Οι σπασμοί στις αγορές συναλλάγματος έγιναν επικίνδυνοι 

«Προχθές δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε γι’ αυτό. Και η αλήθεια είναι ότι ούτε και ‘γω ήμουνα τόσο σίγουρος ότι το είχα ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου». Με αυτή την εισαγωγή το mail που έλαβα πρωί πρωί από τον κ. Χ, με προετοίμασε για μία από τις συνήθεις προσεκτικές επισημάνσεις του. Και δεν είχα άδικο.

«Κοίταξε πρέπει να πω ότι για να σου γράψω σήμερα με παρακίνησε το χθεσινό σας σημείωμα για την απειλή μίας δεύτερης κρίσης στο Ευρώ πριν καν κλείσουν τα 20 χρόνια κυκλοφορίας του. Αλλά και πάλι δίσταζα μέχρι που εντόπισα τα ακόλουθα στοιχεία τα οποία για να πω την αλήθεια δεν τα είχα προσέξει την περασμένη εβδομάδα.

Πρόσεξα λοιπόν και σου το επισημαίνω γιατί καταλαβαίνεις ότι είναι πρωτοφανές ότι μόλις σε πέντε ημέρες, η συναλλαγματική ισοτιμία του Ευρώ με το δολάριο πήγε από 1.1143 (κλείσιμο στις 28 Ιανουαρίου) σε ένα υψηλό της τάξης του 1.1483. Το ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι την Πέμπτη μετακινήθηκε μεταξύ 1,1266 και 1,145. Μέσα σε μία ημέρα !. Μια εξέλιξη όπως αυτή όχι μόνο όπως ξέρεις δεν είναι συνηθισμένη, ή ακόμη και σπάνια, αλλά μπορεί να χαρακτηριστεί ως μοναδική στο είδος της…

Τηλεφώνησα σε ένα παλιό φίλο μου στο Παρίσι στην BNP για να ρωτήσω την γνώμη του, να δω αν εγώ το βλέπω υπερβολικό ή πράγματι είναι. Η απάντησή του ήταν ότι η συμπατριώτισσά του η Λαγκάρντ δεν ξέρει τις της γίνεται... «και καλά εκείνη είναι μία πανέξυπνη δικηγόρος, οι άλλοι στο Συμβούλιο τι κάνουν... Προσωπικά φίλε μου ένα τέτοιο σπασμό στην αγορά συναλλάγματος τον μετράω μόνο με ένα τρόπο, σαν άμεση προειδοποίηση πολύ σοβαρών ανατροπών». Αυτή ήταν η απάντησή του. Και όπως καταλαβαίνεις πείσθηκα ότι δεν ακούω μόνο εγώ καμπάνες...

Αμέσως μετά ήρθε η δήλωση του κυβερνήτη της Banque de France, του Φρανσουά Βιλερουά ντε Γκαλό. Πρέπει να σου πω ότι αυτοί που τον γνωρίζουν τον θεωρούν κάπως αλαζονικό αλλά κανείς δεν αμφισβητεί το κύρος του σαν Κεντρικό Τραπεζίτη και βαθύ γνώστη του αντικειμένου του. Αυτός λοιπόν ο κύριος αμέσως μετά από αυτό το απότομο σκαμπανέβασμα της περασμένης εβδομάδας, κάλεσε τις αγορές και τους εμπλεκόμενους, να αποφύγουν να βγάλουν βιαστικά συμπεράσματα όσο αφορά στο χρονοδιάγραμμα της νομισματικής σύσφιξης που θα μπορούσε να εφαρμόσει η ΕΚΤ τους επόμενους μήνες μετά τη χθεσινή παραδοχή της προέδρου της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι η κατάσταση έχει αλλάξει και το συμβούλιο ανησυχεί για την τάση του πληθωρισμού.

Για να το μεταφράσω στη γλώσσα της ΕΚΤ ο Γάλλος Κεντρικός Τραπεζίτης έτρεξε να διορθώσει τα πράγματα, καθώς όπως ξέρεις έχει υπάρξει και κακό προηγούμενο το 2011 όταν ο Τρισέ εν μέσω της κρίσης χρέους είχε αυξήσει τα επιτόκια. Και χρειάσθηκε ένα χρόνο μετά ο Τρισέ που τον διαδέχθηκε να κάνει τον Μωυσή και να δηλώσει ότι θα κάνει ότι χρειασθεί για να σώσει το Ευρώ. Χθες λοιπόν ο κ. Ντε Γκαλό άφησε την ανάπαυση του Σαββατοκύριακου για να καθησυχάσει τις αγορές λέγοντας ότι "η κατεύθυνση της τροχιάς μας είναι σαφής" και "κανείς δεν πρέπει να εξάγει βιαστικά συμπεράσματα σχετικά με το χρονοδιάγραμμά του". Ο ρυθμός πιθανής σύσφιξης της νομισματικής πολιτικής από την ΕΚΤ - πρόσθεσε - "θα παραμείνει σταδιακός και υπό την προϋπόθεση της κατάστασης" της ευρωπαϊκής οικονομίας. Με άλλα λόγια αν δούμε τα σκούρα δεν θα συνεχίσουμε αλά Τρισέ... "Παραμένουμε πιστοί στην ακολουθία" είπε, ξεκαθαρίζοντας ότι το πρόγραμμα για τερματισμό των καθαρών αγορών περιουσιακών στοιχείων θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν από πιθανή αύξηση των επιτοκίων πολιτικής.

"Συνεχίζουμε να εξετάζουμε όλες τις επιλογές που σχετίζονται με το ρυθμό αυτής της ακολουθίας και τη μετάβαση από τη μία φάση στην άλλη", τόνισε. Δηλαδή μπορεί να επιταχύνουν ή να καθυστερήσουν , τις αγορές τους, αλλά δεν θα αλλάξουν τη σειρά... όπως διαβεβαίωσε το ακροατήριό του.

Όμως φίλτατε τόσο μεγάλες εναλλαγές στις συναλλαγματικές ισοτιμίες σε ένα περιβάλλον που ακόμα μαστίζεται από τις συνέπειες της πανδημίας όσο αφορά τις πρωτοφανείς ανισορροπίες στις εμπορικές συναλλαγές, με πληθωρισμό που έχει χτυπήσει κόκκινο για πρώτη φορά μετά από 40 χρόνια, και με χρέη που κάθε χιλιοστό της γραμμής στα επιτόκια κοστίζει πανάκριβα, δεν είχαμε ούτε στην δεκαετία του 80’. Και τότε σου θυμίζω ότι αν δεν είχε μεσολαβήσει η Συμφωνία στο Plaza της Νέας Υόρκης το 1985, δεν ξέρω τι θα είχε ακολουθήσει... Αν τώρα δεν καταφέρουν οι κεντρικοί τραπεζίτες να το κουμαντάρουν, προβλέπω να ακούμε σύντομα... καμπάνες και πυροτεχνήματα στον ουρανό των χρηματαγορών.

Αν είμαι υπερβολικός θα ήθελα να μου το πεις γιατί θα ήθελα να γίνω λίγο περισσότερο αισιόδοξος...».

Γ. Αγγέλης