Το Λονδίνο «πεθαίνει» - Τι συμβαίνει στη βρετανική πρωτεύουσα

Viber Whatsapp Μοιράσου το
Το Λονδίνο «πεθαίνει» - Τι συμβαίνει στη βρετανική πρωτεύουσα

Για το οικονομικό κέντρο του Λονδίνου, δεν υπάρχει καμία «καλή» συμφωνία για το Brexit. Ακόμη κι αν οι Βρετανοί διαπραγματευτές εξασφαλίσουν μια ευνοϊκή συμφωνία για τη χρηματοπιστωτική βιομηχανία της χώρας τους, η περιοχή του Λονδίνου δεν θα βγει αλώβητη από την απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το δημοψήφισμα του 2016 για το Brexit και οι πολιτικές αναταραχές που ακολούθησαν έχουν ήδη υπονομεύσει δύο από τους βασικούς παράγοντες της επιτυχίας της βρετανικής χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας: την ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της ηπειρωτικής Ευρώπης, και πάνω από 30 χρόνια φιλικών προς την αγορά πολιτικών από μια σειρά βρετανικών κυβερνήσεων - Συντηρητικών κι Εργατικών.

Έχει δοθεί μεγάλη προσοχή στον κίνδυνο ότι οι τραπεζίτες, οι έμποροι και άλλοι επαγγελματίες του χρηματοπιστωτικού τομέα θα αναγκαστούν να εγκαταλείψουν το Λονδίνο επειδή οι εργοδότες τους θα το βρουν νόμιμα ή πρακτικά πιο βολικό για να μετακομίσουν σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, ο πραγματικός κίνδυνος για την Μεγάλη Βρετανία δεν είναι οι τραπεζίτες που φεύγουν - είναι αυτοί που δεν θα πάνε.

«Είναι κρίσιμο για την πόλη να είναι σε θέση να προσελκύσει τα καλύτερα ταλέντα και αυτή είναι μια πρόκληση – κλειδί για τα επόμενα χρόνια», δήλωσε στο Politico ο Μάιλς Κέλιτς, Διευθύνων Σύμβουλος του TheCityUK, οργανισμός εμπορίου για τον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια πολιτική για τα ταλέντα, για να προσελκύσουμε όχι μόνο ανθρώπους που κινούνται μέσα σε επιχειρήσεις, αλλά και επιχειρηματίες από την Ευρώπη αλλά και από τον υπόλοιπο κόσμο».

Από τότε που η βρετανική χρηματοπιστωτική βιομηχανία υπέστη το «μεγάλο κτύπημα» όταν η τότε πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ άνοιξε τις άκαμπτες δομές της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό το 1986, η πόλη αναπτύχθηκε καθώς ξένα ταλέντα πήγαν για να βοηθήσουν στη διαχείριση των τεράστιων ροών κεφαλαίων που έφταναν στο Λονδίνο. Γάλλοι ποσοτικοί αναλυτές, Ινδοί έμποροι, Γερμανοί αναλυτές και Ελβετοί διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων αναπτύχθηκαν παράλληλα με τους Βρετανούς συναδέλφους τους.

Ο Δήμος του Λονδίνου είναι η πιο παγκοσμιοποιημένη βιομηχανία της χώρας όσον αφορά την προέλευση των εργαζομένων. Απασχολεί σχεδόν τριπλάσια άτομα παραπάνω που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό (41% του εργατικού τους δυναμικού) από ό, τι η οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου στο σύνολό της (14%). Από αυτά, 18% προέρχονται από την Ευρώπη και 23% από τον υπόλοιπο κόσμο.

«Τώρα, η πόλη μπορεί να χάσει μέχρι και 15% των εσόδων της αν το Brexit δεν είναι ομαλό και η κυβέρνηση φαίνεται πρόθυμη να δείξει ξένους την πόρτα της εξόδου», δήλωσε ένας Γάλλος τραπεζίτης με έδρα το Λονδίνο.

Είναι ανοιχτό το ερώτημα εάν το Ηνωμένο Βασίλειο θα επιτύχει τα επόμενα χρόνια να μοιάζει με την «ανοιχτή, προς τα έξω κοινωνία» που ο Κέλιτς λέει ότι πρέπει να είναι το Λονδίνο για να συνεχίσει να πετυχαίνει.

Μεταξύ των πληγών που προκάλεσε η συζήτηση του Brexit είναι η ομιλία της Βρετανίδας πρωθυπουργού Τερέζα Μέι το 2016. «Αν πιστεύετε ότι είστε πολίτης του κόσμου, είστε πολίτης του πουθενά. Δεν καταλαβαίνετε τι σημαίνει η ιθαγένεια», είπε.

«Επιλέγει να ερμηνεύσει το δημοψήφισμα ως ψήφο κατά της μετανάστευσης», δήλωσε ένας ανώτερος Βρετανός τραπεζίτης με έδρα το Λονδίνο που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμος. «Θα μπορούσε να είχε επιλέξει να πορευθεί με άλλο τρόπο, αλλά μετά από τη γκάφα της «πολίτης του κόσμου» και τώρα με το σκάνδαλο Windrush, πώς θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους ξένους να έρχονται και να εργάζονται εδώ;

Εχθρική προς τις επιχειρήσεις

Το δεύτερο εμπόδιο για να διατηρήσει η πόλη του Λονδίνου τη λάμψη της είναι η αξιοσημείωτη αλλαγή στο πολιτικό περιβάλλον. Από την Θάτσερ στον Τόνι Μπλερ στον Ντέιβιντ Κάμερον, οι πρωθυπουργοί του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών ευνόησαν την ανάπτυξη του χρηματοπιστωτικού κλάδου, κυρίως μέσω της προσέγγισης του κανονισμού-ελαφριάς προσέγγισης και των φιλικών φορολογικών καθεστώτων.

Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ένα ριζοσπαστικό Εργατικό Κόμμα με επικεφαλής τον Τζέρεμι Κόρμπιν ίσως και να μην απέχει πολύ από την εξουσία. Και η Μέι έχει καταστήσει σαφές ότι δεν θα είναι τόσο «φιλική» με την πόλη όπως ήταν οι προκάτοχοί της. Η χρηματοπιστωτική κρίση πριν από 10 χρόνια, ακολουθούμενη από χρόνια πτώσης των πραγματικών μισθών, έχει μετατοπίσει τις προτεραιότητες των Βουλευτών της κυβέρνησης όσον αφορά στην αντιμετώπιση της αριστεράς.

Όσο για το Εργατικό κόμμα, έχει υιοθετήσει ένα μανιφέστο για μια «καλύτερη, δικαιότερη Βρετανία» που μοιάζει να δείχνει ελάχιστη νοσταλγία για τις ημέρες δόξας του Λονδίνου.

Το κόμμα της αντιπολίτευσης θέλει ο κλάδος των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών να ασχοληθεί με την «πραγματική οικονομία», η οποία λέει ότι θα βασίζεται στο γερμανικό μοντέλο, το οποίο θεωρείται ως μια περίπτωση όπου οι τράπεζες αποφεύγουν την επικίνδυνη οικονομική συμπεριφορά και επικεντρώνονται στον δανεισμό προς τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές. Οι Εργατικοί σκοπεύουν επίσης να δημιουργήσουν μια «εθνική επενδυτική τράπεζα» για τη διοχέτευση πιστώσεων σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.

Μια τέτοια παρεμβατική προσέγγιση και η υπόσχεση να «μεταμορφωθεί ο τρόπος λειτουργίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος» δεν είναι ακριβώς η καλύτερη δυνατή διαφήμιση για μια αναγέννηση της πόλης.

Η πρόταση των εργατικών για την τοποθέτηση φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, για παράδειγμα, αντιτίθεται δυνατά στα οικονομικά λόμπι. Θα βασιζόταν σε ένα πρότυπο το οποίο ορισμένες κυβερνήσεις της ΕΕ έχουν συζητήσει εδώ και καιρό χωρίς όμως αποτέλεσμα, με μόνο έναν μικρό αριθμό χωρών να εξακολουθούν να διακηρύσσουν ενδιαφέρον για το μέτρο.

Ο Κέλιτς της CITYUK δεν συμμερίζεται πάντως τους φόβους μιας κυβέρνησης υπό την ηγεσία του Κόρμπιν, σημειώνοντας ότι σε οκτώ από τις 10 εκλογικές περιφέρειες με την υψηλότερη συγκέντρωση ψηφοφόρων που κινούνται επαγγελματικά στον οικονομικό τομέα, «οκτώ έχουν βουλευτή του Εργατικού Κόμματος». Αυτό μπορεί να βοηθήσει να πείσει το κόμμα, εάν έρθει στην εξουσία να έχει μια φιλική πολιτική προς το Λονδίνο.

«Επιπλέον», σημείωσε ο Βρετανός τραπεζίτης, «οι εκλογές είναι ακόμα τέσσερα χρόνια μακριά, οπότε δεν είναι ό,τι ο Κόρμπιν μας χτυπά στην πόρτα».

Ωστόσο, ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές του Ηνωμένου Βασιλείου έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται για το τι θα συμβεί αν η Μέι χάσει κάποιο από τα μεγάλα ζητήματα του Brexit που θα πρέπει να ψηφίσει το Κοινοβούλιο - πράγμα που σημαίνει ότι η προοπτική των εκλογών θα μπορούσε να είναι πλησιέστερη.

Είναι πολύ νωρίς για να στοιχηματίσει κανείς στο τέλος του Λονδίνου ως παγκόσμιο οικονομικό κέντρο οποιαδήποτε στιγμή σύντομα. Η επαγγελματική τεχνογνωσία, η εγκατεστημένη βάση τραπεζών, τα επενδυτικά κεφάλαια και οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, καθώς και η στρατηγική θέση μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ασίας, συμβάλλουν στην ευημερία της πόλης.

Αλλά ακόμα κι αν το Brexit κυλήσει ομαλά - ή «όσο το δυνατόν πιο ομαλά, λαμβάνοντας υπόψη το αναπόφευκτο τραύμα», όπως σημειώνει ένας διευθυντής αμοιβαίων κεφαλαίων που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του - δύο από τους κεντρικούς πυλώνες του πρόκειται να εξαφανιστούν.

Το συμπέρασμα του τραπεζίτη του Λονδίνου; «Χωρίς ξένα ταλέντα και μια φιλική κυβέρνηση, κατευθυνόμαστε σε δύσκολες στιγμές».

Πηγή: Politico.com

Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

gazzetta
gazzetta reader insider insider