Ροή
Η είδηση μπορεί να πει κανείς ότι πέρασε στα ψιλά παρά τον... όγκο της και σ' αυτό συνέβαλε η απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας, να αρνηθεί κάθε σχόλιο: 2 τόνοι χρυσού σε φυσική μορφή είναι το τελευταίο απόκτημα της Κεντρικής Τράπεζας της Ιρλανδίας.
Πρόκειται για μία μεγάλη αγορά χρυσού, μετά από δεκαετίες όχι μόνο για την Ιρλανδία αλλά και την Ευρωζώνη σαν σύνολο.
Η Κεντρική Τράπεζα της Ιρλανδίας είναι η πρώτη που κάνει μια τέτοια κίνηση στον χρυσό.
Στις δεκαετίες αυτές και ενώ δεν πραγματοποιήθηκαν αγορές χρυσού από τις Κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης, εν τούτοις πραγματοποιήθηκαν αξιοπρόσεκτα μεγάλες μεταφορές χρυσού από τις περιοχές φύλαξής του, όπως ΗΠΑ ή Μ. Βρετανία, προς ειδικά κατασκευασμένους χώρους φύλαξης από τους «ιδιοκτήτες» του στην Γερμανία και την Ολλανδία...
Παράλληλα Κεντρικές Τράπεζες εκτός Ευρωζώνης, όπως αυτή της Ουγγαρίας, την ίδια περίοδο πραγματοποίησαν σημαντικές αγορές χρυσού, που τώρα βρίσκονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στην Κεντρική Τράπεζα στην Βουδαπέστη.
Ανάλογης κλίμακας μεγάλες αγορές χρυσού έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια από περιοχές αναπτυσσόμενων οικονομιών, πέρα από την Κίνα, όπως η Ρωσία, η Ινδία, η Βραζιλία, η Σιγκαπούρη, κ.α., παρά το γεγονός ότι μετά το 1971, όλα τα εθνικά νομίσματα έχουν πάψει πλέον να στηρίζονται με σταθερές σχέσης ισοτιμίας με τον χρυσό και τα συναλλαγματικά αποθέματα των χωρών αφορούν κυρίως δολαριακά χαρτοφυλάκια, ή σε ευρω και πολύ λίγο σε γουάν.
Τα διαθέσιμα στοιχεία μάλιστα αναφέρουν μία αύξηση μέσα στο 2021 κοντά στο 36%, της αποθεματοποίησης χρυσού σε φυσική μορφή από τις Κεντρικές Τράπεζες σε σχέση με τον μέσο όρο της τελευταίας πενταετίας της δεκαετίας που έκλεισε το 2020.
Το παράδοξο είναι ότι παρά το περιορισμένο της προσφοράς χρυσού σε φυσική μορφή και την αυξημένη ζήτησή του από τις κεντρικές τράπεζες η δολαριακή τιμολόγησή του παραμένει σχετικά χαμηλή σε σχέση με την αρχική δολαριακή του «αξία» μετά την εξισορρόπησή δολαρίου - χρυσού στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήτοι περίπου μία δεκαετία μετά την κατάρρευση της συμφωνίας του Μπρέτον Γούντς (35 δολ/ουγκιά).
Με βάση εκείνη την ισορροπία θα έπρεπε σήμερα να τιμολογείται κοντά στα 3200 δολ αντί των 1800 δολ. γύρω από τα οποία κυμαίνεται το τελευταίο δίμηνο.
Το ενδιαφέρον πάντως είναι ότι η σχεδόν σταθερά ανοδική τάση του δολαρίου μέσα στο 2021 – που αναμένεται να συνεχιστεί λόγω της νομισματικής πολιτικής που ακολουθεί πλέον η Fed – δεν φαίνεται να ακυρώνει την ενίσχυση της δολαριακής τιμολόγησης του χρυσού παρά τα σκαμπανευάσματα.
Ορισμένοι αναλυτές που ασχολούνται με τον χρυσό επιμένουν στην άποψη της αρνητικής «χειραγώγησης» της τιμής του χρυσού, μέσω της αγοράς παραγώγων καθώς είναι κοινό μυστικό πλέον ότι ο «χάρτινος χρυσός» δεν έχει καμία σχέση με τον φυσικό χρυσό όσο αφορά την διαθέσιμη σε κάθε φυσική μορφή ποσότητα του πολύτιμου μετάλλου.
Οι εξελίξεις βέβαια στο μέτωπο του πληθωρισμού ενδεχομένως «εξηγούν» το αυξημένο ενδιαφέρον των κεντρικών τραπεζών για τον χρυσό, που όμως όπου και όταν εκδηλώνεται προκαλεί περιορισμένες προς το παρόν αντιδράσεις στις χρηματαγορές.
Το γεγονός ότι στην Γερμανία o εναρμονισμένος δείκτης τιμών εκτινάχθηκε τον Νοέμβριο στο 6%, με αύξηση 4,6% από τον Οκτώβριο, ήτοι σε επίπεδα που πρέπει να γυρίσει κανείς πίσω μία δεκαετία και περισσότερο πριν από την κυκλοφορία του ευρώ για να την συναντήσει, είναι ενδεικτικό των «πηγών» της ανησυχίας που επικρατεί και του αυξημένου ενδιαφέροντος για τον χρυσό.
Πολύ περισσότερο μάλιστα που η ίδια τάση καταγράφεται σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές οικονομίες με κάποιες διαφοροποιήσεις, αλλά με γενικό χαρακτηριστικό τις μεγάλες αυξήσεις σε τρόφιμα και ενέργεια...
