές τις υψηλού επιπέδου θεραπείες, να μπορούν να έχουνε πρόσβαση στις θεραπείες οι οποίες δίνονται, δηλαδή είτε με γενόσημα ή με βιο-ομοειδή.
Κατά την εκτίμησή μου, το πρόβλημα του φαρμάκου στην Ελλάδα, δεν είχε να κάνει τόσο με τις τιμές ως τιμές, όσο με την κατανάλωση.
Συνεπώς, θα ακολουθήσουμε ένα μοντέλο, το οποίο σε πρώτη φάση θα δίνει τη δυνατότητα της διαπραγμάτευσης, που ήδη υπάρχει, αλλά αυτή η διαπραγμάτευση θα επεκταθεί σε όλες τις θεραπευτικές κατηγορίες υψηλών και καινοτόμων φαρμάκων, ώστε πραγματικά να μπορούν να λαμβάνονται οι εκπτώσεις, οι οποίες θέλει να λάβει το κράτος, να λάβει ο ΕΟΠΥΥ, ώστε να υπάρχουν αυτά τα φάρμακα, να λειτουργούν με μια λογική ασφάλειας και οι εταιρίες θα ξέρουν ότι θα έχουν κλειστό προϋπολογισμό και μέσα στις εκπτώσεις τις οποίες θα παίρνουμε, θα συμπεριλαμβάνουμε ουσιαστικά ένα τέτοιο ποσό που να μπορεί να υπάρξει διαχείριση της δαπάνης του φαρμάκου.
Εκεί κρίσιμος παράγοντας είναι ότι υποχρεωτικά σε αυτές τις διαπραγματεύσεις θα πρέπει να ελέγχεται και η κατανάλωση η οποία γίνεται στις άλλες χώρες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν μπορεί να υπάρχουν καταναλώσεις τρεις φορές και τέσσερις φορές πάνω, εκτός βέβαια αν υπάρχουν ιδιαιτερότητες της χώρας που δικαιολογούν αυτήν την κατανάλωση.
Άρα, ένα μεγάλο κομμάτι θα έχει να κάνει, να διασφαλίσουμε τα υψηλού επιπέδου καινοτόμα φάρμακα, αλλά με διαπραγμάτευση που και εκεί οι εταιρείες κερδίζουν γιατί δίνοντας ως έκπτωση, διατηρούν μία τιμή που μπορεί να τους βοηθάει στη γενικότερη πολιτική των εταιριών τους, αλλά αντιστοίχως θα έχει πάρει ο Οργανισμός τις εκπτώσεις τις οποίες μπορεί, για να βρίσκονται μέσα στη λίστα.
Και από την άλλη πλευρά θα γίνει μία επαναξιολόγηση φαρμάκων, κατά πόσο αυτά είναι τέτοια θεραπευτικής αξίας, που δικαιολογούν την παρουσία στη σχετική λίστα και αναφερόμαστε κυρίως σε χαμηλής θεραπευτικής αξίας φάρμακα.
Εκεί, πάλι, θα μπορούσαν να υπάρχουν κλειστοί προϋπολογισμοί, καθώς πολλές φορές δεν δικαιολογούνται οι υπερβάσεις μέσα στη θετική λίστα σε καθόλου ευκαταφρόνητα φάρμακα, αλλά οπωσδήποτε όχι υψηλής θεραπευτικής αξίας, όπως είναι οι βιταμίνες.
Αυτά, λοιπόν, θα είναι κάποια άμεσα μέτρα διότι η μεγάλη κουβέντα που πάντα κάναμε ήταν και η δημιουργία των θεραπευτικών πρωτοκόλλων που πρέπει να γίνουν και ο έλεγχος συνταγογράφησης των ιατρών.
Όμως αυτά έχουν υποχρεωτικά ένα χρονικό πλαίσιο εφαρμογής. Θα πρέπει όμως άμεσα σιγά – σιγά να μπαίνουμε σε τέτοια λογική.
Όπως ξέρετε, η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει λάβει μία απόφαση και πλέον έχουμε μία συνυπαιτιότητα στο clawback που δείχνει και τη βούλησή μας να το μειώσουμε και να το εξορθολογήσουμε.
Από τα επόμενα χρόνια, γνωρίζετε ότι για κάθε στόχο τον οποίο δεν πιάνουμε από τον κρατικό προϋπολογισμό θα γίνεται αντίστοιχη ενίσχυση του φαρμάκου.
Θεωρούμε ότι εξορθολογίζοντας τη φαρμακευτική πολιτική, χωρίς να χαθεί πρόσβαση στα φάρμακα από τους ασθενείς, αλλά ελέγχοντας την κατανάλωση θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο και να δούμε πραγματικά ποια είναι η ανάγκη του προϋπολογισμού στο φάρμακο.
Ξέρετε, πολλές φορές ξεκινάμε ανάποδα. Στις διαπραγματεύσεις που γίνονται με τη φαρμακοβιομηχανία, αυτό θα το έχουν περάσει όλοι οι Υπουργοί, ξεκινάμε εάν υποχρηματοδοτείται ο προϋπολογισμός του φαρμάκου.
Ας κάνουμε όλα αυτά τα οποία πρέπει για να ελεγχθεί η υπέρβαση και μετά πραγματικά να δούμε ποιο είναι αυτό το νούμερο και πώς πρέπει να στηριχθεί.
Εκεί, λοιπόν, η παρουσία των ασθενών καταλαβαίνετε ότι είναι πάρα πολύ κρίσιμη, και το λέμε ευθέως, και στο κομμάτι της διαπραγμάτευσης για τις θεραπευτικές αξίες, αλλά και στο κομμάτι της εν γένει παρουσίας στη θετική – αρνητική λίστα.
Και μάλιστα θα μπούμε και σε μία λογική ενδεχομένως κλειστών προϋπολογισμών ανά κατηγορίες φαρμάκων, έτσι ώστε το clawback να επιβαρύνει αντίστοιχα τις κατηγορίες.
Αυτά όλα θα παρουσιαστούν άμεσα και σε όσους τους αφορούν και σίγουρα αυτή θα είναι η λογική μου. Ενημέρωσα και τον Πρόεδρο πριν ακόμα κατατεθεί το Νομοσχέδιο, ακόμα και στο κομμάτι της Αντιπολίτευσης θα υπάρχει πλήρη ενημέρωση των κανόνων που θέλουμε να βάλουμε με ενημέρωση και στο κομμάτι του ΕΟΠΥΥ και στο κομμάτι του φαρμάκου.
Στο κομμάτι του ΕΟΠΥΥ τώρα, που είναι ο δεύτερος μεγάλος πυλώνας, η επιθυμία της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας είναι να υπάρξει αξιολόγηση των παρόχων που συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ.
Ο ΕΟΠΥΥ είναι ένας ασφαλιστικός Οργανισμός, ο οποίος στην πραγματικότητα θα πρέπει να δίνει αναφορά σε εσάς και στους ασφαλισμένους, στους ασθενείς οι οποίοι είναι ασφαλισμένοι και στους ασφαλισμένους εν γένει.
Εκεί, λοιπόν, έχει συμβεί μία στρέβλωση και εδώ πρέπει να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς απέναντι στους ιδιώτες παρόχους. Δεν είναι δουλειά του ΕΟΠΥΥ, οποιοσδήποτε θέλει να δραστηριοποιηθεί στο κομμάτι της Υγείας να έχει αποκούμπι τον ΕΟΠΥΥ.
Ο ΕΟΠΥΥ δίνει αναφορά στους ασφαλισμένους. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτό; Ότι θα πρέπει να αξιολογήσει τις υπηρεσίες που λαμβάνει και να απαιτεί ποιοτικές υπηρεσίες, να αναβαθμίσει το επίπεδο της παρεχόμενης υπηρεσίας και παράλληλα, επειδή πάντοτε μιλάμε για ποσοτικές αναφορές, είτε είναι από το rebate ή το οτιδήποτε, θα πρέπει να υπάρχει και μία ποιοτική διαβάθμιση.
Πράγμα που σημαίνει ότι εσείς που είστε ασθενείς θα ξέρετε ότι πηγαίνοντας στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει μία κλιμάκωση παροχής υπηρεσιών αναλόγως με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια, τι μηχάνημα έχεις, τι ειδικότητες έχεις, αν έχεις κλίνες ΜΕΘ, αναφέρομαι δευτεροβάθμια.
Θα είναι αντικειμενικότατα, μετρήσιμα κριτήρια. Και θα γνωρίζουν και οι πάροχοι έντιμα ότι εάν δεν έχεις ένα minimum το οποίο βάζει ο ΕΟΠΥΥ, που αυτό δεν είναι το minimum του να πάρεις άδεια να λειτουργείς, μπορεί ο ΕΟΠΥΥ να πει ότι εγώ δεν θέλω μηχανήματα πάνω από 10 ή πάνω από 15 χρόνια. Και αν θέλετε να συμβάλλεστε με τον ΕΟΠΥΥ, θα πρέπει να αναβαθμίσετε τις υπηρεσίες σας.
Άρα εκεί πραγματικά δίνουμε αναφορά στον ασφαλισμένο. Και όποιος έρχεται εδώ και πάει να κάνει μία κριτική «τι γίνεται με όλο τον κόσμο με τον οποίο βρίσκεται στην αγορά», η απάντηση είναι ευθεία: η υποχρέωση του ΕΟΠΥΥ είναι να παρέχει την καλύτερη και ποιοτικότερη υπηρεσία για τον ασφαλισμένο του και στην καλύτερη δυνατή τιμή όσο μπορεί να την πάρει. Δεν είναι να λύσει εν γένει το πρόβλημα όποιου θέλει να δραστηριοποιηθεί.
Θα ξεκινήσουμε, λοιπόν, με την κατηγοριοποίηση και τον εξορθολογισμό της ιδιωτικής υγείας. Οι ιδιώτες πάροχοι θα ξέρουν ότι το Κράτος συμβάλλεται μαζί τους δια του ΕΟΠΥΥ, όταν η υπηρεσία τους είναι αυτή την οποία θέλει να λαμβάνει.
Πιστεύω ότι αυτό θα αναβαθμίσει εν γένει την παρεχόμενη υπηρεσία και θα απεγκλωβίσει και πόρους, ώστε να μπορούν να δοθούν πραγματικά και να μπουν και άλλα πράγματα και άλλες υπηρεσίες που θέλουμε να έχουμε από τον ιδιωτικό τομέα.
Και ερχόμαστε στο κομμάτι του Εθνικού Συστήματος Υγείας που είναι βέβαια μία πολύ μεγαλύτερη και σύνθετη κουβέντα. Είναι ουσιαστικά μία μεγάλη συζήτηση, η οποία θα ανοίξει και ειδικά με τα διδάγματα που έχουμε από την πανδημία.
Έχουμε χρήματα τα οποία είναι σοβαρά κονδύλια που είναι από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το Ταμείο Ανάκαμψης έχει συγκεκριμένους τομείς στους οποίους πάνε τα χρήματα. Μεγάλο κομμάτι αυτών είναι στην ανασυγκρότηση υποδομών του Εθνικού Συστήματος Υγείας όπου ακολουθούνται όλα τα προγράμματα για να είμαστε στο χρόνο.
Είναι το κομμάτι που έχει να κάνει με την ψηφιοποίηση, πάρα πολύ σημαντική δραστηριότητα. Να σας πω κάτι απλό: Αυτή τη στιγμή εφημερεύει ένα νοσοκομείο, πηγαίνει κάποιος, σχηματίζεται ένας φάκελος, δεν έμεινε μέσα, μετά από 4 μέρες εφημερεύει ένα άλλο, πηγαίνει σε ένα άλλο νοσοκομείο, δημιουργείται ένας νέος φάκελος.
Όλη αυτή η ψηφιοποίηση θα βοηθήσει και τον ψηφιακό φάκελο δεν πρέπει να τον δούμε μόνο σε επίπεδο «τι πόρους θα κερδίσουμε», γιατί θα κερδίσουμε πόρους. Ο ψηφιακός φάκελος του ασθενούς, στην πραγματικότητα, θα είναι ο βασικός έλεγχος των υπηρεσιών που λαμβάνουμε. Και τότε θα μπορούμε να μιλήσουμε σοβαρά για περιορισμό των δαπανών γιατί ανά πάσα στιγμή θα μπορείς να παρακολουθείς αν ο συγκεκριμένος ασθενής δικαιολογεί τις εξετάσεις που κάνει, αν δικαιολογεί τα φάρμακα τα οποία παίρνει και θα έχεις ένα πλήρες ιστορικό.
Αυτό μπορώ να σας πω ότι είναι σημαντικό στο κομμάτι της Οικονομίας αλλά και της Υγείας, να μπορούμε να σχηματίζουμε και να έχουμε ασφαλές Μητρώο Ασθενών.
Εδώ έρχεται λοιπόν και όλο το κομμάτι των προληπτικών εξετάσεων που η ειδοποιός διαφορά με το παρελθόν- γιατί δυνατότητες συνταγογράφησης εξετάσεων υπήρχαν- είναι ότι με όλο αυτό το Πρόγραμμα «Σ. Δοξιάδης» που θα υπάρχει στις πρωτοβάθμιες εξετάσεις- δεν θα περιμένεις να πάει ο άλλος να κινητοποιηθεί, να κάνει μια εξέταση.
Θέλουμε σε συνεργασία με το Ψηφιακής Πολιτικής, η ίδια η Πολιτεία να καλεί βάσει συγκεκριμένων χαρακτηριστικών τον πολίτη να πάει να κάνει την εξέταση και, φυσικά, να μην επιβαρύνεται με καμία συμμετοχή.
Στην πραγματικότητα, η φιλοσοφία είναι, αξιοποιώντας αυτά τα οποία έγιναν στο Πρόγραμμα Εμβολιασμού με την αποστολή SMS με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, να μπορεί ο πολίτης να κάνει μια εξέταση. Και τώρα το ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα και ως ασθενείς αλλά και όλοι οι επιστήμονες ότι αν υπάρχει μια ανταπόκριση σε συγκεκριμένα ηλικιακά κριτήρια θα μπορέσουμε, σε πολύ πρώιμο στάδιο, να βρούμε δυσάρεστες συνέπειες, οι οποίες μπορεί να υπάρξουν και να τις αντιμετωπίσουμε εγκαίρως και να δούμε και μια πραγματική επιδημιολογική εικόνα του πληθυσμού. Διότι φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε ότι ένα από τα βασικά προβλήματα που υπάρχουν είναι ότι πολλές φορές φτάνουμε απευθείας στο δεύτερο βαθμό, στη δευτεροβάθμια περίθαλψη για περιπτώσεις που θα μπορούσαμε να είχαμε προβλέψει και από τις δράσεις της Δημόσιας Υγείας με προληπτικές εξετάσεις, αλλά θα μπορούσαν να έχουν αξιολογηθεί και στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας και της προσπάθειας η οποία έχει γίνει με τον οικογενειακό γιατρό.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό, πλέον, να διαμορφώσουμε αυτό το πλαίσιο με τις προληπτικές εξετάσεις, ώστε να έχουμε μια εικόνα τουλάχιστον σε βασικές ασθένειες για το πώς είναι ο πληθυσμός και ποια είναι η πορεία.
Αυτό θα μας βοηθήσει στην πραγματικότητα να παρέχουμε καλύτερα το αγαθό της Υγείας.
Σε όλο αυτό το πλαίσιο έχουμε πει ότι είναι στη φιλοσοφία της Κυβέρνησής μας ότι δεν βλέπουμε δογματικά ή ανταγωνιστικά το θέμα «δημόσιος-ιδιωτικός τομέας». Όλοι έχουν χώρο σε όλο αυτό το πλαίσιο.
Το Υπουργείο Υγείας παρακολουθεί όλες τις δομές οι οποίες υπάρχουν, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα θα υπάρξουν και στο κομμάτι της δευτεροβάθμιας περίθαλψης και στο κομμάτι δηλαδή των χρημάτων που θα υπάρχουν από το RRF.
Αντίστοιχα θα υπάρχουν συμπράξεις σε όλο το πλαίσιο και στην Πρωτοβάθμια, όπου χρειαστεί. Θα ενισχυθούν οι ήδη υπάρχουσες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, οι οποίες έχουμε, αλλά αντίστοιχα, όπου χρειάζεται, και εκεί θα υπάρξει σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα. Στην πραγματικότητα εμείς θέλουμε να δούμε όλο τον υγειονομικό χάρτη με ένα γνώμονα: Την παροχή υπηρεσίας στον ασθενή.
Η παροχή, λοιπόν, υπηρεσίας και υγείας στον ασθενή σημαίνει ότι εμείς, η Πολιτεία, πρέπει να διασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή θεραπεία στους καλύτερους δυνατούς ποιοτικούς όρους.
Πιστεύω ότι πολλά από αυτά, επειδή ολοκληρώθηκε και ο χρόνος, θα δημιουργήσουν σίγουρα και αντιδράσεις, θα υπάρξει και ιδεολογική κουβέντα, θα υπάρξει και πολιτική αντιπαράθεση αλλά υπάρχει και ένα κομμάτι σε όλα αυτά που πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξουν και κοινές πολιτικές και στρατηγικές».
Και στο κομμάτι πως θα εξορθολογιστεί η δαπάνη στο φάρμακο και στο κομμάτι και στο κομμάτι πως θα μπορέσει ο ΕΟΠΥΥ να λειτουργεί με πιο ποιοτικούς ιδιώτες παρόχους.
Σίγουρα το γνωρίζω ότι στο κομμάτι των συμπράξεων και ιδιωτικών τομέων θα υπάρξει μια μεγάλη πολιτική αντιπαράθεση. Η βούληση της πολιτείας, της Κυβέρνησης είναι να μπορέσουμε τουλάχιστον σε αυτούς τους τομείς που μπορούμε να βρούμε αναφορά ευρύτερων συναινέσεων να τις επιλέξουμε.
Και θεωρώ και κλείνω με αυτό, ότι το κομμάτι που σας αφορά που είναι ο Σύλλογός σας, που είναι αυτά τα οποία διεκδικείτε και ο ρόλος ο οποίος μπορεί να έχετε είναι ένα σημείο που λίγο-πολύ θα υπάρξει μια συναίνεση ώστε να έχετε τον θεσμικό ρόλο που σας αναλογεί.
Παράλληλα όμως και το είπα και στις συζητήσεις που κάναμε πριν, θα πρέπει αυτός ο θεσμικός ρόλος να είναι ένας συγκεκριμένος θεσμικός ρόλος που θα συμβουλεύει την πολιτεία και θα συνδιαμορφώνει πολιτικές αλλά πάντοτε η πολιτεία θα είναι αυτή που θα πρέπει να βάζει τους κανόνες».
