Όταν τρεις κυρίες, διαφορετικής «ηλικίας»... τσακώνονται

Τελευταία αν παρακολουθήσει κανείς την διεθνή ευρωπαϊκή επικαιρότητα, ειδικά στα όσα συμβαίνουν σε Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη μπορεί να διαπιστώσει εύκολα – υπάρχουν πολλές σχετικές αναφορές στο ιταλικό και ευρωπαϊκό τύπο – ότι η αρχική «ψυχρότητα» μεταξύ της διοίκησης της ΕΚΤ και ειδικά της κας Λαγκάρντ με την κα Μελόνι έχει εξελιχθεί σε μια έμμεση ανταλλαγή... πυρών.

Ο λόγος είναι προφανής, η Ιταλία φέτος έχει να αναχρηματοδοτήσει δάνεια και να πληρώσει τόκους μέσα στο 2023 που όλα μαζί ξεπερνούν τα 450 δισ. ευρώ. Κοντά μισό τρισεκατομμύριο ευρώ μέσα στο 2023... Από μόνα τους αυτά, είναι μιάμιση φορά το σύνολο του ελληνικού δημόσιου χρέους.

• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Τι «παίζει» με την ΕΚΤ, τα ιταλικά και τα ελληνικά ομόλογα

Καταλαβαίνει κατά συνέπεια, κανείς εύκολα, τι «σεισμός» κουνάει συθέμελα το ιταλικό δημόσιο σύστημα, κάθε φορά που η κα Λαγκάρντ αυξάνει κατά μισή μονάδα το βασικό επιτόκιο και αυξάνει έτσι το κόστος, όχι αποπληρωμής απλά αλλά και αναχρηματοδότησης του ιταλικού δημοσίου.

Η αλήθεια είναι ότι η κα Λαγκάρντ, από την ασφάλεια του... θρόνου της στην Φρανκφούρτη, κάθε φορά που το κάνει αυτό, απλά προσθέτει μερικές δεκάδες δισ. ευρώ στις ανελαστικές δαπάνες του ετήσιου προϋπολογισμού της ιταλικής κυβέρνησης. Αφαιρώντας με τον τρόπο αυτό παράλληλα τις δαπάνες αυτές από οπουδήποτε αλλού είχαν προγραμματιστεί να καταναλωθούν στο εσωτερικό της οικονομία ενισχύοντας το αντίστοιχο ΑΕΠ...

Και αυτό συμβαίνει όταν μια άλλη κυρία στις Βρυξέλλες η κα Φον Ντερ Λάιεν ενημερώνει την κα Μελόνι ότι αρχίζει η εκ νέου δημοσιονομική σύσφιξη στο πλαίσιο της επαναφοράς του Συμφώνου Σταθερότητας από το 2024...

Στην βάση της απλής παρατήρησης ότι η λειτουργία μιας οικονομίας, σε ένα περιβάλλον στο οποίο, ο ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας είναι χαμηλότερος και στις περίπτωσή μας υποδιπλάσιος του ύψους των επιτοκίων με τα οποία αποπληρώνεται ή έστω αναχρηματοδοτείται το χρέος της, η οικονομία αυτή είναι απλά καταδικασμένη είτε σε κρίση χρέους, είτε σε βαθιά ύφεση, είτε και τα δύο μαζί...

Είναι αυτός λόγος να «θυμώνει» η κα Μελόνι με το ισχυρό παρεάκι Λαγκάρντ - Φον Ντερ Λάιεν; Προφανώς και είναι.

Γιατί θα μπορούσε αυτό το περιβάλλον να οδηγήσει σε οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα πολύ σύντομα, αν λάβει κανείς υπόψιν του το νέο περιβάλλον που διαμορφώνει η ύφεση, ο πληθωρισμός και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία για την Ευρωζώνη.

Σε ένα τελευταίο σημείωμά τους, οι αναλυτές του Οίκου Αξιολόγησης DBRS Morningstar «εξηγούν» (σ.σ. μετάφραση του Insider.gr) με πολύ σαφή τρόπο τους «νέους» κινδύνους που αναπτύσσονται στην Ευρωζώνη:

«Η πρόσφατη αστάθεια των χρηματοπιστωτικών αγορών και ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σημαντικές πολιτικές προκλήσεις... Η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα θα μπορούσε να εξασθενίσει ακόμα περισσότερο και τα ρίσκα ρευστότητας θα μπορούσαν να αυξηθούν αν πραγματοποιούνταν μεγάλες αποχωρήσεις καταθέσεων και οι αρχές δεν αναλάβουν άμεση δράση, επιδεινώνοντας τους φόβους για “μόλυνση” με συνέπειες στην αναταραχή των αγορών...».

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι προφανές ότι ο «καυγάς» των ισχυρών κυριών της Ευρωζώνης δεν αφορά πλέον μόνο την Ιταλία, αν και εκεί η συγκυρία των καταστάσεων εμφανίζεται εκρηκτική. Αφορά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλες τις υπερχρεωμένες οικονομίες της Ευρωζώνης για τα επόμενα τουλάχιστον 4 – 5 χρόνια.

Γ. Αγγέλης