Ροή
Δέκα ημέρες πριν την έναρξη των διερευνητικών επαφών η Τουρκία συντηρεί τους υψηλούς τόνους επιμένοντας στο προκλητικό δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και κατηγορώντας παράλληλα την Ελλάδα πως με τις κινήσεις της αυξάνει την ένταση στην περιοχή.
Απαντώντας τώρα στην προσπάθειά της Άγκυρας να διευρύνει την ατζέντα του διαλόγου η Αθήνα ξεκαθαρίζει πως το πλαίσιο είναι καθορισμένο, ενώ ο Νίκος Δένδιας υπενθύμισε σήμερα πως αναγκαία συνθήκη είναι οι γείτονες να απέχουν από προκλητικές ενέργειες. «Υπογραμμίζω τη σημασία της διασφάλισης μιας ομαλής συνέχειας αυτών των συνομιλιών και την ανάγκη η Τουρκία να απέχει από κάθε προκλητική ενέργεια» είπε χθες ο Νίκος Δένδιας στη διάρκεια της συνάντησής του με τον υπουργό Εξωτερικών της Βόρειας Μακεδονίας, Μπουγιάρ Οσμάνι, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος υπενθύμισε πως η Ευρώπη έχει προειδοποιήσει με κυρώσεις την Άγκυρα, εάν δεν συμμορφωθεί. Στελέχη της κυβέρνησης Ερντογάν πάντως μιλούν για ιστορικά δικαιώματα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έριξε τις ευθύνες στην Αθήνα για την ένταση στην περιοχή.
Οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων προκαλούν προβληματισμό στην ελληνική πλευρά αφού το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναμένεται να πραγματοποιηθούν οι συνομιλίες θα μπορούσε να υπομονεύσει και το κλίμα των συζητήσεων. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι δυο πλευρές θα ξεκινήσουν τη συζήτησή τους από εκεί που την άφησαν, τον Μάρτιο του 2016, αλλά δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο το εάν η Τουρκία διατηρεί το ίδιο πνεύμα. Γνώστες του παρασκηνίου υπενθυμίζουν πως οι δυο πλευρές ήταν πραγματικά κοντά μόνο στην περίοδο 2003 – 2004, κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες, με την Τουρκία να επενδύει στην Ευρωπαϊκή της προοπτική. Το πεδίο σύγκλισης των δυο πλευρών αφορούσε τότε το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης.
Από την άλλη πλευρά είναι σαφές πως η Άγκυρα επιζητά τη δημιουργία ενός ευνοϊκού για την ίδια κλίματος μακριά από προκλητικές ενέργειες, κυρίως ενόψει της αλλαγής της αμερικανικής διοίκησης και βέβαια υπό το φόβο σκλήρυνσης της στάσης των Ευρωπαίων μέχρι τον Μάρτιο και τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Υπό αυτή την έννοια και οι δυο χώρες φαίνεται πως θέλουν να κερδίσουν χρόνο. Η Τουρκία για να δοκιμάσει τα όρια «ευαισθησίας» του νέου Αμερικανικού συστήματος εξουσίας και η Ελλάδα για να οργανωθεί περαιτέρω, διπλωματικά και αμυντικά.
Πηγή: Reader
