Ροή
Η γερμανική οικονομία παρά την μεγάλη ανάπτυξή της το α' τρίμηνο, σχεδόν «πάγωσε» το β' τρίμηνο και το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει καθώς «τρέχει» το γ' τρίμηνο.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε «τεχνική» ύφεση και ο πληθωρισμός δεν δείχνει ακόμα αν έχει «κορυφωθεί».
Το ΔΝΤ μιλάει ανοικτά πλέον για την απειλή διολίσθησης σε παγκόσμια ύφεση.
Τι ακριβώς έρχεται; Η αβεβαιότητα εμφανίζεται να είναι το πλέον σταθερό στοιχείο καθώς οι μεγάλοι πρωταγωνιστές των εξελίξεων, ειδικά μετά το ξέσπασμα της πανδημίας την άνοιξη του 2020, οι κεντρικές τράπεζες, εμφανίζουν σημάδια αδυναμίας να δώσουν μια καθαρή προοπτική για το τι ακριβώς θα κάνουν από το φθινόπωρο.
Πολύ περισσότερο που οι γεωπολιτικές αναταραχές παραμένουν όλες ανοικτές και κάποιες, όπως αυτή μεταξύ Κίνας – ΗΠΑ να οξύνονται...
Το αδιέξοδο που αποτυπώνεται στην «κορνίζα της συγκυρίας» αναφέρει ξεκάθαρα πλέον ότι : ο πληθωρισμός έχει μπλοκάρει την πολιτική νομισματικής χαλάρωσης (QE), αυτή την οποία η ύφεση καθιστά (και πάλι)... αναγκαία.
Απέναντι στο αδιέξοδο αυτό η αμερικανική Fed αυξάνει τα επιτόκια για δεύτερη φορά κατά 0,75%, αλλά την ίδια στιγμή αφήνει να φανεί ότι ίσως αυτό είναι ο ψηλότερο σημείο που μπορεί να φτάσει, ανοίγοντας την προοπτική μιας ανάσχεσης του tapering που έχει ξεκινήσει από την άνοιξη.
Αιτία; Ίσως το γεγονός ότι παρά την παρατηρούμενη υψηλή απασχόληση η αμερικάνικη οικονομία «τεχνικά» είναι ήδη σε ύφεση.
Και η ύφεση κάποια στιγμή αυξάνει την ανεργία.
Και οι τόσο κρίσιμες ενδιάμεσες εκλογές του Νοέμβρη δεν μπορούν να γίνουν με την οικονομία να παράγει... πόνο (πληθωρισμό και ανεργία).
Χειρόφρενο στην ατμομηχανή
Στην Ευρώπη, η Γερμανική ατμομηχανή έχει αρχίσει να επιβραδύνει, έως και να «παγώνει», καθώς η «αλληλεγγύη» που ζήτησε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής από τον Ευρωπαϊκό Νότο για να εξασφαλίσει επάρκεια τροφοδοσίας φυσικού αερίου για την βιομηχανία της δεν βρήκε –και όχι άδικα αν σκεφτεί κανείς το τι συνέβη από το 2011 μέχρι το 2014– ανταπόκριση.
Ήδη μια μερίδα οικονομικών αναλυτών – μεταξύ αυτών και εκείνοι που διαχειρίζονται γιγάντια ομολογιακά funds - αρχίζει να βάζει στο τραπέζι των εκτιμήσεων για τον χειμώνα το ενδεχόμενο αυτή η συνολική εικόνα να οδηγήσει αναγκαστικά τις κεντρικές τράπεζες σε σταδιακή αναθεώρηση της νομισματικής σύσφιξης.
Ειδικά στην Ευρωζώνη, όπου πέραν των άλλων το ενδεχόμενο «κατακερματισμού» της αγοράς ομολόγων, δηλαδή της ισχυρής πίεσης των αγορών στα ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών όπως η Ιταλία, εν μέσω ύφεσης έχει αρχίσει να δείχνει τα δόντια της, βάζοντας επιπρόσθετα προβλήματα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η κα Λαγκάρντ είναι υποχρεωμένη να... τετραγωνίσει τον κύκλο, καθώς η επιμονή της για αύξηση των επιτοκίων πέραν του ότι οδηγεί στην «θυσία» της ανάκαμψης της οικονομίας στον βωμό του πληθωρισμού, την υποχρεώνει να ανοίξει τα χαρτιά της όσο αφορά την αποτελεσματικότητα αυτού του νέου μαγικού εργαλείου (TPI) που θα σταματήσει την «κερδοσκοπία» εις βάρος των υπερχρεωμένων...
Μπρος γκρεμός και πίσω... ρέμα.
Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτό συμβαίνει σε δύο οικονομικούς χώρους που έχουν απωθημένα... θέματα ιστορίας: η Ευρώπη (κυρίως η Γερμανία) με τον πληθωρισμό (1923) και οι ΗΠΑ με την ανεργία (1930)...
