Δεν είναι απρόβλεπτες μόνο οι εμπορικές και δασμολογικές πολιτικές του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ. Εξίσου απρόβλεπτη και ανατρεπτική είναι και η στρατηγική του για τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία, καθώς η «αδελφική» σχέση του με τον Ρώσο ομόλογό του έχει διαταραχθεί μετά τη στροφή 180 μοιρών στο θέμα αμυντικού εξοπλισμού του Κιέβου. Όχι βεβαίως με το αζημίωτο, αφού θα ωφεληθούν οι αμερικανικές αμυντικές βιομηχανίες.
Ωστόσο, το χάος και η αβεβαιότητα που έχει δημιουργήσει ο πρόεδρος των ΗΠΑ στους εταίρους του από την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο πριν από έξι μήνες απαιτεί μια προσεκτική προσέγγιση στην αξιολόγηση της τελευταίας του μεταστροφής.
Ανατρέποντας την απόφαση του Πενταγώνου να σταματήσει τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία δύο εβδομάδες νωρίτερα, ο Τραμπ ανακοίνωσε τη Δευτέρα 14 Ιουλίου, παρουσία του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων στο Κίεβο. Συγκεκριμένα, η Ουκρανία θα έχει πρόσβαση στα ισχυρά συστήματα αεράμυνας Patriot που χρειάζεται απεγνωσμένα για να σταματήσει τις θανατηφόρες επιθέσεις με drones και πυραύλους που εξαπολύει κατά εκατοντάδες η Μόσχα εναντίον των πόλεών της.
Αυτές οι παραδόσεις θα χρησιμοποιήσουν μια νέα μέθοδο: Αντί για τις δωρεές που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, τα όπλα θα πωληθούν σε ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ, τα οποία στη συνέχεια θα τα διανείμουν στην Ουκρανία.
Η προσέγγιση αυτή επιτρέπει στον Τραμπ να πει στους ψηφοφόρους του ότι η επιχείρηση αυτή δεν θα κοστίζει τίποτα στον Αμερικανό φορολογούμενο έχοντας καταφέρει να μεταθέσει το βάρος της υποστήριξης της Ουκρανίας στους Ευρωπαίους. Αποφεύγει επίσης την ανάγκη να ζητήσει από το Κογκρέσο να εγκρίνει νέες δαπάνες για το Κίεβο.
Πρόκειται για ουσιαστική αλλαγή στάσης;
Η ανακοίνωση σηματοδότησε την πρώτη φορά που η κυβέρνηση Τραμπ, στη δεύτερη θητεία του, συμφωνεί να προμηθεύσει όπλα στην Ουκρανία. Μέχρι τώρα, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έπρεπε να αρκεστεί στις υπόλοιπες παραδόσεις που είχε εγκρίνει η ομάδα Μπάιντεν, με ελάχιστη σαφήνεια για το μέλλον. Επομένως, πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή. Είναι επίσης σημαντική για το Κίεβο και τους Ευρωπαίους συμμάχους του, οι οποίοι δεν είναι ακόμη έτοιμοι να αντικαταστήσουν πλήρως τις ΗΠΑ σε ορισμένες κατηγορίες στρατιωτικού εξοπλισμού.
Ωστόσο, δεν ισοδυναμεί με πλήρη ανατροπή. Ο Τραμπ εξέδωσε ταυτόχρονα τελεσίγραφο στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, δίνοντάς του 50 ημέρες για να καταλήξει σε κατάπαυση του πυρός, διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπος με εμπορικές κυρώσεις. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν έχει κρύψει την απογοήτευσή του για την πεισματική αντίσταση του ηγέτη του Κρεμλίνου στις προσπάθειες τερματισμού των εχθροπραξιών. Έχω λύσει πολλούς πολέμους τους τελευταίους τρεις μήνες, αλλά αυτόν δεν τον έχω καταφέρει ακόμα, δήλωσε ο Τραμπ την Τρίτη.
Το να κολακεύεις τον Πούτιν ενώ κακομεταχειρίζεσαι τον Ουκρανό πρόεδρο δεν έχει καταφέρει να μαλακώσει τον Ρώσο ηγέτη, επισημαίνει η Le Monde. Oύτε και υπάρχει λόγος να πιστέψει κάποιος ότι η απειλή κυρώσεων, το πεδίο εφαρμογής της οποίας παραμένει ασαφές, θα τον αιφνιδιάσει ή θα τον θορυβήσει περισσότερο.
Ο Πούτιν επιδιώκει τη δική του ατζέντα σε αυτή τη σύγκρουση: την επέκταση της εδαφικής κυριαρχίας του, μία θέση από την οποία ουδέποτε απομακρύνθηκε. Από την άλλη, ο Τραμπ έχει θέσει όρια στην αλλαγή πολιτικής του: Δεν έχει ακόμη αναγνωρίσει δημόσια ότι η Ρωσία είναι ο επιτιθέμενος και φρόντισε να διαψεύσει ένα δημοσίευμα των Financial Times που ισχυριζόταν ότι συζήτησε με τον Ζελένσκι την πιθανότητα πλήγματος της Μόσχας και της Αγίας Πετρούπολης. Συνεχίζει δε, να αποκλείει τον εφοδιασμό της Ουκρανίας με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Έτσι, ενώ υπήρξε μια αλλαγή στη στάση του Τραμπ απέναντι στην Ουκρανία, και είναι ευπρόσδεκτη, σε αυτό το στάδιο δυστυχώς δεν είναι αρκετή για να αλλάξει τη συνολική ισορροπία, σημειώνει η Le Monde.
Εξάλλου, οι σύντομοι χρονικοί ορίζοντές του και η έλλειψη σαφήνειας σχετικά με το τι ακριβώς θα κάνει για την Ουκρανία, που αποτελούν χαρακτηριστικά της ηγεσίας του, σημαίνουν ότι ο πιο κρίσιμος παράγοντας που εμποδίζει τον τερματισμό της σύγκρουσης θα παραμείνει αμετάβλητος. Και υπάρχουν ελάχιστοι λόγοι να πιστέψει κάποιος ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα αλλάξει τους δικούς του υπολογισμούς για έναν πόλεμο που θεωρεί ως ιστορική επιτακτική ανάγκη και που μπορεί να είναι υπαρξιακός για αυτόν πολιτικά, συμφωνεί και το CNN.
Πόσο θα διαρκέσει η νέα προοπτική του Τραμπ;
Επίσης, δεν θα ήταν ορθό να υποθέσει κάποιος ότι η αποξένωση του Τραμπ από τον Πούτιν είναι μόνιμη, συνεχίζει το CNN.
Ο θυμός και η απογοήτευσή του φαίνεται να πηγάζουν κυρίως από το γεγονός ότι ο Πούτιν δεν του έχει χαρίσει μια νίκη με μια ειρηνευτική συμφωνία που θα μπορούσε να του αποφέρει ακόμη και ένα βραβείο Νόμπελ, όπως έχουν υποστηρίξει κάποιες φωνές.
Και, όπως συνήθως, ήδη ο Τραμπ έχει μετριάσει τη μέχρι πρότινος σφοδρή κριτική του προς τον Ρώσο ηγέτη, δηλώνοντας τη Δευτέρα στο BBC ότι «δεν έχει τελειώσει μαζί του».
Ως συνήθως, ο Τραμπ λειτουργεί σε βραχυπρόθεσμη βάση και επιδιώκει μικρές νίκες που μπορεί να αναδείξει. Έτσι, εάν έλεγε ότι θα συναντούσε τον Πούτιν σε μια σύνοδο κορυφής τον επόμενο μήνα ή εάν θύμωνε με μια νέα υποτιθέμενη προσβολή από τον Ζελένσκι, κανείς δεν θα εκπλαγεί.
«Η ανησυχία μου εδώ είναι ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει την ικανότητα να επηρεάζεται πολύ γρήγορα», δήλωσε στο CNN η Σαμπρίνα Σινγκ, πρώην αναπληρώτρια γραμματέας Τύπου του Πενταγώνου.
«Φοβάμαι ότι είναι μόνο θέμα χρόνου μέχρι να υπάρξει μια άλλη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλαντιμίρ Πούτιν, όπου ο Πούτιν θα κάνει κάποιου είδους παραχωρήσεις και θα πει ότι θα δώσουμε μια προσωρινή πενθήμερη εκεχειρία και στη συνέχεια θα γυρίσει και θα πει, λοιπόν, "η Ουκρανία παραβίασε αυτήν την εκεχειρία, επομένως θα συνεχίσουμε τον πόλεμό μας"», προσέθεσε.
Φωτογραφία Getty Images / Ideal Images