«Η Παλαιστίνη είναι ένα κράτος που υπάρχει και δεν υπάρχει», αναφέρει σε δημοσίευμά του το BBC. Αναγνωρίζεται από πολλά κράτη διεθνώς, με τελευταία την αναγνώριση από τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Βρετανία την Κυριακή, στέλνει διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό και έχει ομάδες που αγωνίζονται σε διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όμως, λόγω της μακρόχρονης διαμάχης της με το Ισραήλ, η Παλαιστίνη δεν έχει διεθνώς καθορισμένα σύνορα, πρωτεύουσα και στρατό. Λόγω της ισραηλινής κατοχής της Δυτικής Όχθης, η Παλαιστινιακή Αρχή που ιδρύθηκε μετά από ειρηνευτικές συνομιλίες το 1990 δεν έχει πλήρη έλεγχο της γης και των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτήν. Η Γάζα, όπου το Ισραήλ είναι επίσης κυρίαρχη δύναμη, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός καταστροφικού πολέμου.
Με δεδομένο το καθεστώς της Παλαιστίνης ως ένα οιονεί κράτος, η πράξη της αναγνώρισης παραμένει μία συμβολική διαδικασία. Αντιπροσωπεύει μία ισχυρή ηθική και πολιτική δήλωση αλλά στην πράξη δεν σημαίνει και πολλά.
Ωστόσο ο συμβολισμός είναι ισχυρός. Όπως επισήμανε ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας σε ομιλία του στον ΟΗΕ τον Ιούλιο: «Η Βρετανία φέρει με ιδιαίτερο βάρος την ευθύνη να στηρίξει την λύση των δύο κρατών». Ο Λάμι αναφερόταν στην διακήρυξη του Μπαλφούρ του 1917 με την οποία εκφραζόταν η στήριξη της Βρετανίας στη δημιουργία ενός εθνικού κράτους για τον εβραϊκό λαό στην στην Παλαιστίνη».
